اثرات مثبت و منفی تحریم صنعت فولاد کشور

مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: تحریم‌ها اثرات مثبتی نیز در دو سه سال اخیر در کشور ایجاد کرد از جمله در زمینه بومی‌سازی ماشین‌آلات و مواد مصرفی مورد نیاز صنعت فولاد که قبل از آن از خارج از کشور تامین می‌شد.

گسترش‌نیوز: در ارتباط با شیوع ویروس کرونا و تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان و همچنین چشم‌انداز افق ۱۴۰۴ در حوزه فولاد گفت‌وگویی با وحید یعقوبی، مدیر اجرایی انجمن تولیدکندگان فولاد ترتیب داده‌ایم که در ادامه خواهید خواند:

جبران تاثیرات کرونا بر فولاد با تدابیر درست

مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد درباره تاثیرات شیوع ویروس کرونا بر روند تولیدات فولاد در کشور گفت: با توجه به اینکه شیوع این ویروس عاملی کوتاه مدت است طبیعتا بعد از عادی شدن شرایط اگر تدابیر درستی از اندیشیده شود می‌توان اثرات ناشی از آن را به سرعت جبران کرد.

اثرات مثبت و منفی تحریم‌ها بر صنعت فولاد

وی در ارتباط با اثرات تحریم‌ها بر صنعت فولاد کشور گفت: هدف از اعمال تحریم‌ها متوقف کردن صنعت فولاد بود که به نتیجه نرسید. قطعا تحریم‌ها هزینه‌ها را برای صنعت فولاد کشور افزایش داده است که از جمله آن ها می توان به هزینه‌های ورود تجیهزات و دستگاه‌ها و ماشین‌الات برای طرح‌های توسعه‌ای اشاره کرد. تحریم‌ها اثرات مثبتی نیز در دو سه سال اخیر در کشور ایجاد کرد از جمله در زمینه بومی‌سازی ماشین‌آلات و مواد مصرفی مورد نیاز صنعت فولاد که قبل از آن از خارج از کشور تامین می‌شد با همت متخصصان داخلی توانستیم در کشور فولاد با کیفیت خوب تولید کنیم. البته امکان تولید برخی از قطعات در داخل فراهم نبود و باید وارد واردات صورت می‌گرفت و طبعا با توجه به تحریم‌ها هزینه‌های ما افزایش یافت ولی تاثیر زیادی در رسیدن به ما ظرفیت ۵۵ میلیون تن در افق ۱۴۰۴ نخواهد گذاشت.

تامین زیرساخت‌ها در چشم‌انداز ۵۵ میلیون تنی فولاد

مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد در پایان به برنامه‌ریزی‌هایی که باید در چشم‌انداز ۱۴۰۴ باید صورت بگیرد پرداخت و گفت: براساس ظرفیت اسمی قرار است تا افق ۱۴۰۴ به ظرفیت ۵۵ میلیون تن برسیم و نرم جهانی آن ۷۰ درصد از تولید به میزان ۳۶ تا ۳۷ میلیون تن است. با توجه به این میزان در پنج سال دیگر می‌بایست ۲۰ میلیون تن آهن و فولاد صادر کنیم. این قضیه نیازمند اقدامات مناسبی در تامین زیرساخت‌ها از حمل‌ونقل جاده‌ای، ریلی، بندری و اسکله تا زیرساخت‌های نقل و انتقالات مالی است. بنابراین برای رسیدن به اهداف نیازمند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری‌ها در قالب یک اقدام ملی و فراصنعتی خواهیم بود.