هوای فرهنگ و هنر، بس ناجوانمردانه سرد است!

آنقدر گفتیم و نوشتیم و گفتند و نوشتند تا سرانجام بعضی کرسی نشین‌های فرهنگ و هنر؛ سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی و صدا و سیما، گرچه اصل ماجرا را نفهمیدند، ولی پذیرفتند که اوضاع فرهنگ و هنر کشور خراب و حال سینما و تلویزیون از بقیه خراب تر و همگی بیمار‌‌اند.

از همین رو، گروهی از متولیان و مدیران این حوزه‌ها، برای حفظ ظاهر و در واقع تثبیت و تحکیم مقام‌‌ها و صندلی‌های عاریه‌ای خود، دست به کار انجام یک سری اصلاحات ظاهری و سطحی شده‌اند. غالب اقدام‌های آنها همانند پیشینیان خلف خود! از مسیر سلیقه مداری و نگاه ابزاری به هنر و فرهنگ، ملیجک‌سازی هنری! و...اجرایی می‌شود و در حد جابه‌جایی مهره‌ها و تعویض خودی‌ها با خودی‌های دیروز! و تزیین و رنگ آمیزی مخروبه‌های کهن عرصه‌های فرهنگ و هنر است.

اینان بیماری این عرصه‌ها را باور! کرده، ولی به جای درمان و مداوای بیمارها و بیماریها با خرید فله‌ای مُسکن‌های سرماخوردگی و سردرد و تزریق آنها به پیکره فرسوده فرهنگ و هنر، خودنمایی می‌کنند. آنها از پژوهشگران، کارشناسان و اهالی نقد و هنر شنیده‌اند که مخروبه‌های فرهنگ و هنر، مملو از موش، سوسک و جک و جانور است، اما با تفکر و شیوه سنتی برای مقابله با این موجودات موذی، از تله موش و جارو دستی استفاده می‌کنند.

درمان و پاکسازی فرهنگ و هنر، معمار و متخصص متعهد و کاربلد می‌خواهد و صندلی نشینان فرهنگ و هنر کشور اینگونه نیستند. به همین دلایل در برخی اصناف مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر دور تازه‌ای از بازی و سرگرمی و حیف و میل و انحراف و کجروی در شرف اجرا است. هوای مسموم و آلوده فرهنگ و هنر، تنفس را برای هنرمندان و اهالی قلم و رسانه و درس و بحث هنری به شدت دشوار کرده و اگر مراقب نباشیم، انواع بیماری‌ها و فساد ها، باند بازی ها، رفیق نوازی ها، زد و بندها و انحراف ها، محدودیتها و ممنوعیت ‌ها، هر روز بیشتر گلوی فرهنگ و هنر و اهالی آن رامی فشرد!