دغدغه‌ها و پیشنهادات والدین پس از بازگشایی مدارس
پنج روز از بازگشایی پرکش و قوس مدارس از پانزدهم شهریورماه می‌گذرد و با وجود آنکه انتظار می‌رفت به‌تدریج و در روزهای ابتدایی آغاز سال تحصیلی ثبات و آرامش برقرار شده و قطار آموزش روی ریل خودش بیفتد هنوز ناهماهنگی هایی به چشم می‌خورد.
پس از آنکه وزیر آموزش و پرورش دو روز مانده به بازگشایی مدارس از تصمیم برای برگزاری حضوری کلاس‌های درس پرده برداشت، خانواده‌ها شنبه‌ای با سردرگمی دانش آموزانشان را راهی مدارس کردند تا اینکه دو روز پیش باز هم اعلام شد که الزامی برای حضور در مدرسه نیست.
در این میان مدارس مناطق قرمز که قرار بود طبق سناریوهای از پیش نوشته شده وزارت آموزش و پرورش برای بازگشایی غیرحضوری و مجازی آماده باشند با مشکلات بیشتری رو به رو هستند. هرچند به گفته مسئولان آموزش و پرورش، مدیران مناطق و مدارس بر حسب هر سه وضعیت اعلام شده، آمادگی بازگشایی مدارس را داشته‌اند و برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اند.
با این حال هرچند پس از گذشت ۵ روز از بازگشایی مدارس نمی‌توان قضاوتی داشت و بایستی منتظر ماند تا اول مهر مشکلات اولیه برطرف شود چرا که هنوز برخی مدارس هنوز رسما آموزشی را شروع نکرده اند، برخی با جدیت سال تحصیلی را کلید زده اند، برخی به کلی آموزش مجازی دارند و برخی دیگر به صورت تلفیقی از آموزش حضوری و مجازی بهره می‌گیرند.
ایسنا به سراغ خانواده‌های دانش آموزان رفته است؛ جالب آنکه خانواده‌های بسیاری به رغم دغدغه سلامتی فرزندشان، از آموزش مجازی و کیفیت پایین آن در مقابل آموزش حضوری نگران‌اند و تمایل دارند آموزش حضوری به طور کامل تعطیل نشود و با رعایت قواعد بهداشتی در ایامی از هفته برقرار باشد.
هرچند در این باره باید به مصوبات ستاد کرونا و پروتکلهای بهداشتی ابلاغی توجه و بر رعایت این قواعد از سوی مدارس در هنگام آموزشهای حضوری تاکید کرد، اما نباید این نکته را فراموش کنیم که بار قابل توجهی از آموزش امسال همراه با برنامه‌های مدرسه، بر دوش خانواده هاست و اگر آنها در کنار مدرسه نباشند، نمی‌توان سال تحصیلی پیش رو را به خوبی به پایان برد.
آنچه در ادامه می‌آید دغدغه خانواده هایی است که فرزندانشان سال تحصیلی را در مدارس شروع کرده و قصد دارند به کمک آموزش و پرورش در کنار آموزگاران، در این سال تحصیلی دوگانه، آموزش و سلامتی فرزندانشان از سوی دست اندرکاران تضمین شود.
مشکل مادران شاغل برای حضور فرزندشان در شبکه شاد
مادر یک دانش آموز کلاس چهارمی در این باره می‌گوید: پسرم در یکی از مدارس خوب دولتی منطقه ۱۱ درس می‌خواند. اواخر شب جمعه ۱۴ شهریور ماه به ما اطلاع دادند که بچه‌ها گروه بندی شدند. پسرم در گروه اول برای شنبه بود که از ۷ و نیم تا ۱۰ باید به مدرسه می‌رفت.
وی ادامه می‌دهد: صبح روز شنبه برای آشنایی با معلم به مدرسه رفتیم و از آن روز تا کنون هم معلمشان در گروه واتساپ با اولیاء در ارتباط بوده و تکلیف می‌گوید. تکالیف را در شبکه شاد و همچنین به اکانت خصوصی معلم می‌فرستیم. از سه شنبه هم آموزش در شاد شروع شده، از ۸: ۳۰ صبح یک گروه با معلم در کلاس بودند و گروه دیگر از شبکه مجازی آموزشها را دنبال می‌کردند.
مادر این دانش آموز در ادامه می‌گوید: تا الان آموزشها بد نبوده؛ فقط من و یک سری از مادرای شاغل این مشکل را داریم که اگر بخواهند از صبح در شبکه شاد آموزش را شروع کنند ما حضور نداریم تا گوشی در اختیار فرزندمان قرار بدهیم.
وی اضافه می‌کند: تعداد بچه‌ها در یک کلاس زیاد است و کلاس را به چهار گروه تقسیم کرده‌اند و قرار است هر روز یک گروه به مدرسه برود. البته از روز اول هم معلم شان گفت که حضور اختیاری است.
این مادر صحبت‌های مفصلی درباره مشکلات مادران شاغل دارد و اظهار می‌کند: در شرایط فعلی آموزشی امسال به نظرم دغدغه مادران شاغل چند برابر مادران خانه دار است. بزرگترین مشکل مادران شاغل مخصوصا مادرانی که دانش آموز دوره ابتدایی دارند همراه نبودن با فرزندشان در زمان آموزش مجازی است. تنها بودن کودک در منزل خودش معایبی دارد که از لحاظ روحی روانی و امنیتی برای کودک مخاطراتی دارد و از آن سو از لحاظ دسترسی به اینترنت و فضای مجازی نیز نگرانی هایی وجود دارد.
وی در ادامه اضافه می‌کند: با توجه به این که اغلب کودکان از جمله پسر من علاقه به یادگیری سر کلاس و حضور فیزیکی معلم دارد و کمتر به آموزش مجازی متمایل است خیلی ضروری است که والدین مخصوصا مادران بتوانند برای هدایت فرزند در کنار آنها باشند. خوب است که حتی الامکان حداقل برای مشاغلی که کار در منزل امکانپذیر است، شرایط دورکاری را فراهم کنند.
مادر این دانش آموز می‌افزاید: راهکاری که اخیرا اعلام شد تا آموزش برای دوره ابتدایی در شاد بعد از ظهرها باشد هم راه عملیاتی نیست چون اولا همه والدین خانواده شاغل نیستند و هم گاها خود معلم‌ها با آن ساعت همراهی نمی‌کنند هر چند اگر هم باشد، این ساعت به درد مادرانی که ساعت کارشان مثلا حداقل تا ۴: ۳۰ ـ ۵ بعد از ظهر است، نمی‌خورد. نگرانی مادران شاغل را فقط کسانی درک می‌کنند که با این مشکل مواجهند و امیدوارم به راهکاری برسند که آنها در این شرایط سخت حداقل استرس کمتری را تحمل کنند.
تفاوتها در ارائه دروس و رسیدگی به تکالیف بین مدارس دولتی و غیردولتی
اما مادر یک دانش آموز پایه چهارمی که دخترش در یک دبستان دولتی در منطقه ۱۸ آموزش و پرورش درس می‌خواند می‌گوید: یک سری مدارس بالاخص غیرانتفاعی‌ها با جدیت شروع به فعالیت کرده‌اند و نظم را می‌توان در ارائه دروس و تکالیف این مدارس مشاهده کرد اما در مدرسه دختر من خبری از این نظم نیست و از اول هفته تنها یک کلیپ مرور دروس سال گذشته در واتس آپ ارائه شده لذا این ناهماهنگی و دستوری نبودن آموزشهای یکسان و نوع نگاه به مدارس دولتی و غیردولتی بحث عدالت آموزشی را زیر سوال می‌برد.
شروع به کار زودتر مدرسه و توافق اولیاء برای آموزشهای تلفیقی
مادر دیگری که دخترش در یک دبیرستان برند غیردولتی در منطقه ۳ آموزش و پرورش تحصیل می‌کند اینگونه درباره بازگشایی و آموزشها می‌گوید: مدرسه کارش را برای پایه دهم به طور جدی از تابستان شروع کرد؛ اما از دوشنبه رسما به مدرسه رفتند. یک نظرسنجی از اولیا انجام داده بودند که کلاسها حضوری باشد یا غیرحضوری که بیشتر والدین نظرشان بر آموزش تلفیقی بود.
وی ادامه می‌دهد: هر کلاس درس حدود پنج تا هفت نفر هستند و زنگ تفریح هم ندارند. تحصیل رسما شروع شده اما مسئله من این است که چرا مدرسه هزینه ۲۵۰ هزار تومانی لباس فرم را ۳۶۰ هزار تومان و هزینه ۴۰ هزار تومانی کتاب را ۶۰ هزار تومان با ما حساب کرده است؟ در حالی که تهیه مانتو برای امسال واقعا لزومی نداشت.
چه شاغل باشم و چه نباشم از آموزش مجازی راضی نیستم
نگران اعتیاد به موبایل ام
مادر این دانش آموز که شاغل است، نگران اعتیاد فرزندش به گوشی موبایل شده و می‌گوید: چه شاغل باشم و چه نباشم از آموزش مجازی راضی نیستم. همین اندازه که وارد اینترنت می‌شوند و در ساعاتی که حوصله شان سر می‌رود شروع به چت کردن می‌کنند برای من نگران‌کننده است. تازه دختر من به مدرسه خوبی می‌رود که قوانین سختی دارد، معلم آنلاین است، دوربین‌ها روشن هستند و معلم مرتب درس می‌پرسد.
وی می‌افزاید: بچه‌ها ساعت زنگ تفریح داخل گوشی می‌چرخند و به نسبت گذشته وقت بیشتری با گوشی می‌گذرانند و انگار دخترم دارد به موبایل معتاد می‌شود. ترجیح می‌دهم حتی با شرایط کرونایی بچه به مدرسه برود و با معلم‌ها رودر رو باشد چون حواسش جمع تر است. بچه‌ها با کلاس آنلاین نمی‌توانند تمرکز داشته باشند و درس‌ها برایشان خسته‌کننده است. اینها از صبح شروع می‌کنند و تا ۳ عصر کلاس دارند.
حضور ۱.۵ ساعته در مدرسه برای رفع اشکال در هر هفته
اما پدر یکی از اولیاء که فرزندش در یک دبستان دولتی در کرج درس می‌خواند از شروع آموزشها در شبکه شاد می‌گوید و از فعال شدن شبکه شاد رضایت دارد.
او در این باره می‌گوید: دخترم کلاس اولی است. آموزش شروع شده و معلم و مدرسه هم فعال هستند. ما کلا در شاد حضور داریم و تکالیف بچه‌ها را در شاد می‌فرستیم.
وی می‌افزاید: معلم هم صحبت کوتاهی درباره نحوه آموزش با ما داشت. هفته‌ای یک روز هم به طور دلخواه یک ساعت و نیم آموزش حضوری دارند و هر کلاس ۱۰ نفر بیشتر نمی‌شود. معلم در فضای مجازی توضیحات کاملی را ارائه می‌کند.
استفاده مدارس غیردولتی از اپلیکیشن‌های اختصاصی
مادر دیگری که فرزندش در یک دبستان غیردولتی تحصیل می‌کند و کلاس پنجم است می‌گوید: مدرسه دخترم اپلیکیشن مجزایی دارند و به صورت آنلاین با بچه‌ها کار می‌کنند و البته اعلام کرده‌اند که از اول مهر شاد هم اضافه می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: درحال‌حاضر درسهای سال گذشته را از ۹ صبح تا ۱۲ ظهر مرور می‌کنند. کلاس حضوری هم دارند که اختیاری و جهت رفع اشکال است.
از او درباره نگرانی هایش در این روزها سوال می‌کنیم که در پاسخ می‌گوید: دغدغه ام این است که دخترم بازخورد آموزش حضوری را در تدریس مجازی دریافت نکند. از صبح پای اینترنت نشستن تنها مشکل من است چرا که همسرم تبلت دخترم و برنامه هایی که واردش می‌شود را کنترل می‌کند.
وی که شاغل است درباره مشکلات خودش نیز می‌گوید: الان دورکار هستم اما اگر چندصباح دیگر به کار برگردم دخترم در خانه تنها می‌ماند و قطع و وصلی سایت‌ها شاید دردسر ساز باشد و اینکه بخواهم از سرکار کنترلش کنم که درس می‌خواند یا نه. اما از آن سو از اینکه بخواهد به مدرسه برود هم به علت سلامتش نگران ام.
لغو کلاس حضوری به علت بیماری معلم
استفاده از اسکای روم به علت ضعف شاد
مادر یک پسر کلاس اولی در شهر ری نیز با بیان اینکه از ۱۵ شهریور مدرسه فرزندم باز است اما بدلیل بیماری معلمشان و احتیاط لازم، گفته‌اند تا آخر هفته بچه‌ها را مدرسه نبریم می‌گوید: بنابر پروتکلهای اعلام شده، هیچ الزام و اجباری برای حضور در مدرسه وضع نکرده‌اند و گفته‌اند به شبکه شاد وصل شوید تا آموزش مجازی شروع شود.
وی ادامه می‌دهد: البته مدرسه پسرم قصد دارد به علت ضعف‌های شبکه شاد بیشتر از اسکای روم استفاده کند. البته در اپلیکیشن بله هم گروه و کانال دارند. دیروز به مدرسه رفتیم و کتابها را تحویل گرفتیم.
از این مادر خانه دار که کارشناس ارشد فلسفه تعلیم و تربیت نیز هست درباره دغدغه‌ها و نگرانی هایش می‌پرسیم که او می‌گوید: بیشترین نگرانی ام در صورت آنلاین بودن آموزشها این است که فرزندم از درس و مدرسه دلزده بشود و تصورش از مدرسه بد شکل بگیرد و خسته بشود. مخصوصا اینکه کلاس اول هم هست و هیچ تجربه قبلی از محیط مدرسه نداشته.
مادر این دانش آموز ادامه می‌دهد: از طرف دیگر اجبار پذیر هم نیست و دلش نخواهد کاری را انجام بدهد، انجام نمی‌دهد. من هم مایل نیستم وارد فاز اجبار بشوم اما راستش از آموزش حضوری چندان نگران نیستم. با برنامه‌ای که مدرسه پسرم گذاشته هر کلاس ۱۵ نفره می‌شود و هر روز هفت هشت نفر سر کلاس می‌نشینند و چون دو سه ساعت است نیاز به بردن تغذیه و شاید سرویس بهداشتی هم نباشد.
وی می‌افزاید: اینکه درسهای اصلی مثل ریاضی و فارسی کار بشوند و مابقی مجازی باشند خوب است و این روش تلفیقی را ترجیح می‌دهم. به نظرم بهترین حالت ترکیب مجازی و حضوری هست مخصوصا برای کلاس اولی‌ها و واقعا اگر قرار بر این باشد که کاملا مجازی برگزار بشود ترجیح می‌دهم کلا امسال پسرم را به مدرسه نفرستم زیرا میزان آسیبش زیاد است.
معضلی به نام کندی سرعت اینترنت
دوره نوجوانی و هزار و یک سوال و نگرانی خانواده‌ها از امنیت فضای مجازی و کنترل آن
مادر شاغل دیگری که دارای یک پسر کلاس هشتمی است از دل نگرانی هایش به ایسنا می‌گوید: پسرم در مدرسه غیرانتفاعی منطقه ٢ تهران تحصیل می‌کند. از ١٥ شهریور آموزشهای آنلاین مدرسه شروع شده ولی با این وضعیت سرعت اینترنت واقعا آموزش آنلاین که مورد تصور هست بی‌معنی است چون پسرم مدام از سایت خارج و دوباره وارد می‌شود که خود تبدیل به معظلی شده است.
وی با بیان که شاید آموزش آنلاین استرس سلامتی بچه‌ها را کم کرده ولی مشکلی به مشکلاتمان اضافه کرده می‌گوید: نشستن جلوی لپ تاپ و خم بودن روی گوشی از ساعت ٨ تا یک و نیم بعد از ظهر قطعا چیزی نیست که خوشایند باشد، اول اینکه هنوز بچه‌ها به این نوع آموزش عادت نکرده اند، دوم اینکه ساعتهای طولانی باید جلوی سیستم باشند و این عدم تحرک مشکلات جسمی به همراه خواهد داشت. مسئله بعدی دسترسی راحت و بدون کنترل به اینترنت است؛ بالاخره یک نوجوان پر از سوال و اینترنتی باز و.... خانواده‌های شاغل واقعا نمی‌توانند هیچ نوع کنترلی داشته باشند.
وی که بشدت از افزایش شهریه مدارس غیردولتی با تبدیل آموزشها به آنلاین گلایه دارد می‌گوید: علی رغم آنلاین شدن کلاسها، شهریه‌ها کامل اخذ می‌شود آنهم در حالیکه دروس تنها از طریق تلگرام، فایل و جزوه ارائه می‌شود.
وی از عدم آشنایی معلمان به فضای مجازی و تدریس آنلاین هم گلایه دارد و می‌افزاید: این مسئله در مدارس غیرانتفاعی به علت بکارگبری معلمان بازنشسته بیشتر دیده می‌شود. عدم هزینه کرد مناسب مدارس غیر دولتی برای استفاده از سیستم‌های مناسب آموزش آنلاین علیرغم افزایش شهریه‌ها در راستای تامین منافع و صرفه افتصادی دیده می‌شود.
آموزشهای تبعیض آمیز در مدارس دولتی و غیردولتی
بچه‌ها هنوز معلم شان را ندیده اند
اما مادر یک دانش آموز دبستانی در شرق تهران از تفاوت‌های تبعیض آمیز میان مدارس دولتی و غیردولتی گلایه دارد و می‌گوید: از اطرافیانم شنیدم که مدرسه‌های غیردولتی و نمونه دولتی گروه تشکیل داده‌اند و آموزشهای آنلاین شان شروع شده است. آنها خودشان اپلیکیشن‌های دیگر دارند و فقط در شاد عضو شده‌اند که ایرادی به آنها نگیرند ولی خیلی بد است که در مدرسه دولتی از این خبرها نیست.
وی می‌افزاید: بچه‌ها هنوز معلم شان را ندیده‌اند. معلم حداقل می‌توانست یک تصویر از خودش در گروه بگذارد. با مادر همکلاسی سال قبل دخترم در ارتباط ام آنها اغلب بچه‌ها را به مدرسه نفرستاده‌اند. معلم مدرسه هم فقط فایل صوتی در گروه می‌فرستد. برای هر درس زنگ ۲۵ دقیقه‌ای دارند؛ با این زمان اندک چقدر طول می‌کشد تا کتاب تمام شود؟ به نظر می‌رسد والدین باید در خانه بنشینند و آموزش دهند.
مادر این دانش آموز که شاغل و خبرنگار است از دغدغه هایش نیز می‌گوید: اگر کلاس‌های درس در ادامه سال حضوری باشند دخترم را به مدرسه نمی‌فرستم چون می‌ترسم. بچه‌ها رعایت نمی‌کنند. مطمئن نیستم مدرسه‌های دولتی به لحاظ نظافت و ضدعفونی روزانه مراقبت کنند مگر اینکه هفته یکی دو روز محدود آموزش دهند که باز هم باید شرایط را از نزدیک ببینیم.
وی می‌افزاید: بچه‌ها مجازی یاد نمی‌گیرند و شاید نگاه تفریحی به آن داشته باشند. سطح یادگیری پایین می‌آید. معلم هم توان ان را ندارد که چند نوبت برای گروه‌های مختلف بچه‌ها تدریس کنند. کلاس دخترم ۳۷ نفره است؛ معلم چه طور می‌تواند به سه چهار گروه آموزش دهد. مگر موارد ضروری را آموزش دهند و امسال فقط بگذرد.
هنوز توزیع کتابها کامل انجام نشده
دخترم را به کلاس حضوری ۱۵ نفره نمی‌فرستم
یکی دیگر از اولیای دانش آموزان که فرزندش در یک مدرسه دولتی در منطقه ۱۶ و کلاس سوم ابتدایی تحصیل می‌کند می‌گوید که تا امروز دخترش را به مدرسه نفرستاده است و با اشاره به اینکه قرار است یک روز در هفته دوساعت آموزش حضوری داشته باشند می‌گوید: کلاس را نصف کرده‌اند و گفته‌اند هر گروه ۱۵ نفر باشند اما چون جمعیت زیاد است دخترم را به مدرسه نمی‌فرستم. البته خودم کلاسشان را ندیده ام که چگونه است و می‌توان فاصله اجتماعی را رعایت کرد یا نه، اما شنیده ام که کلاسها بزرگ هستند.
وی می‌افزاید: گروهشان در شبکه شاد هنوز راه‌اندازی نشده است ولی گفته‌اند به محض دریافت کتاب، درس‌ها را شروع می‌کنند. هنوز کتاب نداده‌اند اما در گروهی که در واتس آپ دارند اطلاع رسانی کردند که قرار است امروز چهارشنبه کتابها برسد و باید به مدرسه برویم تا تحویل بگیریم.
مادر این دانش آموز در ادامه توضیح می‌دهد که دختر یکی از اقوام نیز امسال به کلاس اول رفته و ساکن منطقه ۵ هستند. آنها در این هفته دو روز به مدرسه رفته‌اند و کلا یک ساعت و ۲۰ دقیقه درس داشته‌اند و ما بین آن هم یک زنگ تفریح، اما مدرسه پسر یکی دیگر از بستگان از ابتدا به صورت کامل غیرحضوری بود. در مجموع بچه‌ها اجبار و الزامی برای رفتن به مدرسه نداشتند و هرمدرسه‌ای روش خود را دارد.
فعلا هیچ آموزشی شروع نشده است
پدر یک دانش آموز دوره ابتدایی نیز با بیان اینکه فعلا هیچ آموزشی شروع نشده است می‌گوید: به مدرسه رفتم و سوال کردم که گفتند با شاد مشکلی دارند، کلاس بندی کرده‌اند اما برنامه به رورسانی نمی‌شود. به هرحال این هفته هیچ کاری نمی‌کنند.
مادر یکی دیگر از اولیاء که یک فرزند دختر و یک فرزند پسر مدرسه‌ای دارد و ساکن جنوب تهران است می‌گوید: دخترم به کلاس دوم می‌رود، آموزش هایشان شروع شده، دو جلسه حضوری به مدرسه رفته‌اند و در شبکه شاد هم گروهی راه‌اندازی شده است. اما از مدرسه پسرم خبری نیست، نه آموزشی در مدرسه داشته‌اند و نه در فضای مجازی و فعلا خبری نیست.
وی می‌افزاید: البته قرار است جلسه‌ای با اولیا داشته باشند. فعلا منتظریم کلاسها شروع بشوند.
از مادر این دانش آموز که خودش هم معلم است درباره دغدغه‌ها و نگرانی هایش سوال می‌کنم که در پاسخ می‌گوید: نگرانی ما بابت مجازی بودن آموزش هاست، زیرا قطعا بار کیفی آموزشها را پایین می آورد. موافق آموزشهای حضوری با شرط رعایت کامل قواعد بهداشتی و ساماندهی شده هستم.
در کنار همه دغدغه هایی که خانواده‌ها این روزها برای آموزشهای حضوری و آنلاین فرزندشان دارند همچنان موضوعات و مباحثی نظیر لزوم بهره‌مندی همه اقشار از آموزش و دسترسی به ابزار هوشمند، توجه همه جانبه به آموزش در مدارس سراسر کشور، درنظر گرفتن توامان سلامت و آموزش در کنار یکدیگر، حفظ امنیت ورود به فضای اینترنت از سوی بچه‌ها در منزل، مشکلات مادران شاغل، آموزش به دانش آموزان برای رعایت نکات بهداشتی و تعامل انجمن‌های اولیاء و مربیان با والدین، آسیب‌های در خانه ماندن طی روز و.... مطرح است و هنوز به بسیاری از این دغدغه‌ها پاسخ داده نشده است.
همانطور که پیش از این گفته شده آنچه در این میان حائز اهمیت است تلاش مدارس برای به‌دست گرفتن و کنترل امر آموزش در روزهای ابتدایی با همراهی خانواده هاست؛ عبور از این شرایط سخت و بحرانی جز با تعامل و برنامه‌ریزی صحیح مدرسه و اولیاء میسر نخواهد شد.
ارسال نظر