لزوم ارتباط شرکتهای دانشبنیان با تولیدکنندگان معتبر اما سنتی کشور
برقراری ارتباط بین شرکتهای دانشبنیان و تولیدکنندگان معتبر اما سنتی کشور میتواند هم سبب انتقال تجربه و دانش بین دو مجموعه مهم اقتصادی کشور شود و هم اینکه زمینه را برای تولید محصولات صادراتی با ارزشافزوده بالا آماده کند.
به گزارش همت خبر، بحث تولید به عنوان یکی از موضوعات مهم اقتصاد کشور در دهههای اخیر مورد توجه بوده و هست. به هر حال ناگفته پیدا و مشخص است که خطوط تولید محصولات ایرانی در بسیاری از تولیدات فرسوده و از کار افتاده هستند .این فرسودگی در وهله اول سبب افت کیفیت محصولات میشود و این موضوع خود به تنهایی میتواند یک محصول را از سبد مصرفی یک بازار (حتی بازار داخلی در صورت وجود رقابت) حذف کند.
از سوی دیگر، فرسوده بودن خط تولید هزینه تولید را هم بالا میبرد و در واقع این قبیل تولیدات با قیمت تمام شده بالایی تولید و به بازار عرضه میشوند در نتیجه توان رقابتی بسیار پایینی دارند و سوم اینکه در یک سیستم فرسوده، مصرف انرژی در بالاترین حد خود خواهد بود. از همه این مواد مهمتر اما این است که خط تولید فرسوده مستعد پذیرفتن فناوری جدید نیست.
البته اینکه انتظار داشته باشیم کشور خیلی زود بتواند تمام خطوط تولید خود را بازتولید کند و فناوری روز را به آن تزریق کند، کمی دور از ذهن است اما میتوان این اقدام را از حوزههایی که ارزشافزوده بالایی برای کشور ایجاد میکنند، که بهترین نمونه آن حوزههای فعالیتی شرکتهای دانشبنیان است، آغاز کرد.
در واقع، برقراری ارتباط بین شرکتهای دانشبنیان و تولیدکنندگان معتبر اما سنتی کشور میتواند هم سبب انتقال تجربه و دانش بین دو مجموعه مهم اقتصادی کشور شود و هم اینکه زمینه را برای تولید محصولاتی با ارزشافزوده بالا آماده کند و از این راه سهم ایران در بازار منطقه را افزایش دهد. این روند یعنی اینکه فناوری و نوآوری را به عنوان محصول شرکتهای دانشبنیان به سرمایه شرکتهای بزرگ مرتبط و متصل کرد.
ارسال نظر