اتهام سرقت ادبی به شکسپیر
شواهد جدید به‌دست‌آمده از یک کتاب قدیمی «ویلیام شکسپیر» را در طرح داستان نمایشنامه کمدی «سیمبلین» به سرقت ادبی متهم می‌کند.
یک کتاب کمیاب قرن شانزدهمی شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه داده که نشان می‌دهد نمایشنامه «سیمبلین» اثر ویلیام شکسپیر از نمایشنامه‌ای گمشده «سِر توماس نورث»، نویسنده دوره الیزابت الهام گرفته شده است.
نسخه کتاب «تاریخچه فابیان» اثر سال ۱۵۳۳ میلادی که خلاصه‌ای از تاریخ بریتانیا و فرانسه از دوران روم تا هنری هفتم است حاوی یادداشت‌هایی دست‌نویس در حاشیه کتاب از «سِر توماس نورث» است که با طرح داستان و جزئیات نمایشنامه تراژدی کمدی «سیمبلین» از ویلیام شکسپیر مرتبط است.
«مایکل بلندینگ» که این کتاب را در کتابخانه دانشگاه هاروارد کشف کرده در این‌باره عنوان کرده که این حاشیه‌ها نمی‌تواند بر اساس نمایشنامه شکسپیر باشد، زیرا «نورث» حدود شش سال قبل از تاریخ پذیرفته‌شده اولین اجرای آن یعنی سال ۱۰-۱۶۰۹ درگذشت. این یک کشف انقلابی است که تفسیر آن به گونه‌ای دیگر دشوار است، جز این‌که «نورث» از این کتاب برای نوشتن یادداشت‌هایی برای نمایشنامه‌اش استفاده کرد که شکسپیر بعداً از آن اقتباس کرده است.
این حاشیه‌نویسی‌ها توسط محققی مستقل به نام «دنیس مک کارتی» نیز مورد تحلیل قرار گرفته که از سال ۲۰۰۵ از نرم‌افزار سرقت ادبی برای افشای پیوندهای بین نمایشنامه «هملت» و نوشته‌های «نورث» استفاده می‌کند. تحقیقات «مک‌کارتی» الهام‌بخش کتابی با عنوان «نورث اثر شکسپیر» بود که سال گذشته توسط انتشارات «هَچت» منتشر شد و به زودی با عنوان جدید «شکسپیر در سایه» منتشر می‌شود.
«مایکل بلندیگ» تاکنون ده‌ها کتاب قرن شانزدهمی را که زمانی متعلق به خانواده «نورث» بود، ردیابی کرده که برخی از آن‌ها دارای حاشیه‌نویسی‌هایی به قلم «نورث» هستند. «بلندینگ» معتقد است: «در حالی که نورث به عنوان مترجم کتاب «زندگی‌های موازی» منبعی شناخته‌شده برای نمایشنامه‌های رومی شکسپیر، شناخته می‌شود، حاشیه‌های موجود در کتاب «تاریخچه فابیان» در برخی موارد به صورت نقطه به نقطه با طرح داستان نمایشنامه «سیمبلین» متناظر است».
ارسال نظر