طرح جامع فولاد کشور؛راهگشای زنجیره فولاد

هفته گذشته کلیات نسخه جدید طرح جامع فولاد و پیشنهاد ارائه مشوق برای سرمایه‌گذاری در زنجیره فولاد تصویب شد واین مصوبه عاملی شد تا بالاخره پس از سال‌ها کش وقوس فراوان ؛فولادکشورصاحب یک سند چشم‌انداز وبرنامه ایی بعنوان “نقشه راه” شود. اهمیت این مصوبه دراین بود کلیات نسخه جدید و به روز شده طرح جامع فولاد؛ با حضور دکتراسماعیلی معاون امور معادن و صنایع معدنی؛ دکتر زرندی معاون طرح و برنامه وزارت صمت ودکترغریب پور رئیس هیات عامل ایمیدرو مصوب گردید وبرای جرایی شدن آن صحه گذاشتند ومقرر شد که ازسوی تمامی ذینفعان خصوصی ودولتی به اجرا درآید.

آنچه که مسلم است صنعت فولاد دراین سال‌ها بخاطر نداشتن یک برنامه مدون وجامع دچار یک سردرگمی اساسی شده بود واین سرگردانی باعث هدررفت سرمایه‌های مالی فراوان وتولید محصولاتی شده بود که شاید بعضا تااین حد مورد نیازکشور نبوده وازطرف دیگر ؛برخی تولید برخی محصولات جدید فولادی نیزمغفول مانده بود.

با تصویب این طرح ؛علاوه برساماندهی زنجیره فولاد بر توازن زنجیره فولاد از اکتشاف تا تولید شمش تمرکزشده و با اجرای آن منافع ذینفعان نیزتامین خواهد شد.حسن بزرگ ومهم اجرای این طرح این است که منبعد سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از همه ظرفیت‌های قانونی موجودشامل اسناد بالادستی، سند راهبرد ملی و قوانین موجود ؛منطبق با مفاد طرح جامع فولاد کشوراقدام به سرمایه‌گذاری کنند که ازاین رهگذر اتلاف سرمایه‌ها ی ملی بشدت کاهش خواهدیافت.

نکته مهم واساسی دیگرکه اجرای طرح جامع فولاد برای این صنعت به‌دست خواهد آورد این است منبعد باتکیه برتوان فکری ودانش فنی متخصصین ایرانی ؛ بومی‌سازی قطعات و ماشین‌سازی دراولویت قرارخواهد گرفت و بعنوان یک امر مهم دردستور کارخواهدبود.

نکته مغفول مانده درخصوص طرح جامع فولاد کشور این بود؛ که براساس این طرح ؛ تا قبل از چشم‌انداز سال ۱۴۰۴ به برنامه ۵۵ میلیون تن فولاد خام می‌رسیم واکنون که موازنه کامل در زنجیره فولاد ایجاد شده دیگر نیازی به صدور مجوز احداث کارخانه گندله، کنسانتره، آهن اسفنجی و فولاد نیست.

موضوع تحقیق و توسعه به عنوان یکی دیگراز مهم‌ترین بخش‌های صنعت فولاد؛ خوشبختانه در طرح جامع فولاد لحاظ شده است؛ با توجه به اینکه مجموعه بزرگ فولاد در کشور شکل گرفته است، برای قطعه‌سازی، به روز رسانی و تکمیل آن، همگان باید به عنوان اساسی‌ترین وظیفه اقدام کنند. ازطرف دیگرتاکنون ارائه مجوز ساخت واحدهای فولادی بدون درنظرگرفتن میزان ونحوه تامین مواد اولیه، یکی ازبزرگترین مشکل در این صنعت بوده وهست واینکه به سرمایه‌گذار مجوز احداث واحد کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی بدهیم وبگوییم که تعهدی برای تامین مواد اولیه آن نداریم، قابل توجیه نیست. ولذا منبعد در صدور مجوزهای توسعه‌ای، به شرایط و ظرفیت‌های کشورنیز توجه لازم خواهدشد.

خوشبختانه برای دستیابی به اهداف طرح جامع فولاد؛ الزامات قانونی وجود دارد و برای رسیدن به آن نیاز به ۱۴ میلیارد یورو سرمایه‌گذاری است. که۵ میلیارد یورو برای تکمیل زنجیره فولاد و ۹ میلیارد یورو برای احداث زیزبناها وزیرساخت هالازم داریم؛ولی ازآنجاکه دولت ظرفیت سرمایه‌گذاری تا این میزان را ندارد؛ براساسا مفاد طرح جامع فولاد می‌توان مشوق هایی برای سرمایه‌گذاری در تکمیل زنجیره تولید فولاد و زیرساخت‌های آن ارائه کنیم.که لازم است سیاست‌ها و مشوق‌های ییشتری در توسعه فناوری، بومی‌سازی، ارزش افزوده و غیره بگذاریم تا بتوانیم صنعت فولاد را جهانی کنیم.

سخن آخر اینکه وقوع این رخداد را باید بفال نیک گرفت چرا که طی سال‌های گذشته صنعت فولاد ومعدن بدون برنامه وهدفگذاری صحیح رشد وتوسعه بی‌قواره‌ای پیدا کرده بود؛اما بهرحال وجود یک برنامه هرچندناقص بهترازنداشتن برنامه وجزیره‌ای عمل کردن است.حسن طرح جامع فولاد کشور این است که هرساله باتوجه به شرایط واقتضائات زمانی مورد بازنگری قرارخواهدگرفت ونواقص آن برطرف شده ونیازهای کشور درآن درج خواهد شد وازاین طریق درآینده نه چندان دور شاهد رشد وشکوفایی هرچه بهتر صنعت فولاد وزنجیره آن خواهیم بود.