۱۰۰ سال جنگ و خونریزی؛ بارسلونا- رئال مادرید!

چیزی تا حساس ترین و مهم ترین رقابت باشگاهی در دنیا نمانده و پنج روز دیگر شاهد یک ال کلاسیکوی جدید بین رئال مادرید و بارسلونا خواهیم بود. البته این بار این دیدار در شرایطی متفاوت و بدون حضور هواداران برگزار می شود و دو تیم با شکست در آخرین هفته لالیگا پا به میدان می گذارند.

لالیگا رقابت هایی سرگرم کننده، دراماتیک و محبوب است. در حال حاضر در نودمین فصل این لیگ در حال سپری شدن بوده و حالا تبدیل به شاهکاری بی همتا شده است. یک نمایش دراماتیک، زنده و غیرقابل پیش بینی که در سراسر جهان توسط در بیش از ۱۰۰ شبکه تلویزیونی پخش می شود. هیچ برنامه ای در تلویزیونی با ۳۸ قسمت مانند لالیگا وجود ندارد و در فصل ۹۰ نیز همچنان این لیگ برای فوتبالدوستان اهمیت زیادی دارد.

همچنین هیچ دیداری مانند ال کلاسیکو که در آن دو تیم بزرگ فوتبال جهان مقابل یکدیگر صف آرایی کنند نبوده است. به زبان ساده ال کلاسیکو چه در داخل زمین و چه خارج از مستطبل سبز، از مرزها، فرهنگ ها و زبان ها عبور کرده و محصول پرستاره لالیگا محسوب می شود.

سال ۲۰۲۰ نه تنها برای دنیای فوتبال، بلکه به طور کلی برای تمام مردم جهان سال سختی بوده است و الکلاسیکوی پیش رو نیز در شرایطی منحصر به فرد برگزار خواهد شد. برای اولین بار در تاریخ، بارسلونا بدون تماشاگر و پشت درهای بسته به مصاف رئال مادرید می رود و هواداران نمی توانند مثل همیشه از این دیدار لذت ببرند. اما با این وجود بزرگترین ستارگان فوتبال جهان همچنان درخشش خود را چمن سبز و درخشان نوکمپ نشان خواهند داد و قسمتی جدید برای اضافه کردن به آرشیو برنامه مشهور لالیگا و ال کلاسیکو را اجرا می کنند.

مروری بر تاریخچه ال کلاسیکو

دهه ۱۹۲۰: اولین الکلاسیکوهای لالیگایی

اولین کلاسیکو در لالیگا در فوریه ۱۹۲۹ و در شرایطی که فقط دو هفته از اولین فصل لالیگا گذشته بود، برگزار شد. استادیوم لس کورتس بارسلونا مملو از هوادارانی بود که از کسب پیروزی اطمینان داشتند، اما آنها در نهایت ناامید شدند. رئال مادرید در همان نیمه اول هر دو گل خود را برای کسب پیروزی ۲-۱ به ثمر رساند. بارسا در بازی برگشت با نتیجه ۰-۱ پیروز شده و اولین عنوان قهرمانی لالیگا و اولین پیروزی ال کلاسیکویی خود را در پایتخت قطعی کرد.

دهه ۱۹۳۰: رئال مادرید بزرگترین پیروزی خود در تاریخ ال کلاسیکو در لالیگا را در این دهه بدست آورد

مسابقات ال کلاسیکو در فصل ۳۵-۱۹۳۴ تاریخی و تماشایی بود. بارسا ابتدا با نتیحه ۵-۰ در لس کورتس پیروز شد، اما رئال مادرید در بازی برگشت در چامارتین موفق به کسب برتری ۲-۸ شد. تیم میزبان پس از گذشت تنها نیم ساعت ۱-۵ پیش افتاده و شرایط به گونه ای شد که فرانس پلاتکو، سرمربی مجارستانی بارسلونا درخواست تغییر توپ در وقت استراحت بین دو نیمه را داد. اما این تغییر نیز هیچ تفاوتی در روند مسابقه ایجاد نکرد و رئال بزرگترین پیروزی خود در تاریخ ال کلاسیکو در لالیگا را به دست آورد.

دهه ۱۹۴۰: تولد ال کلاسیکو به شکلی که امروزه آن را می شناسیم.

می توان گفت که تولد این رقابت شدید در ال کلاسیکو که امروزه نیز برقرار است در دهه ۱۹۴۰ و به لطف تقابل های حساس بین این دو رقیب رخ داد. در میان این بازی ها پرگل ترین تساوی تاریخ ال کلاسیکو نیز به چشم می خورد؛ تساوی ۵-۵ در لس کورتس در سال ۱۹۴۳.

دهه ۱۹۵۰:: ال کلاسیکو به اولین مسابقه فوتبال اسپانیا تبدیل شد که پخش تلویزیونی دارد.

در تاریخ ۱۵ فوریه ۱۹۵۹ اتفاقی تاریخی رقم خورد و ال کلاسیکو به اولین مسابقه فوتبالی تبدیل شد که از تلویزیون اسپانیا پخش می شود. پیش از بازی و برای خرید آخرین فن آوری در اسپانیا جنجال هایی ایجاد شد و تلویزیون ها در هر دو شهر به سرعت به فروش می رسیدند. آن روز رئال مادرید با حضور آلفردو دی استفانو و فرانس پوشکاس بزرگ در برنابئو با نتیجه ۰-۱ پیروز شد، اما در نهایت نتوانست مانع از اولین قهرمانی بارسلونا در لالیگا طی هفت سال گذشته شود.

دهه ۱۹۶۰: دی استفانو همچنان قاتل بارسلونا بود

اسطوره آرژانتینی هنوز هم بهترین گلزن تاریخ رئال مادرید در مسابقات لالیگایی در الکلاسیکو است و در گذشته بارها و بارها دروازه بارسلونا را باز کرده است. جالب اینجاست در سال ۱۹۵۳ بارسلونا به اشتباه تصور می کرد نبرد جذب دی استفانو را از رئال مادرید برده است. ۱۴ گل در ۲۰ مسابقه شامل یک دبل به یادماندنی در جریان پیروزی ۵-۳ در نیوکمپ که در دسامبر ۱۹۶۰ افتتاح شده بود، دوره ای را برای رئال مادرید رقم زد که بر رقیب دیرینه سلطه یافته بود.

دهه ۱۹۷۰: یوهان کرایف بین دو رقیب تعادل ایجاد کرد

ورود یوهان کرایف به ترکیب بارسا در سال ۱۹۷۴ کمک کرد تا برتری در ال کلاسیکو به سمت پایتخت کاتالونیا متمایل شود و عملکرد این ستاره هلندی در جریان پیروزی ۰-۵ در ال کلاسیکو در برنابئو در آن سال هنوز هم از سوی هواداران بارسا در کری خوانی ها استفاده می شود. یوهان کرویف عامل اصلی قهرمانی بارسلونا در آن فصل لالیگا بود، اما مهمتر از همه او فلسفه ای از فوتبال را در این باشگاه شکل داد که هنوز هم بخشی از هویت این باشگاه است.

دهه ۱۹۸۰: نسل قدرتمند رئال مادرید ملقب به (Quinta del Buitre) پنج پیروزی پیاپی کسب کرد

وقتی لوس بلانکوس در مارس ۱۹۸۶ در برنابئو به مصاف بارسلونا رفت، شش سال پیاپی عنوان قهرمانی در لالیگا را کسب نکرده بود. پیروزی ۱-۳ با گلزنی های خورخه والدانو و امیلیو بوتراگوئنو باعث قهرمانی رئال در لالیگا شده و دوره تاریخی سلطه این تیم را برای ادامه دهه آغاز کرد. این نسل "Quinta del Buitre" نامیده شده و مملو از استعدادهای بومی مانند بوتراگوئنو، میشل و مانوئل سانچس بود که در بین سالهای ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۰ موفق به کسب قهرمانی های متوالی در لالیگا شد. سلطه ای که فقط یوهان کرایف قادر به شکستن آن بود.

دهه ۱۹۹۰: سلطه "Manitas"

بازگشت کرویف به عنوان مربی به بارسا خبر از تولد "تیمی رویایی" می داد که بین سالهای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۴ چهار قهرمانی پیاپی در لالیگا کسب کرد. با این وجود داستان ال کلاسیکوها در دهه ۱۹۹۰ با دو نتیجه شاخص به یاد می ماند: پیروزی ۰-۵ بارسلونا در نیوکمپ با گلزن روماریو و سرمربی فعلی این تیم رونالد کومان در سال ۱۹۹۴، و البته رئال مادریدی که تقریبا ۱۲ ماه بعد به لطف گلهای بازیکنانی چون لوئیس انریکه، بازیکن و سرمربی بارسا در آینده، دقیقا با همان نتیجه انتقام گرفت.

دهه ۲۰۰۰: رونالدینیو برنابئو را به تعظیم وادار کرد

ال کلاسیکوی نوامبر ۲۰۰۵ در سانتیاگو برنابئو مهر تاییدی برای درخشش یک نسل بود. بارسلونا خیلی زود از حریف پیش افتاد، اما نمایش رونالدینیو تازه آغاز شده بود. در اوایل نیمه دوم، ستاره برزیلی از داخل نیمه خودی حرکت کرد و به راحتی از تکل سرخیو راموس گذشته، از کنار ایوان هلگوئرا عبور کرد، از سد روبرتو کارلوس گذشت و ضربه او از کنار ایکر کاسیاس وارد دروازه شد. ۱۵ دقیقه بعد، رونالدینیو دوباره راموس را به راحتی جا گذاشت و گل سوم را وارد دروازه کاسیاس کرد. هواداران حاضر در برنابئو تقریبا به شکلی بی سابقه واکنش نشان دادند: آنها از صندلی های خود بلند شده و به تحسین این اجرای شگفت انگیز و تاریخی پرداختند.

دهه ۲۰۱۰: اثرگذاری لیونل مسی در برنابئو

لیونل مسی بهترین گلزن ال کلاسیکو در لالیگا است و تاثیر او در این بازی شگرف بوده است. اگرچه یافتن یک بازی از نمایش های درخشان مسی دشوار است، اما به دشواری می توان صحنه ای تاثیرگذارتر از لحظه مصدومیت مسی تا گلزنی او در دقیقه ۹۳ در برنابئو در تاریخ ال کلاسیکو از این بازیکن پیدا کرد. تصویر لیونل مسی که پیراهن خود را هنگام جشن گلزنی در مقابل هواداران حاضر در برنابئو بالا می برد، برای مدت طولانی در اذهان زنده خواهد ماند.