اختصاصی گسترش نیوز:
ترفند احمدی نژاد برای عبور از فیلتر شورای نگهبان!
محمود احمدینژاد هنگام ثبتنام در انتخابات ریاستجمهوری تهدید کرد که در صورت عدم تایید صلاحیت، از رای دادن در انتخابات انصراف خواهد داد. این ادعای کنارهگیری سیاسی احمدینژاد تا چه اندازه با واقعیت همخوانی دارد؟
شمار نامزدهای انتخابات که سابقه حضور در دولت احمدینژاد را داشتند، به حدی بالاست که به جرئت میتوان تخمین زد که نیمی از کاندیداهای سرشناس انتخابات، به دولت وی ارتباط مستقیم یا غیر مستقیم دارند. هرچند برخی از افراد نظیر حسین دهقان (که معاونت رئیس جمهوری در زمان احمدینژاد و ریاست بنیاد شهید را در دوره نخست دولت وی بر عهده داشت) و همچنین سید عزتالله ضرغامی رئیس پیشین سازمان صداوسیما را به علت صرف حضور در تمام جلسات هیئت دولت در زمان وی، نمیتوان احمدینژادی نامید اما تعداد کاندیداهای احمدینژادی در این دوره بسیار بیش از تعداد حضور اعضای سایر کابینههای پس از انقلاب در انتخابات پیش رو است.
فرار به جلو، حمایت از پشت سر
به نظر میرسد به رغم تهدیدهای احمدینژاد که در واقع به نوعی اعمال فشار بر شورای نگهبان است، سابقه رد صلاحیت وی در انتخابات دوره قبل، تکلیف تعیین صلاحیت او در این انتخابات را نیز معین خواهد کرد و او نیز به خوبی از شرایط خود در میان اعضای شورای نگهبان، با خبر است و از همین روی میخواهد با رد صلاحیت خود، نمدی جهت اتخاذ ژست اوپوزیسیون و تغییر ساختاری در برند سیاسی خود بهره بجوید.
با این حال به نظر نمیرسد که این همه دلیل جنجالهای انتخاباتی احمدینژاد باشد و او میخواهد با استفاده از استراتژی اسب تروا، با جلب نظر نهاد فیلترینگ انتخابات به خود، زمینه را برای تایید صلاحیت چند تن از اطرافیان خود فراهم سازد و همزمان به شکل پدرخوانده در انتخابات حضور داشته باشد تا شاید بتوانند تجربهای شبیه به دو رئیسجمهور پیش از خود، در معرفی یک نامزد به مردم و انتخاب شدن او را داشته باشد. در همین زمینه بررسی زیرلایههای سیاسی تصمیم احمدینژاد با توجه به تعدد کاندیداهای ثبتنامی منسوب به دولت وی، بسیار حائز اهمیت است.
ثبت نام در تراز اعضای کابینه بهاری!
صادق خلیلیان وزیر کشاورزی دولت دهم که در انتخابات سال ۹۲ نیز سابقه ثبتنام و رد صلاحیت دارد، یکی از کارگزاران احمدینژادی است که کوشیده بیسروصدا خود را برای عبور از فیلتر شورای نگهبان آماده کند. خلیلیان، مطابق با رویه سیاسی که در دولت دوم احمدینژاد تحقق یافت، همچون سایر اعضای کابینه دولت دهم، باید نخست از فیلتر مرد روئین تن دولت وقت یعنی اسفندیار رحیم مشایی عبور میکرد و از همین رو تاکنون، هیچگونه موضعگیری در سالیان اخیر علیه رئیس سابق خود و همچنین مشایی و بقایی نداشته است و در صورت تایید صلاحیت امکان جلب حمایتهای احمدینژاد را خواهد داشت.
رستم قاسمی وزیر نفت احمدینژاد که در سه سال پایانی دولت احمدینژاد بر مصدر وزارت نفت تکیه زد، همواره از مرزبندی با احمدینژاد جاخالی داده و این در شرایطی است که خاستگاه سیاسی وی در سپاه پاسداران بوده و هم اکنون نیز در سپاه قدس حضور دارد که نسبت به احمدینژاد مواضع سفت و سختی دارند. او نیز در صورت بالا گرفتن تب رئیسجمهور نظامی، شانس جلب حمایت رئیس دولت بهار را داراست.
سید شمسالدین حسینی که در کابینه نخست احمدینژاد پس از بالا گرفتن اختلافات میان رئیسجمهور و وزیر اقتصاد وقت (داوود دانش جعفری)، بر مصدر وزارت اقتصاد تکیه زد، از جمله معدود وزرای دولت بهار بود که بدون زاویه سیاسی با تصمیمگیران پشت پرده دولت وقت، در دولت دوم احمدینژاد نیز همچنان بر مصدر وزارت اقتصاد تکیه زد. وی هم اکنون در مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده حضور دارد و بسیاری از تحلیلگران، اعتقاد دارند که او گزینه احمدینژاد برای ریاست بر مجلس فعلی بود. وی نیز شانس جلب حمایت دولت بهار را دارد.
فریدون عباسی دوانی، که ریاست سازمان انرژی اتمی در دو سال پایانی دولت بهار را دارد، درواقع مدارج سیاسی را پس از یک ترور ناکام توسط عوامل موساد در میدان کتابی تهران طی کرد و پس از پایان دولت احمدینژاد، در انتخابات گذشته مجلس به نمایندگی مجلس انتخاب شد و در رقابت با قالیباف برای کسب کرسی ریاست مجلس با متحمل شدن یک شکست سنگین از ریاست بر مجلس بازماند. بسیاری از ناظران، میزان آرای وی را، حداکثر میزان نفوذ احمدینژادیها در مجلس فعلی ارزیابی میکنند که تحلیل دقیقی به نظر نمیرسد. در میان گزینههای مطرح شده، وی کمترین شانس برای جلب حمایت احمدینژاد را دارد و به علت شباهتهای گفتمانی با سعید جلیلی، در سایه او قرار خواهد گرفت.
مسعود زریبافان یکی دیگر از کاندیداهایی است که به لحاظ پوشش و گفتمان شباهت بسیار زیادی با مرد کاپشنپوش بهاری دارد و همچنان به رغم مطرود شدن احمدینژاد توسط بسیاری از سیاسیون اصولگرا، واپسین رئیس بنیاد شهید در دولت بهار که نفوذ بالایی نیز در دولت وی داشت، همچنان به او وفادار مانده است و در صورت تایید صلاحیت شانس بسیار زیادی برای جلب حمایت رئیس خود در دولت نهم و دهم را دارد.
رامین میهمانپرست، سخنگوی وزارت خارجه در دولت دهم و همچنین علیرضا افشار معاون وزیر کشور در دولتهای نهم و دهم، از جمله افرادی هستند که در سطوحی پایینتر از عضویت در کابینه، از میان نیروهای منسوب به دولت بهار، شانس جلب حمایت چندانی از ناحیه رئیس پیشین دولت را ندارند و بسیار بعید است که بتوانند حتی از فیلتر شورای نگهبان نیز عبور کنند.
وابستگان مستقل!
سعید جلیلی که پس از بالا گرفتن اختلاف میان احمدینژاد و علی لاریجانی در مسئله مذاکرات هستهای، جایگزین وی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و مذاکرهکننده ارشد ایران شد، در انتخابات سال ۹۲ بیشترین حمایت را از عملکرد دولت وقت در مناظرات انتخاباتی از خود بروز داد و به مدت حدود ۷ سال دبیر شورای عالی امنیت ملی باقی ماند، بیشترین شباهت را در رویکردهای سیاست خارجی به احمدینژاد دارد و حتی در مرزبندیهای سیاسی اصولگرایان با احمدینژاد، هرگز به ضدیت با رئیس پیشین شورای عالی امنیت ملی نپرداخت.
سید عزتالله ضرغامی نیز که به علت پوشش خاص و ادبیاتی نزدیک به ادبیات احمدینژاد، همواره به عنوان متهم و محکوم به حمایتهای بیشائبه از وی در دوران ریاست خود بر صداوسیما بود، این بار قصد دارد تا با گفتمانی عاریتی مشابه احمدینژاد به حضور در انتخابات بپردازد و میکوشد تا رفتارهای رئیس دولت بهار را نیز تقلید کند. حتی در هنگام ثبتنام نیز، طرفداران وی شعارها و درگیریهای مشابه با درگیریهای طرفداران احمدینژاد با وزارت کشور داشتند که این استراتژی مشترک دو کاندیدا برای حضور در صدر اخبار از این طریق، ناکام ماند. با این حال ضرغامی نیز با شانس تایید صلاحیت بیشتری نسبت به زریبافان، امکان جلب حمایت آشکار و پنهان رئیس دولت بهار را دارد.
ایشان درزمان ۸ سال مسئولیت دوره قبلی تاح دشهرستانهای کوچک رابازدیدوسخنرانی وطرفدا ران زیادی دراقشارمتوسط وضعیف جامعه دارد