پشت پرده تخریب برند نمایشگاه بین المللی ایران

تصویر «برند یا نام تجاری» هر کشور در دنیای بدون مرز، ابزاری مهم برای پیشرفت و ترقی آن است. چرا که در دنیای دیجیتالیزه امروز، تمام کشورها، مانند کمپانی های بزرگ، برای کسب سهم بازار و اعتبار بیشتر، به جذب سرمایه گذار، تاثیرگذاری اجتماعی و فرهنگی، بازار گردشگری و کسب جایگاهی والا در افکار عمومی جهان مشغول هستند.

هرچه یک کشور دارای تصویری شفاف و قدرتمند از برند ملی باشد، امکان تاثیرگذاری آن، در حوزه های سیاسی جذب سرمایه گذار خارجی، ورود توریست های خارجی (ارزآوری) و حفاظت از آن کشور در برابر مشکلات جهانی بیشتر است.

تاثیر نفوذ صنعت نمایشگاهی بر کسی پوشیده نیست کشورهای صنعتی و پیشرفته به صنعت نمایشگاهی خود می بالند و آن را بسترساز سایر صنایع تلقی می‌کنند. مشاهده تاثیر یک برند معتبر کار سختی نیست. کشورها، شهرها یا مناطقی که دارای شهرت خوبی هستند، هرچه خود یا شهروندانشان می‌خواهند به سادگی انجام دهند. شهرت و اعتبار آنها از خودشان جلوتر است، درب ها برای آنها گشوده می شود، بیشتر به حرف شان گوش داده می شود، شهرت و اعتماد بیشتری در جهان دارند، و جلوه های کیفیت، و قدرت در افکار عمومی برای آنها وجود دارد. کشورها نمی‌توانند به راحتی تصویر دیگران در مورد خود را تغییر دهند، و تغییر و ساخت آبرو ممکن نیست مگر با کسب آن.

چندیست متولیان کلان شهر تهران با بهانه های پوچ و واهی، خواسته یا ناخواسته در صدد تخریب یک برند ملی در نمایشگاه بین المللی ج.ا.ایران هستند. برندی که نیم قرن از عمر آن گذشته و صاحبان صنایع داخلی و خارجی رویدادهای بزرگی را در طول این سالها به چشم دیدند. خدشه دار شدن اعتبار یک برند ملی در نزد جهانیان که طرف ناآگاهان و همراهی رسانه‌ های غیر متخصص اتفاق افتاده معلوم نیست چگونه و با کدام استدلال و تخصص علمی رخ داده اما خسارات و آثار عمیق آن بی شک تا مدت‌ها باقی خواهد ماند.

ساخت یا بهبود تصویر برند یا نام تجاری در بعد جهانی، چیزی فراتر از لوگو، طراحی گرافیک و کمپین های روابط عمومی است. دولت‌ها، به جای بکارگیری مشاوران بازریابی و هزینه های سنگین روی پروژه های برندسازی جهانی، باید از خود بپرسند آخرین باری که تصورشان در مورد چیزی را تغییر دادند کی بوده، و چه شده که این تغییر روی داده؟ آیا بر اساس یک تبلیغ و کار گرافیکی و کمپین ارتباط عمومی بوده است؟

در پایان، تاریخ صنعت نمایشگاهی این ناملایمات و تخریب ها را فراموش نخواهد کرد و امید آنکه اذهان متفکر و متخصصان امر، با قلم خود برخلاف این هجمه و تخریب ملی نوشتار نمایند.