یک راهکار برای جبران کمبود آب
کمبود آب با احداث سدهای زیرزمینی، تعیین مناطق مناسب و مکانیابی درست و اصولی توسط محققان کشور جبران می شود.
یکی از مشکلات احداث سدهای زیرزمینی، تعیین مناطق مناسب و مکانیابی درست و اصولی است که با یک فناوری نوین این معضل حل میشود.
ایجاد سد ترکیبی زیرزمینی و آب بندان آبشاری راهی فناورانه است که به کمک آمده تا مشکل تعیین مناطق مناسب برای توسعه و ایجاد سدهای زیرزمینی است را مرتفع کند. کارگروه تخصصی آب، خشکسالی، فرسایش و محیطزیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری از اجرای این طرح حمایت کرده است و در حال حاضر دو طرح الگویی در منطقه وردیج با هدف شناسایی مکان های مستعد برای احداث سدهای زیرزمینی آغاز شده است.
دنیا به سمتی حرکت کرده است که اهمیت توسعه منابع آبی روزبهروز بیشتر می شود و بهترین و موثرترین روشها برای رفع این نیاز جدی در دنیا را استفاده از فناوریهای مدرن و جدید میدانند. نیاکان ما در طی چندین قرن از روشهای مبتکرانهای چون حفر قنوات برای مقابله با خشکسالی استفاده میکردند. این کار به آنها کمک می کرد تا بتوانند بر مشکلات کم آبی فائق شوند.
محققان معتقدند که با توسعه فناوریهای مناسب، کمبود آب میتواند از محدودیت به یک موقعیت مناسب بدل شود. البته در صورتی که این تکنولوژیها را به نحو مطلوبی به کار ببندیم. در حال حاضر نیز روشهای مختلفی برای افزایش آب و مهیا کردن آن در زمان و مکان معین مطرح است که یکی از مهمترین آنها بهویژه در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران توسعه آبهای زیرزمینی با استفاده از روشهای مختلف از جمله احداث سدهای زیرزمینی است. سدهای زیرزمینی سازههایی هستند که جریانهای زیرقشری یا آبهای زیرزمینی را مسدود می کنند و باعث ایجاد ذخایر آبی در زیر زمین می شوند.
برای نیل به این منظور با بررسی و مطالعه سوابق علمی موجود به منظور تعیین معیارها و جمعآوری اطلاعات مورد نیاز بازدیدهای صحرایی، تهیه تصاویر ماهوارهای، استخراج دادهها و شاخصهای مکانی، ذخیرهسازی دادهها در پایگاه داده مناسب مکانی و استفاده از مدل ارزیابی چند معیاره مکانی مناطق مستعد، احداث سدهای زیرزمینی مشخص واولویت بندی شد.
در این طرح همچنین مطالعات زمین شناسی، مرفولوژی، نقشهبرداری و مطالعات زیر سطحی به کمک فناوری ژئوالکتریک و ژئو رادار قبل و بعد از احداث سد زیرزمینی برای مشخص کردن بهترین مکان و ارزیابی عملکرد سد زیرزمینی به انجام رسیده است.
این طرح دستاوردهایی چون «استفاده از ژئورادار و ژئوالکتریک در مکانیابی»، «استفاده از GCL بنتونیت در آببندی»، «استفاده از حفار و تزریق کننده اتوماتیک»، «فناوری شبیهسازی جریان در الگوی اجرا شده»، «فناوری شبیهسازی بهرهبرداری» و «فناوریهای پایش مستمر و طراحی سنسورهای لازم» را دارد.
ارسال نظر