این بازیگر زن احتمالا امسال هم سیمرغ بگیرد + عکس
الناز شاکردوست در ادامه تغییر مسیر حرفهای خود در عرصه بازیگری امسال با دو فیلم «ابلق» و «تیتی» در جشنواره فجر حضور دارد و برخی همچنان او را شانس اصلی شکار سیمرغ بازیگری میدانند.
دو سال بعد از درخشش «شبی که ماه کامل شد» در جشنواره فیلم فجر، نرگس آبیار روز گذشته فیلم سینمایی «ابلق» را به جشنواره آورد وجه تسمیه این دو فیلم هم حضور الناز شاکردوست و هوتن شکیبا باز هم در قامت یک زوج بود؛ حضوری درخشان از هر دو بازیگر که نشست خبری این فیلم را هم متاثر از خود کرده بود تا جایی که سوالات برخی از خبرنگاران حول محور همین موضوع میچرخید.
همین بازیهای یک دست و دیده نشده از هوتن شکیبا و الناز شاکردوست بود که داوران جشنواره سی و هفتم را بر آن داشت تا سیمرغ بهترین بازیگر زن و مرد را به این دو برای حضور در «شبی که ماه کامل شد» بدهند.
الناز شاکردوست اما امسال دو فیلم «ابلق» و «تی تی» را در ویترین جشنواره فیلم فجر دارد که از منظر برخی از منتقدان او یک از شانسهای اصلی کسب سیمرغ است.
مسیر طی شده برای الناز شاکردوست در عرصه بازیگری، مسیری تاملبرانگیز است؛ بازیگری که نخستین حضور جدیاش را میتوان بازی در «مجردها» قلمداد کرد اما پیمودن همین مسیر و حضور در فیلمهای تجاری همچون «آتیش بازی»، «کیش و مات»، «رسوایی» و… که او متضمن گیشههایشان بود، او را زیر تیغ انتقادها برد.
فریدون جیرانی اما در سال ۹۶ با «خفگی» وجهی تازه از او را نمایان کرد، حضوری که این نوید را میداد قرار است بازیها و انتخابهایی تازه و متفاوت از آنچه که پیشتر در کسوتش بوده را ببینیم، همین هم شد، سرانجام حضور تحسین برانگیز او در «شبی که ماه کامل شد» نقطه عطف کارنامه کاری این بازیگر شد.
الناز شاکردوست اما حضور در «ابلق» را برگرفته از دغدغههایش میداند، حضوری که به زعم خودش صرف نظر از کسب سیمرغ تأثیرگذاریاش را برتر از هر جایزهای میخواند. حالا آسیبپذیری زنان مسئله اوست، مسئلهای که باعث میشود بخواهد صدای زنانی باشد که دستشان به جایی نمیرسد؛ زنانی که سکوت نمیکنند اما در نهایت مصلحت را پیشه میکنند.
فیلم روز؛ تک تیرانداز
«جای خالی قهرمان در سینمای ایران» حکایت تازهای نیست؛ سالها است که ویترین سینمای ایران از حضور «قهرمان» بیبهره است و شاید به همین دلیل ورود فیلمی از جنس «تکتیرانداز» به ویترین جشنواره سیونهم فیلم فجر، بسیاری را امیدوار به اتفاقی تازه کرد؛ فیلمی اقتباسشده از زندگی واقعی یکی از قهرمانان کمتر شناخته شده دوران دفاع مقدس یعنی شهید عبدالرسول زرین.
جذابیت روایت حماسهآفرینیهای تکتیراندازی که دامنه تأثیر و نفوذش به اندازهای بوده که او را «گردان تکنفره» خطاب میکردند و شخص صدام حسین برای سرش جایزهای کلان تعیین کرده بود، آنقدر زیاد است که میتوانست بهترین پشتوانه برای خلق یک قهرمان سینمایی بر پرده نقرهای قلمداد شود.
علی غفاری در مقام کارگردان، پس از تجربه سنگین اما نهچندان موفق «استرداد» حالا و در دومین پروژه بزرگ خود در مقیاس سینمایی «تکتیرانداز» را به ویترین جشنواره فیلم فجر رسانده است، فیلمی که ابراهیم اصغری تهیهکننده آن روز گذشته در نشست خبری، برآورد هزینه تولید آن را در حدود ۱۰ میلیارد تومان اعلام کرد و حجم بالای امکانات سختافزاری موجود در اختیار تیم تولید هم از تکتک نماهای فیلم مشخص است، با این همه اما باید اعتراف کرد انتظارمان از یک فیلم قهرمانمحور فراتر از آن چیزی بود که روز گذشته بر پرده نقرهای به تماشایش نشستیم.
فیلم «تک تیرانداز» ایده محوری جذابی دارد و جذابیت همین ایده هم فیلم را پیش میبرد اما توان و انرژی لازم برای تبدیل شدن به یک فیلم ماندگار و خلق قهرمانی فراموشنشدنی پیش چشم مخاطب را ندارد.
کامبیز دیرباز که به گفته خودش پس از «مجید سوزوکی» در فیلم سینمایی «اخراجیها» برای دومین بار در نقش یک شهید واقعی مقابل دوربین ظاهر شده هم در ارائه تصویری باورپذیر و تأثیرگذار از شمایل شهید زرین بر پرده نقرهای چندان موفق عمل نکرده است. نقطه ضعفی که در پرداخت دیگر کاراکترهای فیلم مانند شهید حسین خرازی با بازی امیررضا دلاوری نیز مشهود است.
برگبرنده «تکتیرانداز» اما وجوه بصری آن است؛ از تصویربرداری سعید براتی تا جلوههای ویژه ایمان کرمیان که احتمالاً حاصل کارشان از دید داوران جشنواره هم نادیده نمانده و شانس بالایی برای شکار سیمرغ هم دارند.
با این مختصات باید منتظر واکنش مخاطبان سینمادوست به فیلم «تکتیرانداز» باشیم؛ باید دید آیا دورخیز این فیلم برای پرکردن خلا قهرمان در سینمای ایران به سرانجام میرسد و تیر «تکتیرانداز» به هدف اصابت خواهد کرد؟
حاشیه روز؛ پزشک معترض «فجر» در کاخ جشنواره
هر چند جشنواره سیونهم فیلم فجر در آستانه عبور از نیمه راه است اما همچنان چالش محوری این رویداد، کیفیت میزبانی از مخاطبان و رعایت پروتکلهای بهداشتی است. چالشی که روز گذشته بار دیگر مسئولان وزارت بهداشت را ناگزیر از طرح تذکر و حتی تهدید به تعطیلی این رویداد کرد و همزمان توضیحات دبیر جشنواره را بهدنبال داشت که باردیگر تأکید کرد در این زمینه هیچ نگرانیای وجود ندارد و همه پروتکلها بهصورت کامل اجرایی میشود.
در فضای رسانهای دکتر مصطفی جلالیفخر پزشک و منتقد سینما از شاخصترین چهرههای معترض به برگزاری جشنواره در شرایط کرونایی بود که نه فقط در فضای مجازی که با حضور در برنامههای سینمایی رادیو و تلویزیون، موکداً برگزاری جشنواره را خلاف مصلحت میدانست و حتی تعبیر «خودکشی جمعی» را برای آن بهکار میبرد.
روز گذشته اما روابط عمومی جشنواره فیلم فجر ویدئویی از گفتوگو با دکتر جلالیفخر منتشر کرد که نشان از تغییر موضع انتقادی این منتقد درباره جشنواره داشت. وی که همچنان با میزبانی از مردم در سینماهای مردمی جشنواره مخالف است، درباره آنچه طی دو روز حضور در برج میلاد بهعنوان محل اصلی برگزاری جشنواره مشاهده کرده است، تأکید دارد که همه پروتکلها بهخوبی اجرا میشود و اگر با همین شرایط تا پایان جشنواره پیش برویم، به سلامت از تهدید کرونا عبور خواهیم کرد.
جلالیفخر در این گفتوگو تأکید دارد: «در برج میلاد آدمها کنار هم نیستند و ارتفاع سقف زیاد است و این میزان خطر را کم میکند به شرطی که این موارد بیرون از سالن هم رعایت شود، کسی ماسک خود را برندارد و عوامل سینما به کسانی که رعایت نمیکنند تذکر دهند. اگر این موارد همانطور که تاکنون رعایت شده، رعایت شود، جشنواره را با کمترین خطر سپری میکنیم.»
پیشنهاد روز؛ مصلحت
متن و حاشیه تولید و اکران فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» از همان مرحله انتشار اخبار پیشتولید، تازهترین پروژه سینمایی باشگاه فیلم سوره را در کانون کنجکاوی رسانهها قرار داد. فیلم سینمایی «مصلحت» در آغاز با نام موقت «پدری» کلید خورد، در ادامه تلاش شد تا نام «مصلحت نظام» برای آن انتخاب شود اما توافق نهایی بر سر همین نام «مصلحت» شکل گرفت.
این فیلم سینمایی نخستین تجربه کارگردانی فیلم بلند در کارنامه حسین دارابی محسوب میشود که محمدرضا شفاه آن را تهیهکنندگی کرده است. تهیهکنندهای که در دو سال اخیر درگیر حواشی عجیب «دیدن این فیلم جرم است» بود و حالا خود را برای رونمایی یک فیلم جنجالی دیگر آماده کرده است.
«مصلحت» با بازی فرهاد قائمیان و وحید رهبانی، هر چند فیلمی تاریخی نیست اما میتوان آن را تازهترین روایت سینمای ایران از بخشهای ناخوانده تاریخ معاصر بهویژه تحولات دهه ۶۰ نیز قلمداد کرد.
مسئله محوری فیلم «عدالت» و نقد «مصلحتاندیشی» است و همین مضامین هم فیلم را بهرغم داستان تاریخی، به اثری منطبق بر مسائل روز نیز تبدیل کرده است. «مصلحت» نخستین همکاری مشترک حوزه هنری و سازمان رسانهای اوج در حوزه فیلمسازی هم محسوب میشود.
فیلم سینمایی «مصلحت» امروز چهارشنبه، در دومین سئانس سینمای اصحاب رسانه روی پرده میرود.
ارسال نظر