میرسلیم متعهد به پیگیری فساد

چند روزی است مهندس سیّدمصطفی میرسلیم، مبادرت به تسلیم پروندۀ فساد مالی متعلق به دورۀ مدیریت اسبق شهرداری تهران، به قوۀ قضاییه کرده است؛ پرونده­ای که در مدت­ها پیش از این نیز ایشان به­ دفعات از آن سخن گفته بود و خدا می­داند که سال­ها قبل در بحبوحۀ تصدّی شهردار محترم اسبق، آقای میرسلیم در مکاتبات پُرشمار با ایشان، پیوسته به وی در بارۀ تخلّفات عدید در زمینۀ ساخت ­وسازهای نابهنجار و فراقانون، فروش بی­ رویه و خلاف قانون تراکم، رواج فساد مشهود و بیّن در بین برخی از مدیران رده­های مختلف در شهرداری، و امثال ذلک، در نهایت فروتنی و برادرانه و در عین حال مستدلّ و متقن، تذکّرات بسیار می­ داده است؛ خطاهایی که از زمان تصدّی جناب آقای کرباسچی در شهرداری آغاز شد. ولی به هر نحو و با تأسف بسیار، این سیّد بزرگوار، کمترین پاسخی دریافت نکرد و اصلاحی هم در امور شهرداری صورت نپذیرفت.

روی سخن راقم، نمایندگان مکرّم دورۀ یازدهم مجلس شورای اسلامی است که با آرای مردم شریف و متین میهن عزیزمان و به رغم هجمه‌های ناکام مخالفان داخل و خارج و سم پاشی‌های متداوم آنان، با امید به اینکه وکلایی پاکدست، به معنای واقعی خادم، ظلم ستیز، و فسادناپذیر راهی مجلس کنند، با شور و شوقی وصف ناپذیر در انتخابات حضور یافتند و بحمدالله و المنّه نزدیک به دو ماه است که منتخبین شان بر مساند خود تکیه زده‌اند.

صرف نظر از موضوعات رأی گیری به منظور انتخاب رئیس محترم مجلس، نوّاب گرامی، رؤسای ارجمند کمیسیون‌ها و سایر انتخاب‌ها و انتصاب ها، و این آخر هم برگزیده شدن رؤسای دیوان محاسبات کشور و مرکز پژوهش‌های مجلس، مردم عزیزمان که در پیش از بر کرسی نشاندنِ نمایندگانشان، ولی نعمت‌های آنان ( البته از زبان خود نامزدهای محترم ) خوانده می‌شدند و هر نامزد گرامی نیز صدها وعده برای حلّ مشکلات و معضلات مردمِ عزیزمان می‌داد، اندک زمانی نمی‌گذرد که بسیاری از منتخبین به جای آغازیدن به برخوردهای قاطع با فسادهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی، مع التأسف مصلحت اندیشی و خدای ناکرده بی‌توجهی نسبت به وفای به عهد با مردم عزیز کشور، پیشه کرده اند! البته از انصاف به دور می‌نماید که توقع خلق الساعۀ رفع معضلات، مبارزۀ با فساد گسترده، تقویت قوای نظارتی مجلس ( به عنوان اهمّ وظایف نمایندگان گرامی و اعم از نظارت بر دستگاه‌های مختلف و صدالبته نظارت ویژه بر عملکردهای خود نمایندگان ) و ریشه کن کردن موضوع جاری و ساریِ ویژه خواهی و خاصّه خواری بعضِ مسئولان و آنان که امروزه فرزندانشان در نزد قاطبۀ مردم به « آقازادگان» مشتهرند، از وکلای محترم داشته باشیم؛ ولی در همین دو ماه اخیر، به عنوان مشتی از خروار، چنین در نظر آمد که دست کم اقدامات محسوسی از سوی عزیزانِ مجلس نشین صورت نگرفته باشد تا بتواند چشم و دلِ موکّلانِ چشم انتظار را روشن و آنان را امیدوار به تحقّق وعده‌های نمایندگان معزّز کند!

باری، چند روزی است که جناب آقای مهندس سیّدمصطفی میرسلیم، نمایندۀ منتخب مردم شریف تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، مبادرت به تسلیم پروندۀ فساد مالی متعلق به دورۀ مدیریت اسبق شهرداری تهران، به قوۀ قضاییه کرده است؛ پرونده‌ای که در مدت‌ها پیش از این نیز ایشان به دفعات از آن سخن گفته بود و خدا می‌داند که سال‌ها قبل در بحبوحۀ تصدّی شهردار محترم اسبق، آقای میرسلیم در مکاتبات پُرشمار با ایشان، پیوسته به وی دربارۀ تخلّفات عدید در زمینۀ ساخت‌وسازهای نابهنجار و فراقانون، فروش بی‌رویه و خلاف قانون تراکم، رواج فساد مشهود و بیّن در بین برخی از مدیران رده‌های مختلف در شهرداری، و امثال ذلک، در نهایت فروتنی و برادرانه و در عین حال مستدلّ و متقن، تذکّرات بسیار می‌داده است؛ خطاهایی که از زمان تصدّی جناب آقای کرباسچی در شهرداری آغاز شد. ولی به هر نحو و با تأسف بسیار، این سیّد بزرگوار، کمترین پاسخی دریافت نکرد و اصلاحی هم در امور شهرداری صورت نپذیرفت.

به هر تقدیر مدت‌ها از آن زمان سپری شده است و جناب آقای میرسلیم، پس از بررسی‌های دقیق و همه جانبه در این باره و اثبات موضوع نزد ایشان، بنا به وظیفۀ دینی، شرعی، اخلاقی و انسانی خود، و به مقتضای سوگندی که در محضر خدای بزرگ برای خدمت به آحاد مردم، به‌ویژه در کسوت نمایندۀ اهالی تهران و حومه، یاد کرده، در نهایت به این نتیجه رسیده است که مستندات خود را حسب نظر رئیس مجرّب قوّۀ قضاییه تقدیم، و از ایشان درخواست رسیدگی کند.

مهندس میرسلیم پس از مشورت کردن با افراد خبره و دست یازیدن به مستندات عدیده و با علم و آگاهی و با اتکال به پروردگار قادر متعال، وفق تشخیص و وظیفۀ خود عمل کرده و در این راه نه گوش به سخنان این و آن سپرده و نه از ملامت کسی به خود هراسی راه داده، و به آنچه مرضی خدای قادر بوده، عمل کرده است؛ و این یعنی پیروی بی‌چون وچرای کلام مولایش حضرت علی علیه السلام.

نتیجۀ فعل ایشان نیز دو وجه دارد؛ به این معنا که یا ادعای این انسان متدیّن و خداترس، از منظر مسئولان دستگاه محترم قضا وارد است و یا نیست. در اینجا تأکید مؤکّد می‌شود که از نظرگاه کارشناسیِ مسئولان محترم قوّۀ قضاییه، ولا غیر. فلذا باید از هر گونه پیش داوری و خدای ناکرده توهین و اهانت علیه و یا حتی تأییدی لَهِ برادر عزیز و پارسایمان آقای مهندس میرسلیم، اجتناب و دانسته می‌شد که فصل الخطاب، همان رأی یی است که از سوی دستگاه قضا صادر می‌شود.

از همین روی، این که فلان آقا صحبت آقای میرسلیم را « خطای بزرگی » خوانده و مدّعی« دفاع از حقّ است » و خود را عمیقاً محقّ می‌پندارد، یا بعضِ دیگر که گفته اند: « میرسلیم برای رسیدن به ریاست مجلس با بی‌بی سی گفت‌وگو کرده... » و «..عجیب است که برای کسب قدرت ریاست مجلس، به شیوه‌های غیر مشروع از جمله رسانه‌های ضد انقلاب متوسّل شده... » و «... فریب خورده که با بی‌بی سی مصاحبه کرده است » و یا در یکی دو روز اخیر که فرد محترمی از شدّت عصبانیت، احساساتی می‌شود و فریاد می‌کند که: « چون کسی را جدّی نمی‌گیرند برای دیده شدن، یک روز با بی‌بی سی مصاحبه کند و روزی دیگر تهمت بزند »، سپس ادامه می‌دهد که: « مسئولان قضایی در حال پیگیری تهمت‌های ناروای آقای میرسلیم به رئیس و برخی دیگر از نمایندگان مجلس هستند »، و امثال این سخنان ( البته از درج مطالبی که شامل تأیید کار آقای میرسلیم است اجتناب می‌شود )، با کمال تأسف باید اذعان کرد که هیچ یک از این برادران محترم که لب به طعن ایشان گشوده اند، ابداً آن انسان شریف و درستکار را نشناخته و در بیان مطالب خود بشدّت به احساسات در افتاده و غیر منطقی و کاملاً مغرضانه سخن رانده اند؛ به‌خصوص این برادر عزیزِ اخیر که تأکید می‌کند که « منتظر اعلام نتیجۀ فوری دستگاه قضایی [است] » و هنوز قوّۀ محترم قضاییه پاسخی نگفته و نفیاً یا اثباتاً رأیی دربارۀ موضوع ما نحن فیه نداده است، وی قویاً بیان می‌دارد که « مسئولان قضایی در حال پیگیری تهمت‌های ناروای... هستند »!

در حالی که آقای مهندس میرسلیم در این مرحله صرفاً مستنداتی به قوّۀ قضاییه ارائه کرده است و این که ادعا و امارات ایشان مصداق « تهمت » باشد یا خیر، بحثی ثانویه است که بررسی صحت یا عدم آن نیز فقط وفقط در حیطۀ وظایف و تشخیص دستگاه محترم قضاست، ولذا قول و فعل جناب آقای میرسلیم را « تهمت » خواندن، آیا خود مصداق وارد ساختن « تهمتی » بزرگ نیست؟ ولو همان طور که اشاره رفت، منبعث از احساساتی شدنِ شدیدِ گوینده/ نویسندۀ محترم بوده باشد!

اما این که او ضمیر آقای مهندس میرسلیم را خوانده و نوشته است که: « ایشان می‌خواهد دیده شود »، هم از عجایب است و هم حکایت از آن می‌کند که وی نه آن مرد خدا را می‌شناسد و نه قادر است که او را بشناسد؛ و ناصر خسرو چه زیبا از زبان امثال آقای سیّدمصطفی میرسلیم گفته است که:

چون سوی معروف، معروفم چه باک؟ گر سوی جُهّال امّت، منکرم!

دوستی برای راقم نقل می‌کرد که آقای مهندس میرسلیم در بحبوحۀ نام نویسی برای نامزدی انتخابات دورۀ یازدهم مجلس میگفت:

«فلانی، من اکنون باید برای آخرت خود توشه جمع کنم و در فکر آن دنیایم باشم و از امور دیوانی و سیاسی ( به جز درس و بحث در دانشگاه که مقدس است ) کناره بگیرم، ولی بر خود تکلیف می‌شمارم که در شرایط بحرانی و دشوار کنونی نامزد شوم و بیایم تا به یاری خدا و با کمک برادران مؤمن و درستکار که کم هم نیستند، میهن عزیز اسلامی را آباد کنیم و فساد را ریشه کن، و در این راه و برای استیفای حقوق حقّۀ مردم ایران اسلامی و حفظ نظام، شاهرگم را هم میدهم. »

بنابراین به آن برادر محترم باید گفت که آقای میرسلیم نیازی به « دیده شدن » ندارد؛ زیرا مطابق کلام امام عظیم الشأن سلام الله علیه، از زمرۀ نیکانی است که عالَم را محضر خدا می‌داند و چون که خود را در محضر پروردگار متعال می‌بیند، از « دیده شدن » در منظر هرکه و هرچه جز « او »، بی‌نیاز است؛ و العاقبت للمتّقین.

آقای مهندس میرسلیم بیش از چهل سال است که در کسوت مسئولیت‌های مختلف خدمت کرده و همواره بر گردۀ مناصب خود سوار و منشأ خیر بوده، و نه مطیع و منقاد آنها؛ به خلاف آنان که منصب‌ها همچون قبای گشادی است بر اندامشان. درضمن هرگز دیده و شنیده نشد که احدی از آحاد سخنی ناسنجیده یا فعلی ناصواب یا دروغ یا تهمت و افترا بستن به دیگران و یا دست بردن در بیت المال و ناپاکی هایی از این گونه، در ایشان سراغ داشته باشد. فردی سلیم النفس که هرکه را در هر کسوت و مقام ( اعم از بالادست و زیردست ) حرمت می‌نهد و خوب شنیدن و درد دیگران را عمیقاً درک کردن و دردهای آنان را درد خود دانستن و پاسخ عوام و خواصّ را به نرمی و ادب گفتن و حرمت اهل علم را در اعلی مراتب نگاه داشتن و عیادت کردن از مرضی و بسیار محاسن دیگر، از خصال نیک و هنرهای بارز ایشان است که بی‌تردید دوست و دشمن و راست و چپ و دانی و عامی، در آن متّفق‌اند.

البته این برادر محترم و عزیز، متیقّن بری و مصون از اشتباه نیست و خود نیز هرگز چنین ادعایی نکرده است، اما انسانی دقیق و منضبط و منتقد است و به غایت انتقادپذیر و دوستدار تذکر و پند گرفتن، و برای نگارنده جای بسی تعجب و تأسف است که حتی بسیاری از همفکران ایشان که شاید مصلحت اندیشی این دنیا را بر اندیشه کردن در عقبی، مرجّح می‌دارند از انتقادات به جای وی، به جنجال تعبیر کرده‌اند در حالی که آنها که کمترین مؤانست و مجالستی با این سیّد بزرگوار داشته و دارند، بخوبی می‌دانند و معترف‌اند که ایشان نه اهل جار و جنجال است و نه در بند هیجانات؛ بلکه شدیداً عملگرا و خودانتقاد و عمیقاً آمر به معروف و ناهی از منکر و به غایت خدادوست و خداترس است.

مهندس میرسلیم در نهایت سادگی زندگی می‌کند و صاحب سه فرزند است که هیچ یک از ایشان نه در خارج مقیم‌اند و نه با استفاده از موقعیت پدر و یا خدای ناکرده ویژه خواری، به مقام و مکنتی رسیده‌اند و نه بحمد الله نظیر « آقازاده‌ها » ( در تداول عموم )، نقل رسانه‌های داخل و خارج‌اند. ( حفظهم الله تعالی من الآفات )

این مطالب بدان سبب قلمی شد که به عنوان یک فرد عادی از ایران عزیز اسلامی که نه اهل سیاست است و نه متوغّل در بده وبستان‌های رایج، قلبم از بعضِ اقوال و نوشته‌های غیرمنصفانۀ به‌خصوص برخی از مسئولان محترم در حق نمایندۀ منتخبم، جناب آقای مهندس میرسلیم شدیداً به درد آمد و گرچه از اعماق وجود معتقدم که حضور شخص ایشان ( به عنوان فردی پاکدست و درستکار و معتقد و کاردان)، موجب هرچه گرم-تر شدن تنور انتخابات اخیر مجلس شده است و بی‌آنکه بخواهد دیده شود، نیز با صرف کمترین هزینۀ تبلیغاتی، حائز رتبۀ دوم منتخبین تهران و حومه شد و چه قدر زیبا هم دیده شد؛ مع الوصف هرگونه ژاژخایی در بارۀ ایشان نه صلاح و درست است و نه قابل بخشش.

منبع: دیده‌بان ایران

متن از منبع اصلی با خلاصه سازی مورد استفاده قرار گرفته است.