چرا در تجاری سازی صنعتی ناکامیم؟

در شرایط امروزی چند عامل در ناکامی ما در رشد صنعتی و تجاری سازی صنعتی کشور دخالت دارند که مهمترین آنها جدا ماندن اقتصاد ما از اقتصاد دنیا است. امروزه ما هیچ رابطه اقتصادی و تجاری با دنیا نداریم و به همین دلیل نمی توانیم صادرات و واردات راحتی داشته باشیم.

رشد شدید نقدینگی و تورم بالا و فزاینده در کشور نیز از دیگر عوامل مهم در ناکامی ما در تجاری سازی صنعتی و رشد صنعتی کشور است. این مشکل نیز موجب می شود که تمام فعالیت ها و تلاش های فعالان اقتصادی، تجاری و صنعتگران کشور بی نتیجه بماند.

سومین عامل نیز نداشتن برنامه استراتژیک توسعه اقتصادی و نبود مدیریت در اقتصاد کلان کشور است. تمام این عوامل دست به دست یکدیگر داده اند تا تولیدکنندگان و فعالان تجاری اقتصادی کشور موفق به رشد صنعتی و تجاری سازی محصولات ساخت داخل نشوند.

امروزه در کمال تأسف میبینیم  که به واسطه سرمایه گذاری با اولویت دولتی از میزان سرمایه گذاری ها در کشور کاسته شده است و نرخ سرمایه گذاری شدیدا کاهش پیدا کرده است. نباید فراموش کرد که سرمایه گذاری های دولتی فقط باید در زمینه زیرساخت های اساسی کشور انجام شود و مابقی سرمایه گذاری ها باید از خارج از کشور وارد شود اما بنا به دلایلی که پیشتر عنوان شد و از آنجا که فعالان تجاری و اقتصادی دنیا ایران را به رسمیت نمی شناسند و علی رغم پتانسیل بالای کشور ما در حوزه ها و زمینه های مختلف دارد،  هیچ سرمایه گذار عاقلی مایل به سرمایه گذاری در کشور نیست. سرمایه گذار داخلی نیز از آنجا که می داند بازخوردی برای سرمایه گذاری خود نخواهد داشت مایل به سرمایه گذاری در کشور نیست. بنابراین ما شاهد خروج سرمایه، اندیشه ها، جوانان و نخبگان از کشور هستیم. متاسفانه به نظر می رسد در ماه های اخیر این روند سرعت بیشتری نیز گرفته است.

متاسفانه دولت دوازدهم در حوزه صنعت و تجارت کشور سیاست های صحیحی اتخاذ نکرد. متاسفانه دولت مردان دولت دوازدهم در زمینه های مختلف مانند روابط خارجی، برجام، مدیریت منابع داخلی و نه حتی در حوزه مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا علی رغم وعده هایی که دادند  نتوانست موفق عمل کند و از همین رو نمره مردودی گرفت. امیدواریم که دولت سیزدهم مسیر را برای پیوند اقتصاد کشور به اقتصاد دنیا آماده کند تا به زودی شاهد بهبود وضعیت معیشت مردم و همچنین تجارت کشور باشیم.