ابتکار ناسا برای نفس کشیدن در مریخ

یکی از جذاب‌ترین فناوری‌هایی که ناسا بودجه اولیه آن را تایید کرده است، فناوری مربوط به O۲ قابل‌حمل است تا امکان نفس کشیدن بر سطح مریخ فراهم شود. در این روش، فرآیندی به نام جذب/واجذب نوسان حرارتی (TSSD) رخ می‌دهد که برای تولید اکسیژن از جو مریخ کارایی دارد. این ژنراتور می‌تواند ثابت یا قابل حمل باشد.

در صورتی که این فناوری تا آخرین قدم به‌صورتی موفق پیش رود، می‌تواند یک روش کاملا قابل اطمینان برای نفس کشیدن در سطح سیاره سرخ باشد. این روش درهای جدیدی برای کاوش مریخ بر روی انسان باز می‌کند. همچنین، از آنجایی که این طراحی در هردو حالت قابل حمل و ثابت در اختیار است، به فضانوردان اجازه می‌دهد تا در صورت نیاز آن را جابه‌جا کنند. از سوی دیگر، این فناوری انعطاف‌پذیری بیشتری در مناطق فرود و سفرهای طولانی نسبت به سایر روش‌ها دارد. اگر ناسا بتواند در این زمینه موفق شود، سیاره سرخ پذیرای قدم‌های انسان می‌شود.

«جیم روتر» معاون ارشد اداره ماموریت فناوری فضایی ناسا در بیانیه‌ای نوشت: «ماموریت ناسا برای اکتشاف دیگر سیارات عالم، نیازمند فناوری‌ها و روش‌های جدید است. مطالعه ایده‌های خلاقانه نخستین قدم برای تبدیل داستان‌های علمی-تخیلی به واقعیت است.»

تاکنون بیشتر فناوری‌هایی که ناسا در آن هزینه کرده است، از ایده‌های فیلم‌های تخیلی سرچشمه می‌گرفتند. این برنامه‌ها شامل بررسی سیارات دیگر نیز می‌باشد. به عنوان مثال، یکی دیگر از اهداف ناسا ساخت فضاپیمایی است که بتوان سیاره زهره را به کمک آن مطالعه کرد. «سارا سیگر» ستاره‌شناس دانشگاه «MIT» پیشبرد این ایده را رهبری می‌کند.

از دیگر پروژه‌های تایید شده ناسا برای مطالعه می‌توان به ساخت یک ربات کوهنورد کوچک اشاره کرد که می‌تواند به کاوش غارهای زیرسطحی در سطح مریخ بپردازد. این پروژه به اندازه نفس کشیدن در سطح مریخ چشمگیر نیست، اما درک جدیدی از سیاره سرخ به ما می‌دهد. از سوی دیگر، دانشمندان در پروژه دیگری قصد دارند فضاپیمایی همه‌کاره بسازند که قادر است جو سیارات را مطالعه کند. همه این پروژه‌ها دربردارنده فناوری‌هایی متعلق به آینده هستند که ما را به زودی شگفت‌زده خواهند کرد.