ارتباط میان مسئولان و مردم؛ حلقه مفقوده شورای شهر

سرای محلات مهمترین بستر تقویت و ترویج مشارکت و تعمیق مسئولیت‌پذیری شهروندان هستند که متاسفانه استفاده از ظرفیت بزرگ این مراکز در بهبود فرهنگ مناطق و استفاده از ظرفیت‌های محلات، مورد غفلت واقع شده و به صورت بایسته و شایسته مورد توجه مسئولان شهری مخصوصاً اعضای شورای شهر واقع نشده است.

سونیا پوریامین به عنوان چهره آشنای مردم در صدا و سیما و فعال رسانه‌ای که در ششمین دوره از انتخابات شورای اسلامی شهر تهران وارد رقابت با دیگر نامزدها شده توجه خاصی به این موضوع دارد.

وی با شناخت دقیق از چالش‌ها و مشکلات موجود در شهر پا به عرصه انتخابات گذاشته است. گفتگوی خبرنگار گسترش‌نیوز با سونیا پوریامین را ادامه مطالعه خواهید کرد.

پوریامین در ابتدای این گفتگو با بیان اینکه چالش‌های متعدی در مدیریت شهری وجود دارد، اظهار داشت: ما در شهری زندگی می‌کنیم که در عمده موارد مانند ساخت‌وساز، معماری و موارد دیگر بی‌هویت است. امروزه تهران به شهری تبدیل شده که برنامه‌های فرهنگی در آن جایی ندارد. به عبارتی می‌توان گفت مردم این شهر تفریحی ندارند. هرکدام از ما به عنوان یک شهروند از هیچ امکاناتی در شهر خود بهره‌ای نبرده‌ایم.

وی افزود: سیطره کمبود امکانات در شهر تهران از نبود یک گذرگاه برای قدم زنی و نبود وسایل خنک‌کننده در یک اتوبوس بی‌آر‌تی شروع و تا موضوعات گسترده شهری ادامه پیدا می‌کند. این کمبود امکانات برای مردم عادی شهر به چالش‌های جدی تبدیل شده است. حال اگر به چالش‌های افراد دارای معلولیت بنگریم به مراتب با وضعیت اسفناک‌تری روبرو خواهیم شد. متاسفانه ما مردم نیز در این موضوعات مطالبه‌گر نیستیم.

معضل ورود سیاسی افراد به شورای شهر

این کاندید انتخابات شورای اسلامی شهر تهران در ادامه گفت: به عقیده من اعضای شورای شهر بیشتر روی مسائلی متمرکز شده‌اند که مربوط به شهر هست ولی نمود بیرونی ندارد. گفتنی است شاید این شورا اقدامات موثری را نیز انجام داده و این اقدامات از دید مردم پنهان مانده باشد. چرا که به باور من حلقه مفقوده تمامی ادوار شوراهای شهر تهران عدم ارتباط با مردمی است که به آن‌ها رأی داده‌اند. یکی از مهم‌ترین دلایل نبود این ارتباط نیز ورود سیاسی اعضای شورا به این پارلمان است.

پوریامین افزود: هنگامی که افراد به صورت لیستی و جناحی وارد شورای شهر می‌شوند خواسته‌های عموم مردم از درجه اهمیت کمتری برخوردار می‌شود؛ چرا که ما نمی‌دانیم این افراد دغدغه مسائل شهری دارند یا مسائل سیاسی؟ به نظر من کشور ما هنوز به آن سطح از توسعه نرسیده که مردم با اطمینان از عملکرد یک حزب، به آن‌ها رأی بدهند. تجربه به ما ثابت کرده که در واقعیت نیز چنین نیست. چرا که هرکدام از اعضای شورای شهر دو منطقه را درید اختیار خود دارند. چرا افراد شورای شهر هیچ‌گاه با افراد و ساکنان مناطق تحت نظارت خود در ارتباط مستقیم نیستند؟ چرا هیچ‌گاه مشکلات مناطق مربوطه هرکدام از اعضای شورای شهر مورد توجه آن‌ها قرار نمی‌گیرد؟

استفاده از ظرفیت بالای سراهای محله

مشاور سابق وزیر صمت در ادامه گفت: این مشکلات را به راحتی می‌توان از سراهای محله احصا کرد. عموماً سراهای محله به همین منظور ایجاد شده‌اند. چرا با استفاده از ظرفیت سراهای محله منابع موجود در محلات شناسایی نمی‌شوند؟ در دنیای امروزی که دنیای ارتباطات است آیا کسی خانوارهای شهر تهران را با امکانات و ظرفیت‌های سراهای محله آشنا کرده است؟ نباید فراموش کرد که فعال کردن سراهای محله موجب بالا بردن مطالبه گری عمومی خواهد شد. از طریق سرای محلات می‌توان ارتباط میان سالمندان با دانش و تجربه را به نسل جدید پیوند زد و تجربیات را منتقل کرد. هرگاه ما موفق شویم ارتباط و زنجیره مردمی را گسترش دهیم و مطالبه گری به‌حق شهروندی را زنده کنیم می‌توانیم ادعا کنیم ما شورای شهری داریم که متعلق به مردم است.

این مجری سابق صداوسیما تصریح کرد: حلقه مفقوده تمام موارد مطرح شده عدم اطلاع‌رسانی است. مردم از هیچ کدام از اقدامات شورای شهر خود اطلاع ندارند. امروزه هر انسان یک رسانه محسوب می‌شود اما شورای شهر هیچ ارتباطی با مردمی که به آن‌ها رأی داده‌اند، ندارد. مردم تهران تا چه اندازه از اقدامات شورای شهر مطلع هستند؟ آیا اعضای شورای شهر مسائل را به صورت کلان می‌بینند؟

وی افزود: بسیاری از طرح‌های خوب در حد پایلوت در برخی مناطق اجرا می‌شود اما چرا این طرح‌ها هیچ‌گاه به سطح شهر گسترش پیدا نمی‌کند؟ اعضای شورای شهر در مصاحبه‌های خود عنوان می‌کنند که این شورا با محدودیت فراوانی روبرو است و به عبارتی آزادی عمل ندارد. این افراد معتقدند که تصمیمات شورا در مکان‌ها و جلسات دیگر لغو می‌شود. اگر این‌گونه است چرا برخی برای ورود به شورای شهر دست‌وپا می‌زنند؟ بنابراین به این نتیجه می‌رسیم که ورود به شورای شهر حتماً نفعی دارد که این نفع به نفع مردم نیست.

پوریامین در پایان اظهار داشت: من با تکیه‌بر تجربه و دانش رسانه‌ای خود در راستای حل این مشکلات تصمیم گرفتم که وارد کارزار انتخابات شورای شهر تهران شوم تا بلکه اندکی از بار مشکلات این شهر دوست‌داشتنی و مردم مهربان آن کم شود.