قائم مقام خانه صنعت، معدن و تجارت در گفت‌وگو با گسترش نیوز:
قوانین من درآوردی سرمایه گذاران را فراری می دهد!
بخش معدن تشنه تزریق مالی و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت برای تامین ماشین‌آلات و فناوری‌های مدرن است، اما قوانین دست و پاگیر موجب شده روند کار و تولید به حدی دشوار شود که جذابیت‌های سرمایه‌گذاری در بخش معدن از بین رود و سرمایه‌گذاران از ورود به این حوزه استراتژیک خودداری کنند.
مشکلات و کمبودهای موجود در صنعت معدنی موجب شده که قیمت‌های تمام شده برخی محصولات فراتر از قیمت‌های جهانی باشد و این موضوع شانس رقابت را از این نوع محصولات در عرصه جهانی سلب می‌کند و عرضه در بازار داخلی عملا رشد و پیشرفتی را برای صنعت و معدن در پی نخواهد داشت.
آرمان خالقی در گفت‌وگو با گسترش نیوز اظهار داشت: عمده مشکلی که صنایع معدنی در چند سال گذشته با آن مواجه هستند مستعمل شدن ماشین‌آلات معدنی همچون دامپتراک، لودرها و ماشین‌های حفاری است. در این قسمت سرمایه‌گذاری‌های کافی صورت نگرفته و زمانی که با تحریم‌ها مواجه شدیم تازه متوجه کهنگی تجهیزات شدیم چراکه قبل از اعمال تحریم‌ها نیز کسی به فکر خرید ماشین‌آلات نو و مدرن نبود و در حال حاضر تمام فعالان در این حوزه در تلاش هستند تجهیزات قدیمی را مجددا به چرخه بازگردانند تا قطار تولید و معدن از حرکت بازنایستد.
وی افزود: کاملا مشهود است که در حوزه تامین ماشین‌آلات کم‌کاری صورت می‌گیرد که بخش عمده آن به معدن و مجلس بازمی‌گردد و در مجموع بخش معدن قادر به جذب منابع مالی کافی نبوده که شاید دلیل آن وجود قوانین متعدد باشد که سرمایه‌گذار را برای ورود به این حوزه دلسرد می‌کند. فعالان بخش خصوصی نیز در حوزه معدن از این قوانین و آیین‌نامه‌هایی که بر کسب و کار آن‌ها سایه افکنده، در امان نبودند. این مقررات دست و پاگیر موجب شده که جذابیت‌های سرمایه‌گذاری در معدن کم‌رنگ شده و کمتر کسی وارد این حوزه شود.
تحریم، تنها مشکل معدن نیست
خالقی تصریح کرد: تحریم‌ها علاوه بر واردات تجهیزات و مواد اولیه در بخش فروش مواد معدنی نیز نفوذ کرده‌اند و صادرات برخی از مواد استراتژیک با معضل مواجه شده است. اما اگر مشکل ناشی از تحریم را به صفر برسانیم و در کل نادیده بگیریم، باید گفت ماده معدنی نیز همچون سایر مواد در بورس عرضه می‌شوند و با توجه به قیمت جهانی قیمت‌های داخلی نیز به تصویب می‌رسند. اگر ما بتوانیم در محدوده قیمت جهانی تولید کنیم، می‌توان مواد تولیدی خود را فروخت و این زمانی حاصل می‌شود که بخش تولید از نظر فنی و اقتصادی کاملا توجیه داشته باشد و با ماشین‌آلات فرسوده و کهنه نمی‌توان یک استخراج مطلوب و تولید عالی داشت که قیمت محصولات رقابتی باشد. با سرمایه اندک نمی‌توان ماده معدنی را جهانی کرد.
قائم مقام دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت در پایان خاطرنشان کرد: نمی‌توان با تسهیلات بانکی نرخ بالا با شرکت‌های مطرح در عرصه معدنی به رقابت نشست و ماده معدنی با کیفیت بالا را تولید کرد. در این حوزه تقاضا به اندازه کافی وجود دارد و استخراج و تولید نیز روند کج‌دار و مریز خود را طی می‌کنند، اما نمی‌توان که تمام محصولات تولیدی را در داخل کشور عرضه کرد، چرا که هر ماده معدنی بازار خاص خود و تجارت جداگانه‌ای دارد. مس، آهن، منگنز و سایر عناصر فلزی و غیر فلزی تجارت مستقل خود را در دنیا دارند و قرارگیری در مدار قیمت جهانی بسیار حائز اهمیت بوده و در ادامه می‌توان گفت بهره‌وری از ضایعات بالا و عدم دسترسی به فناوری روز موجب می‌شود که قیمت‌های محصولات تولیدی ما رقابتی نباشند. ناگفته نماند که ماده‌های معدنی شرایط متفاوتی با هم دارند و قیمت برخی از آن‌ها رقابتی بوده و بعضی نبوده و نگاه آن‌ها فقط به بازار داخلی است. در مجموع با چنین شرایطی نمی‌توان پله‌های رشد هرچه سریع‌تر و در کوتاه‌ترین زمان پیمود.
ارسال نظر