پولشویی به سبک فولادی
در اقدامی جدید، معدودی از فروشندگان محصولات فولادی برای پنهان کردن درآمدهای غیرمنطقی خود و فرار مالیاتی با تاسیس صندوق‌های قرض الحسنه محلی پول‌های کلان حاصل از فروش محصولات فولادی را به حساب صندوق واریز می‌کنند تا هم منشا پول‌ها پنهان بماند و مالیات پرداخت نکنند و هم از سود آن به جوانان و افراد بی‌بضاعت وام پرداخت شود.
پولشویی تبدیل سود حاصل از خلافکاری و فساد به دارایی‌های به ظاهر مشروع است. در این فرآیند، پول حاصل از اقدامات غیرقانونی تبدیل به پول یا ثروتی می‌شود که در ظاهر از راه‌های قانونی به‌دست آمده است و به این ترتیب «پول شسته شده» وارد اقتصاد می‌شود. برخی از کشورها پولشویی را تحت عنوان مبهم کردن منشأ منابع مالی تعریف می‌کنند. کشورهای دیگر پولشویی را پولِ حاصل از فعالیتی می‌دانند که ممکن است در نقطه‌ای از کشور مشروع باشد اما در نقطه‌ای دیگر فساد و نامشروع تلقی شود.
یکی دیگر از تعریف‌های پولشویی در دنیا بدین شکل است؛ درآمدی که در آن مالیات پرداخت نشود، پول کثیف بوده و پولشویی محسوب می‌شود. این شکل از پولشویی در بین فروشندگان محصولات فولادی، رواج بسیاری پیدا کرده است. ماجرا به این شکل است که برخی از فروشندگان با زدن فاکتورهای غیررسمی و یا زدن فاکتور به اسم اشخاص دیگر سعی در پنهان کردن درآمدهای غیرقانونی خود داشته و در تلاش برای فرار مالیاتی هستند.
شیوه جدید این افراد بدین شکل است که محصولات فولادی را از بورس کالا و شرکت‌های عرضه‌کننده در بورس با قیمت منطقی تهیه می‌کنند و آنها را در بازار آزاد به افرادی که سهمیه‌ای ندارند یا سهمیه اختصاص یافته در بهین یاب به آنها کم است، با قیمت‌های بسیار بالاتر از بورس کالا می‌فروشند.
این افراد بخشی از مبلغ را در فاکتور رسمی با قیمتی منطقی درج می‌کنند و بخش دیگر مبلغ که غیرمنطقی است را در فاکتورهای غیررسمی و یا با دادن شماره حساب صندوق‌های قرض‌الحسنه محلی پنهان می‌کنند.
این فعالان صنعت فولاد، می‌دانند با فروش آهن و آمدن مبالغ میلیاردی در ماه به حساب‌هایشان، در سیستم مالیاتی رصد می‌شوند و باید به خاطر گردش حساب بالا، مالیات سنگینی پرداخت کنند. لذا با تاسیس صندوق‌های قرض الحسنه محلی و انتخاب یک صندوق‌دار مطمئن، پول‌های کلان حاصل از فروش محصولات خود را در حساب پس‌اندازی که برای صندوق باز می‌شود، واریز می‌کنند تا هم منشا پول‌ها پنهان بماند و مالیات پرداخت نکنند و هم از سود آن به جوانان و افراد بی‌بضاعت وام پرداخت شود.
فروشندگان محصولات فولادی، خریدار را مجبور می‌کنند تا وجهی که در فاکتور غیررسمی است را به حساب صندوق‌های قرض‌الحسنه واریز کنند و فیش را تحویل دهند. فروشنده براساس فیش واریزی، به صندوق اعلام می‌کند که پول واریز شده به حساب صندوف، برای او است و سه روز بعد پول را از صندوق تحویل می‌گیرد. این روش پولشویی هم شیک است هم ماهیت خیرخواهانه دارد و هیچ کس به آن شک نخواهد کرد.
در پایان گفتنی است که هر سال دولت اعلام می‌کند که رقمی بین ۴۰ الی ۴۵ هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی درکشور وجود دارد که با توجه به رفتار فروشندگان محصولات فولادی، این رقم باید بسیار بیشتر از این اعداد باشد چرا که اعداد رد و بدل شده در فلزات مخصوصا محصولات فولادی بسیار بزرگ است. لذا دولت و بانک مرکزی باید به این مسائل به صورت ویژه رسیدگی کرده و مانع از فرار مالیاتی این افراد شوند.
ارسال نظر