گام بلند دانشمندان برای درمان چاقی

 این پروتئین Gastrokine-۱ (GKN۱) نام دارد و محققان فرضیه اثرگذاری این پروتئین بر فرایند تنظیم عملکرد میکروبیوم روده را مطرح کردند.

در آزمایشاتی که با استفاده از موش‌ها انجام گرفت، محققان این پروتئین را غیرفعال کردند و به طور همزمان نشانگرهای زیستی مختلف شامل قند خون، میزان انسولین، چربی بدن، مصرف انرژی و التهاب را اندازه‌ گرفتند.

در مقایسه نتایج این آزمایشات با سطح نشانگرهای زیستی مربوط به موش‌هایی که دارای پروتئین فعال بودند، مشخص شد میزان چربی بدن موش‌ها حتی در زمانی که با غذای پرچرب تغذیه شدند، کاهش می‌یابد.

محققان امیدوارند مشابه همین نتیجه را در آزمایش‌های انسانی مشاهده کنند و با غیرفعال‌ کردن پروتئین GKN۱ راهکاری برای مبارزه با چاقی بیابند.

در حال حاضر حدود ۶۱ درصد از بزرگسالان به اضافه وزن یا چاقی مبتلا هستند و شاخص توده بدنی بالایی دارند.

شاخص توده بدنی (BMI) مهمترین فاکتور در تعیین وزن نرمال، اضافه وزن و چاقی است.

شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر توان دوم قد (به متر) به دست می آید. شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸.۵، نشان دهنده کم وزنی غیرطبیعی است.

اگر عدد به دست آمده بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ باشد، یعنی وزن فرد طبیعی است. عدد بزرگتر و مساوی ۲۵، نشان دهنده اضافه وزن است.

عدد ۳۰ به بالا نشان دهنده چاقی است که به ترتیب به چاقی درجه یک (بین ۳۰ تا ۳۴.۹)، چاقی درجه دو (بین ۳۵ تا ۳۹.۹) و چاقی درجه سه (۴۰ به بالا) تقسیم بندی می شود. آگاهی از شاخص توده بدنی برای هر فرد ضروری است.

مطالعات نشان می دهد بیش از ۱۰ نوع سرطان با چاقی و اضافه وزن ارتباط مستقیم دارد.

علاوه بر آن، چاقی عامل اصلی حمله قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های تنفسی و دیابت است.

منبع: ایرنا