ورود فولاد مبارکه به حوزه اکتشاف

مجوز ۷ فقره پروانه اکتشاف معدنی برای فولاد مبارکه صادر شد و پهنه‌ای به وسعت حدود ۱۴ هزار متر مربع در اختیار این شرکت قرار گرفت، این اتفاق به این معناست که بزرگ‌ترین مجتمع تولید فولاد کشور به اکتشاف مواد معدنی روی آورده است، در حالی که سازمان زمین شناسی متولی اصلی اکتشاف در کشور است و ایمیدرو نیز در اکتشاف دست دارد.

علی اصغرزاده، مدیر اکتشاف ایمیدرو، درباره انگیزه فولا مبارکه در ورود به امر اکتشاف به خبرنگار برنا گفت: در سال‌های پیش براساس سیاستگذاری‌هایی که در کشور برقرار بود، متولی همه حوزه‌های مرتبط با صنعت فولاد شرکت ملی فولاد ایران بود و این شرکت، همه مجموعه‌های درگیر در صنعت فولاد را هدایت می‌کرد.

او افزود: همه معادن سنگ آهن، زغال سنگ و شرکت‌های فولادی مانند ذوب آهن، فولاد مبارکه و فولاد خوزستان در مجموعه شرکت ملی فولاد به هم وصل بودند. برای همه اینها سیاستگذاری واحدی انجام می‌شد و به این ترتیب برنامه‌ریزی می‌شد که کشور چقدر زغال سنگ و سنگ آهن، نیاز دارد و چقدر باید فولاد تولید کند.

او ادامه داد: این مجموعه صنعت فولاد کشور را تغذیه می‌کرد و به پیش می‌برد، اما با واگذاری‌های پراکنده این شرکت‌ها، فولادی‌ها به بخش‌های صنعتی واگذار شدند، زغالی‌ها تقریبا رها شدند و سنگ آهنی‌ها به مجموعه‌های دیگر واگذار شدند.

اصغرزاده اضافه کرد: این جدایی‌ها به ایجاد رقابت‌هایی انجامید. در امتداد این رقابت‌ها، فولادی‌ها تلاش کردند قیمت سنگ آهن و زغال سنگ را پایین نگه دارند تا بتوانند سود بیشتری ببرند. سنگ آهنی‌ها هم با افزایش بهای جهانی سنگ آهن و بیشتر بودن قیمت‌های جهانی از قیمت‌های داخلی به صادرات روی آوردند تا بتوانند، برای خود ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنند و در ادامه از درآمد حاصل از محل ارزش افزوده به ساخت فولاد روی آوردند. زغالی‌ها هم چون قدرت رقابت و صادرات نداشتند و به حاشیه کشیده شدند.

مدیر اکتشاف ایمیدرو خاطرنشان کرد: فولادی‌ها احساس خطر کردند که وقتی کارخانه‌های فولادی سنگ آهنی‌ها به مرحله تولید برسد، دیگر فولادی‌ها سهمی از سنگ آهن داخلی نداشته باشند. این شد که فولادی‌ها کم کم به اکتشاف و استخراج سنگ آهن روی آوردند. در همین راستا فولاد مبارکه شروع به سرمایه‌گذاری در معدن سنگان کرد و در ادامه فولاد خوزستان و فولاد خراسان هم به این معدن ملحق شدند.

او در پایان افزود: در نتیجه، گرایش فولادی‌ها به سنگ آهن در واکنش به توجه سنگ آهنی‌ها به فولاد بود. سنگ آهنی‌ها از قیمت‌های داخلی راضی نبودند و در نتیجه به تولید فولاد روی آوردند تا ارزش افزوده خود را در زنجیره حفظ کنند، وگرنه مجبور بودند سنگ آهن خود را با قیمت پایین به فولادی‌ها بفروشند.