پیشنهادی ویژه برای نجات صنعت بیمارستان سازی کشور

مشکلات مربوط به حوزه سلامت و درمان در کشور ما گویی تمامی ندارد و سال‌های زیادی است که مسئولان به کمبود تعداد بیمارستان‌ها و تخت‌های بیمارستانی در کشور معترضند. سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هم سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت بیمارستانی را منوط به اقتصادی شدن این صنعت و اصلاح تعرفه‌ها در بخش هتلینگ می‌دانند و معتقدند با شرایط کنونی، ساخت بیمارستان برای واحدهای خصوصی توجیه اقتصادی ندارد. پیرامون این موضوع در خلال برگزاری هفتمین نمایشگاه بین المللی بیمارستان‌سازی با محمدنبی گوهرکانی رئیس انجمن شرکت‌های بیمارستان ساز ایران به گفتگو نشستیم. با ما همراه باشید.

نمایشگاه ها نمایش اشتغال و اقتصاد کشور

گوهرکانی در این گفتگو اظهار داشت: در شرایطی که رکود در بخش های اقتصادی و صنعتی کشور وجود دارد گردهمایی بزرگ فعالان بیمارستان سازی کشور در این نمایشگاه فرصت مغتنمی برای رشد این صنعت است. وقفه ای که شیوع ویروس کرونا در برگزاری این رویداد به وجود آورد نیز مزید بر علت شد تا فعالان حوزه بیمارستان سازی کشور در این نمایشگاه با یکدیگر دیدار و گفتگو کنند و از وضعیت، چالش ها و موفقیت های یکدیگر آگاه شوند.

وی افزود: با گفتگویی که با مشارکت کنندگان در این رویداد داشتیم متوجه شدیم اکثر آنها بنا به دلایل مختلف گرفتار رکود اقتصادی هستند اما با این حال با نیروی عشق مشغول به فعالیت در این حوزه هستند. برگزاری نمایشگاه ها به نوعی نمایش چرخه اشغال و اقتصاد در کشور است. در برگزاری نمایشگاه ها از فعال صنعتی که لیوان یک بار مصرف تولید می کند تا شرکت های خدماتی که مشغول خدمت رسانی به غرفه ها می شوند و حتی رانندگان تاکسی که اطراف نمایشگاه مسافران را جا به جا می کنند درگیر کار و فعالیت و به طور حتم کسب درآمد می شوند. بنابراین به هر میزان که برگزاری این چنین نمایشگاه هایی بیشتر شود به همان اندازه اشتغال بیشتر خواهد شد.

چرا سرمایه گذاری بخش خصوصی در بیمارستان سازی کم است؟

 رئیس انجمن شرکت‌های بیمارستان ساز ایران در بخش دیگری به وضعیت سرمایه گذاری در حوزه بیمارستان سازی کشور اشاره کرد و گفت: نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که کماکان سرمایه گذار بخش خصوصی غیرپزشک وارد حوزه بیمارستان سازی نشده است. امروزه یک تخت بیمارستانی حدود ۴ میلیارد تومان هزینه برمی دارد. اگر سرمایه گذار بخواهد یک بیمارستان ۲۵۰ تخت خوابی بسازد ۱۰۰۰ میلیارد تومان باید صرف کند. ازطرفی منابعی نیز برای این موضوع تعریف نشده است. به عنوان مثال در بخش تولید و صنعت وام های ارزان قیمیتی در نظر گرفته شده است که سرمایه گذار می تواند از آنها استفاده کند.

وی افزود: وقتی یک سرمایه گذار مبلغی برابر ۱۰۰۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری می کند انتظار دارد که در یک روند ۵ الی ۷ ساله شاهد بازگشت سرمایه اش باشد. اما در حوزه بیمارستان سازی اینگونه نیست و در حال حاضر توجیه اقتصادی برای بخش خصوصی سرمایه گذار ندارد. امیدواریم در آینده ای نزدیک زمینه سرمایه گذاری در این حوزه برای سرمایه گذاران بخش خصوصی جذاب تر شود. البته بخش خصوصی در حوزه تاسیس کلینیک های زیبایی عملکرد خوبی داشته است.

بهره برداری از بیمارستان ها ۲۵ سال طول می کشد!

گوهرکانی در ادامه با بیان اینکه سرانه تخت در کشور ما به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۱.۶ است که از متوسط جهانی پایین تر است. این عدد در ترکیه ۲.۸ است؛ کشورهای اروپایی بین ۴ تا پنج تخت و ژاپن بین ۹ تا ۱۲ تخت است. سرانه مطلوب ما باید حداقل به اندازه کشور ترکیه باشد. متاسفانه بودجه ای که دولت برای طرح های بیمارستانی اختصاص می دهد متناسب با پروژه های در دست اجرا نیست. امروزه ما در کشور حدود ۳۷هزار و پانصد تخت نیمه تمام داریم که در قالب ۱۴۶ پروژه قرار دارند. اعتبار مورد نیاز برای تکمیل این تخت ها ۷۰ هزار میلیارد تومان به نرخ امروز است. کل مبلغی که در بودجه ۱۴۰۱ به این موضوع اختصاص داده شده ۳۲۰۰ میلیارد تومان است. به عبارتی می توان گفت اگر نرخ تورم سال های آینده را صفر درنظر بگیریم، تکمیل و بهره برداری این پروژه ها ۲۵ سال زمان خواهد برد!

رئیس انجمن شرکت‌های بیمارستان ساز ایران با بیان اینکه این پروژه ها ۴ تا ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارند، تصریح کرد: متاسفانه سرمایه عظیمی در این پروژه ها که در حال مستهلک شدن هستند در حال از بین رفتن است و دورنمایی نیز برای آن وجود ندارد. متاسفانه در چنین شرایطی نیز آقایان فشار می آورند که بیمارستان جدید افتتاح شود. ما در همین راستا جلسات مختلفی را با مسئولان و مدیران مختلف برگزار کرده ایم تا حداقل به برنامه مشخصی برای اتمام این پروژه ها داشته باشیم. بسیاری از نهادها و دستگاه ها از جمله مجلس، وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و... در این زمینه مسئولیت دارند. باید فکری برای از بین رفتن این سرمایه گذاری های ملی کرد.

وی افزود: متاسفانه ما در اکثر این پروژه ها با مشکلات متعددی روبرو هستیم. استقرار بسیاری از این پروژه ها بر حسب نیازسنجی منطقه ای نبوده است. از طرفی بهره برداری برخی از این بیمارستان ها بیش از یک دهه طول می کشد؛ این در صورتی است که در این ده سال تجهیزات بیمارستانی جدیدی وارد بازار می شوند و برای آن تجهیزات، مکانی در بیمارستان یاد شده پیش بینی نشده است.

گوهرکانی در پایان گفت: مسئولان می توانند با اهلیت سنجی و دریافت تضامین مربوطه پروژه های زیر ۵۰ درصد پیشرفت را به صورت رایگان به بخش خصوصی واگذار کنند. این اقدام به نفع مردم و دولت خواهد بود. بودن یک بیمارستان خصوصی به مراتب بهتر از نبودن آن است.