آینده باتری‌های تسلا به کدام سو می‌رود؟
شرکت تسلا به دنبال معدن‌کاران می‌رود. امروز باید به دنبال لیتیوم بود. فردا به سمت نیکل حرکت کرد.در حالی که امروز به دنبال استخراج لیتیوم هستیم، چرا فردا به دنبال استخراج نیکل نباشیم؟ این پرسشی است که همواره از سوی تسلا و دیگر خودروسازان خودروهای برقی مطرح می‌شود که به منظور ساخت باتری باید به دنبال کدام ماده معدنی بود.
درحال‌حاضرکمبودی از نظر تأمین فلزات مورد نیاز در باتری‌های خودروهای برقی به استثنای کبالت وجود ندارد و به همین منظور شرکت تسلا تصمیم دارد تا ۱۰ هزار جریب از خاک و منابع غنی لیتیوم در نوادای کانادا را برای همین منظور در نظر بگیرد.
همچنین شرکت تسلا بر روی ذخایر لیتیوم در ایالات متحده نیز برنامه‌ریزی کرده است که با اضافه کردن آن به منابع موجود خود می‌تواند در یک برنامه پنج ساله و با ایجاد کارخانه کوچکی در کارولینای شمالی نسبت به تولید لیتیوم مورد نیاز خود اقدام کند.
حال باید به این پرسش پاسخ داده شود که تسلا چقدر می‌تواند ماده معدنی مورد نیاز خود در زنجیره تأمین مواد معدنی در آینده را تضمین کند؟ و آیا ورود این شرکت به عملیات معدن‌کاری انتخاب درستی است ضمن اینکه قرارگیری در این شرایط چقدر می‌تواند سبب مخاطرات تجاری این شرکت شود.
به نظر می‌رسد با توجه به اینکه تسلا از تأمین فلزات مورد نیاز باتری‌های خود اطمینان دارد، ساخت باتری‌های خودروهای برقی مقرون‌به‌صرفه در اولویت کاری این شرکت قرار خواهد گرفت.
اما کاهش هزینه‌های استاندارد تسلا در حدود ۲۵ هزار دلار می‌تواند به افزایش تقاضا برای فلزات باتری‌ها منجر شود و این بدان معنی است که باید از میزان لیتیوم مورد نیاز در ابتدای لیست مواد مورد نیاز مطمئن شد. اما در مورد نیکل خیلی عقب نیستیم.
ریسک تأمین کبالت
مهم‌ترین بخشی که در استفاده از فلزات نسل جدید مانند کبالت مطرح است ریسک تأمین منابع مورد نیاز است. منابع سرشاری از این فلز درمرکز افریقا و کشور کنگو قرار دارد که بهره‌برداری از آن نیز با ریسک بالایی همراه خواهد بود.
تسلا به منظور کاستن از ریسک‌های تأمین کبالت به دنبال طراحی دوباره باتری‌های خود است. ضمن اینکه برنامه حداقل استفاده از فلز کبالت گامی در جهت حذف کلی آن در باتری‌های مورد استفاده این شرکت خواهد بود.
فلز لیتیوم و نیکل با یکدیگر تفاوت دارند ضمن اینکه در این نسل از باتری‌هایی که ساخته می‌شود از لحاظ شیمیایی به مقادیر زیادی از هر دو فلز نیاز است و به نظر می‌رسد احتمالاً در آینده بهره‌گیری از ذخایر نیکل دوره کوتاهی را تجربه کند.
بنا بر تجزیه و تحلیل منتشر شده هفته‌گذشته از بازار فزات و چشم‌انداز لیتیوم، مورگان استنلیِ یکی از سرمایه‌گذاران بانک می‌گوید شواهد نشان می‌دهد که این فلز در یک دوران کوتاه عرضه فراوان و افزایش نرخ را تجربه خواهد کرد.
هنوز کمبود لیتیوم نداریم
جهش قیمتی لیتیوم کربنات در سال ۲۱۰۷ روی داد زمانی که نرخ این فلز به ۱۸ هزار دلار در هر تن رسید اما هم‌اکنون نرخ روز آن به ۵ هزار و ۵۰۰ دلار در هر تن می‌رسد و براساس پیش‌بینی‌های صورت گرفته توسط مورگان استنلی، لیتیوم تا سال ۲۰۲۳ به ۵ هزار و ۴۰۰ دلار در هر تن خواهد رسید. ضمن اینکه می‌توان امیدوار بود در سال‌های آینده نرخ آن باز هم روندی افزایشی را دنبال کند.
حرکت هیجانی استخراج لیتیوم در سه سال پیش سبب شد تا میزان عرضه بر تقاضا پیشی بگیرد که رسیدن به نقطه تعادل سال‌ها زمان خواهد برد و در همین راستا معادن لیتیوم برای دریافت سیگنال قیمتی و از سرگیری تولیدات خود همچنان دوره انتظار را پشت سر می‌گذرانند.
تسلا به دنبال آن است تا زمینه تولید لیتیوم ارزان‌تری نسبت به تولیدکنندگان متخصصی که سال‌ها دز زمینه استخراج این ماده معدنی در بازار فعالیت دارند تولید کند.
اما اگردر برنامه تسلا استفاده از مواد خام مطمئن اهمیت دارد باید مسیری را طی کند که خودروسازی فورد در سال‌های ابتدایی شروع فعالیت خود طی کرد. مهم‌ترین فلزی که تسلا می‌تواند در باتری‌های خود از آن استفاده کند فلز نیکل است.
یکی از دلایل اصلی که تسلا به دنبال توسعه و تأمین نیکل مورد نیاز خود است نرخ این فلز است چرا که سهام‌داران فلزات به دنبال افزایش سود در بخش‌های مختلف مانند فولاد ضدزنگ هستند ضمن اینکه چین نیز در این زمینه پیشرو بوده است.
مسئله زیست‌محیطی نیز یکی دیگر از پرسش‌هایی است که معمولاً درباره فرآیند استخراج Nickel Pig Iron (فرو نیکل با درجه پایین) مطرح می‌شود. بهره‌گیری از فناوری‌های استخراج آن است که همین امر نیز مشکلاتی در کشورهایی مانند اندونزی و فیلیپین ایجاد کرده است.
اگر تسلا به طور جدی به مسئله تضمین تأمین مواد اولیه خود در آینده می‌اندیشد بهترین ماده‌ای که باید در درجه اول از آن استفاده کند نیکل است.
ارسال نظر