تصاویر/ بازی قیمت‌ ها در هزارتوی بازار نوشت افزار

 بنکداران و فروشندگان این بازار معتقدند سالهای پیش در این راهروهای باریک جای سوزن انداختن نبود. با وجود نرخ‌های پایین برخی اقلام ضروری نوشت افزار ویژه مدارس مانند دفتر هنوز بازار نوشت افزار به ایام بهشتی خود در مهر ماه باز نگشته است.

خیابان پانزده خرداد کمی بعد از مسجد شاه ، وارد راهرویی باریک می شوم که بیشتر شامل مغازه ها و غرفه های کوچک اسباب بازی  است. در انتهای این لابیرنت باریک به شبستان کوچکی می رسم. دورتادور شبستان راهروهای باریک است که از حیاط شبستان منشعب شده و به سمت بازار بین الحرمین می رود. اینجا محل فروش انواع اقلام نوشت افزار و تحریر و نقاشی است. دنیایی پر از رنگ و خاطره که هر آدمی را در هر سن و سالی به دوران کودکی و مدرسه می برد.

فروشنده ای می گوید خانم لطفا بگید که اوضاع صنف ما خرابه. راهرو را با تک و توک مشترها نشان می دهد و میگوید اینجا زمانی جای سوزن انداختن نبود.

به قیمت دفتر ها اشاره می کنم و میگویم شما این دفترها رو ۲۵۰۰ تومان می فروشید، ابتدای خیابان پانزده خرداد اینها را حراج زده اند ۵ هزار تومن و سرشان از شما هم شلوغ تر است. جالب تر اینکه توی مترو امروز همین دفترها را با نرخ ۱۰ هزار تومن حراج کرده  بودند و استقبال اهالی مترو هم خوب بود. به همین وضعیت نرخ گذاری که هر چه کالا از بازار بزرگ دورتر می شود گرانتر شده و مخاطبش بیشتر می شود اشاره می کنم. می گوید : این مساله برای شما موضوع جالبی است اما برای صنف ما معضل است!

وضعیت نرخ گذاری بر روی اقلام بیمار است. این بیماری را خیلی راحت می شود در زندگی روزمره خودمان و آدم ها مشاهده کرد. چرا قیمت ها ثبات ندارند؟ و اساسا آیا ثبات قیمت ها راهکار کارشناسانه ای می طلبد؟ اگر قیمت همین کالای دفتر مشق کودکان مدرسه ای را روی یک بردار و یا نمودار ریاضی قرار دهیم  نوسان قیمت از بازار اصلی تا خیابان پشت بازار و تا مترو و مغازه ای که در خیابان و محله مان است روندی مارپیچ و پرنوسان را طی می کند. روندی که گاهی عجیب، گاهی خنده دار و در آخر غم انگیز است. این طنز تلخ نوسان قیمت کام فروشنده و خریدار و شهروند و هموطن را تلخ کرده است.