مهمترین راز فوتبالی دایی برملا شد

سابقه حضور دایی در فوتبال ایران در ابتدا به جام فلق برمیگردد. مسابقاتی با حضور تیم های منتخب و باشگاهی در اسفند سال ۱۳۶۸ که تیمی از اردبیل برای حضور در این تورنمنت عازم شیراز شده بود. جایی که علی دایی برای اولین بار درخششی نصف و نیمه در ترکیب این تیم اردبیلی داشت.

با این حال، اولین مربی که روی علی دایی دست گذاشت و او را به سطح رقابت های باشگاهی در تهران آورد، پرویز مظلومی بود. مربی تیم تاکسیرانی تهران که دایی را در دوران دانشجویی به تیم خودش اضافه کرد تا شهریار فوتبال ایران برای اولین بار در رقابت های دسته دوم تهران حضور پیدا کند.

تاکسیرانی در آن دوران مسابقه ای هم در جام حذفی تهران مقابل پرسپولیس داشت که در یک روز بارانی با ۴ گل مغلوب سرخپوشان شد. پرسپولیسی که فرشاد پیوس و مرتضی کرمانی مقدم را در اوج در اختیار داشت اما پدیده تازه ای در راه بود.

بعد از حضور در تاکسیرانی، مرحوم ناصر حجازی ستاره سابق استقلال و مربی تازه بازگشته به ایران که بعد از دو تجربه موفق در تیم های شهرداری کرمان و سپاهان، هدایت تیم متمول بانک تجارت را در دست گرفته بود، دایی را به اردوی خود دعوت کرد و این آغاز درخشش دایی در فوتبال ایران شد.

او در رقابت های باشگاهی تهران که در غیاب استقلال و پرسپولیس برگزار می شد در ۱۸ بازی ۱۸ گل زد و در شرایطی که انتظار می رفت او عضو تیم ایران در مسابقات جام ملت های آسیا در سال ۱۹۹۲ باشد، علی پروین او را خط زد تا درخشش او نزدیک به یک سال به تعویق بیفتد.

تیم ملی ایران در تورنمنت جام ملت های آسیا در ژاپن در ۳ بازی با یک برد، یک تساوی و یک شکست حذف شد تا ساخت تیم تازه ای در دستورکار علی پروین قرار بگیرد. دایی بعد از این مسابقات و برای مرحله اول مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ به تیم ملی دعوت شد و بعد از حضور در جام اکو، اولین بازی ملی مهم خود را در دیدار مقابل عمان انجام داد.

جایی که حضور ۱۰ دقیقه ایش در زمین، برای لرزاندن دوباره تیر دروازه حریف کافی بود. این مسابقه اگر چه با تساوی بدون گل به پایان رسید اما نوید ظهور ستاره بزرگی را در تاریخ فوتبال ایران می داد. علی در بازی بعدی مقابل تایوان پایش به گلزنی باز شد و در پایان این مسابقات یکی از ستارگان فوتبال ایران بود. او سپس در تورنمنت نهایی و در مسابقات متمرکز مقدماتی جام جهانی در قطر عنوان بهترین بازیکن این مسابقات را از آن خود کرد و از همان موقع بحث حضورش در بایرن مونیخ نیز مطرح شد. اتفاقی که البته با تأخیری چند ساله و پس از حضور او در پرسپولیس و درخشش در جمع سرخپوشان، انتقال به قطر و حضور در آرمینیا بیله فلد رخ داد.

علی دایی در آخرین مصاحبه از گرایشش به استقلال در دوران کودکی گفته است. او گفته است: در خانواده ما که ۵ برادر هستیم، تنها داداش بزرگ من پرسپولیسی بود و ما ۴ برادر دیگر استقلالی بودیم. اما از زمانیکه فوتبال را در تهران به صورت جدی بازی کردم، پرسپولیس و استقلال برایم تفاوت چندانی نداشتند.

دایی ادامه داد: اما از زمانیکه لباس پرسپولیس را بر تن کردم، یک پرسپولیسی شدم و افتخار می کنم که طرفدار این تیم هستم. اما اینکه من در حال حاضر استقلالی هستم، به هیچ عنوان صحت ندارد. من تا زمانیکه وارد دانشگاه شدم، یک استقلالی بودم ولی بعد از اینکه فوتبال را به شکل جدی دنبال کردم، سرخابی ها برایم تفاوت چندانی نداشتند اما پس از عضویت در پرسپولیس، یک پرسپولیسی محسوب می شوم و این تیم را خیلی دوست دارم و نتایج آن را دنبال می کنم.

علی دایی در دو مقطع نیز هدایت پرسپولیس را برعهده داشت. او پس از برکناری از هدایت تیم ملی، سرمربی سرخپوشان پایتخت شد. کسب دو قهرمانی جام حذفی در دو سال متوالی در مقطع نخست حضور در پرسپولیس از افتخارات دایی محسوب می شود. او پس از جدایی از جمع سرخپوشان و حضور در راه آهن، دوباره به پرسپولیس بازگشت و این تیم را به نائب قهرمانی لیگ برتر رساند و در فصل بعدش از این تیم برکنار شد و جایش را به حمید درخشان داد.

در ابتدای لیگ بیستم و در زمان حضور احمد سعادتمند به عنوان مدیرعامل استقلال، بحث حضور علی دایی به عنوان جانشین فرهاد مجیدی نیز مطرح شد. سعادتمند پس از برکناری حتی مدعی مذاکره با دایی نیز شد که این مسئله از سوی شهریار فوتبال ایران تکذیب شد.

به هر حال در صورت حضور علی دایی به عنوان سرمربی استقلال، یکی از بزرگترین انتقالات مربیگری میان دو باشگاه رخ می داد. پیش از این، بیژن ذوالفقار نسب بازیکن سابق پرسپولیس سابقه هدایت استقلال را در کارنامه داشته است و تاکنون در تاریخ دو باشگاه هرگز این اتفاق رخ نداده است که استقلال و پرسپولیس سرمربی مشترک داشته باشند.