پیام نوروزی حسن روحانی به ملت بزرگ ایران

نخستین نوروز سده‌ی جدید، فرخنده باد. سی قرن است که نوروز از آسیای میانه تا آسیای غربی، از ماوراءالنهر تا بین‌‌النهرین، از شبه قاره‌ی هند تا سواحل مدیترانه، مظهر امید است، امید به سرآمدن زمستان و برآمدن بهار. نوروز بهترین آغاز برای گاهشماری در همه‌ی جهان است که آغاز تاریخ را بر آغاز طبیعت منطبق ساخته. «نوروز» تا همیشه «روزِ نو» برای امید است و آغاز «روزگارِ نو» برای میهن و جهان؛ روزگاری که فرصت خوشه‌چینی از باور به شکیبایی می‌دهد. نوروز فراتر از آیینی باستانی برای فلات فرهنگی‌مان، فراتر از سنتی دیرپا برای ملت کهن‌مان‌، پاسداشت باوری سترگ است برای تمام بشریت در تمامی زمان‌ها؛ باور به اینکه شب دشواری و تلخی، به کیمیای انتظار آخر می‌شود و صبحِ امید از پرده‌ی غیب بیرون می‌آید؛ که خزان رفتنی است و بهار، وعده‌ای نقض ناشدنی. نوروز الهام‌بخش است و امیدآفرین و چه همزمانی پرشکوهی که نخستین نوروز قرن با ولادت قائم آل محمد، آن موعودِ ادیان و اعصار همراه شده است.

آرزومندم که نخستین نوروز قرنِ نو برای ایرانیان، طلیعه‌ی بهترین‌ها باشد و نوید گشایش‌ها، و رنگ از رنجِ تحریم‌ها بزداید. امیدوارم مردمان صلح‌جوی ایران، ثمره‌ی مدنیت و وفاداری به پیمان را بچشند و راه‌ها برای افق‌گشایی گشوده شود که بی‌گمان ایرانیان سزاوار زیستنی شایسته‌تر از آنند که این سال‌ها تحمل کردند. امید دارم نائره‌ی شوم جنگ که به سود هیچ ملت و دولتی نیست خاموش شود و همه‌ی مردمان جهان به خصوص شهروندان اوکراین بتوانند به روزگار صلح و آرامش بازگردند و از بدعهدی و بی‌مروتی در امان مانند.

در تمام سال‌های دشوار «منتخب مردم بودن» و خاصه آن سال‌های سخت که هجمه‌ی ایران‌ستیزان، حداکثری شد و دژخیمی‌ها بی‌پرواتر، آرمانم «احیای امید به آینده» بود و امروز نیز همان آرمان، آرزوی من برای شهروندان شریفی است که نجیبانه ایستادند و بر بدعهدی دشمنان و بی‌مروتی دوستان صبوری کردند اما بیرق امید بر زمین نیافکندند. بی‌گمان هر ظفر در رفع تحریم‌ها، عاید صبر و ایستادگی چند ساله‌ی این شهروندان نجیب و میوه‌ی وفای به عهد این قهرمانان شکیباست.

در ماه‌های گذشته که از سنگینی بار وظیفه کاسته شد، تلاش داشتم تا هیچ چیز، بر کارزار یک ساله برای احیای برجام، اولویت نیابد و اراده‌ها برای رفع‌تحریم‌ تضعیف نشود. امیدوارم که به تدبیر تصمیم‌سازان، احیای «برجام» که پشتوانه‌ی‌ صلح و آرامش است و رفع تحریم‌ها _که کلید جهش اقتصادی است _ هر چه زودتر واقع شود که این مهم‌ترین رخداد مطلوب برای اکنونِ وطن و بزرگ‌ترین مانع‌زدایی از روند توسعه‌ی کشور است. برجام نه «مقصد» که نخستین «منزلگاه امن» در مسیر درست کاهش تنش و فرصت‌سازی برای صلح است. امیدوارم این روزها که بالاخره ضرورت «مذاکره» به عنوانی ابزاری برای تأمین منافع ملی، مورد پذیرش همگان واقع شده و از دیگر سو جنون یکجانبه‌گرایی نیز کاهش یافته، همه به مسیر درست بازگردند چرا که این منزلگاه، دستاورد ستایش‌شده‌ی چندجانبه‌گرایی و تنها سرمایه‌ی مشترک در دسترس است. رجای واثق دارم که با احیای برجام و با پایبندی به راهبرد موازنه‌ی مثبت که تفسیری موسع از شعار نه شرقی/ نه غربی است می‌توان نقش تاریخی ایران در توازن‌بخشی به جهان در بحران‌ها را احیا کرد و هماره در سوی صلح و ثبات ایستاد.

 نوروزی که با نام نامیِ «مهدی (عج)» پیوند خورده، نوروز امید و صلح است. «امید» برای ملتی که زنجیره‌ی تحریم‌های ظالمانه را شکسته و «صلح» برای جهانی که منتظر پایان جنگ‌ها است.