قانون منع قرارداد با خارجی ها و رکود فوتبال ایران

ممنوعیت ورود بازیکنان و مربیان خارجی یکی از معضلات این روزهای فوتبال کشور به شمار می رود؛ قانونی که به دلیل بدحسابی دو باشگاه بزرگ پایتخت نشین ایجاد شده و بقیه باشگاه‌های کشور را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است.

علیرضا مرزبان در گفتگویی با "ورزش سه" از تبعات منفی این قانون برای کشور ایران حرف زده و اینکه فدراسیون فوتبال به دلیل تصویب این قانون، از نظر حقوقی با FIFA و AFC مشکل پیدا خواهد کرد. این گفتگو را در ادامه دنبال کنید....

مربیان و بازیکنان خارجی سفیران خوب کشور ایران هستند

کسانی که در مورد ممنوعیت بازیکنان و مربیان خارجی تصمیم گرفته اند، شاید به عمق این ماجرا زیاد فکر نکرده اند. یکی از مسائلی که می‌تواند انسان‌ها را به هم نزدیک کند، همین فوتبال است. بازیکنان و مربیان خارجی‌ای که به فوتبال ایران آمده‌اند، سفیران خوب کشور ایران هستند. آنها می‌روند و از خوبی‌ها و فرهنگ مردم ایران می‌گویند. ما مربیان خوبی هم داشته‌ایم که به مردم ایران احترام زیادی گذاشته‌اند و حرف‌های بسیار خوبی هم در مورد ایران پس از ترک کشور زده اند. نمونه این اتفاق توماس هسلر (بازیکن تیم ملی فوتبال آلمان در دهه 90 میلادی) بود که مصاحبه‌ای در آلمان انجام داد و به مردم ایران احترام زیادی گذاشت.

ما با این قانون در حال دور شدن از واقعیت هستیم !

ما با این قانون از واقعیت جدا می شویم. ما باید این واقعیت را بپذیریم که مرزهای جهان جابجا شده اند و دیگر مرزها به معنای قدیمی کاربردی ندارند. دیگر کشوری نمی‌تواند دور خودش حصار بکشد و روابط بین المللی نداشته باشد.

ما نباید حقوق انسان ها را از آنها دریغ کنیم

 اینکه ما اجازه نمی دهیم یک مربی یا فوتبالیست در ایران کار کند، این قانون کار ما است که ایراد دارد. چون خارجی‌هایی که در ایران تقاضای کار می‌دهند یا خارجی‌هایی که در کشورهای اروپایی تقاضای کار می دهند، براساس نیازهایشان به آنها کار داده می شود. این یک مسئله انسانی و حقوقی است. ما نباید اجازه کار را از انسان ها بگیریم. فوتبال یک رشته کاری است. چه بازیکن و چه مربی درخواست کار می دهند و می توانند بیایند و کار کنند.

با نهادهای بین المللی به مشکل خواهیم خورد

مهم ترین معضل ما در این زمینه، عدم پرداخت مطالبات و حق و حقوق بازیکنان خارجی است. باید فکر کنیم چطور می توانیم پرداخت های بهتری داشته باشیم. این مشکل را باید حل کنیم ولی آمده ایم و کاری کرده ایم که علت را از بین می بریم. مثل این است که علت مریضی یک نفر را مخفی کنیم. سعی داریم این مشکل را بپوشانیم و مسئله را واقعی نگاه نکنیم.  بهتر است واقعیت را به مردم بگوییم. بهتر است بگوییم. اینکه چون پول نداریم و دریافتی‎‌های ما خوب نیستند و نمی توانیم به بازیکنان و مربیان خارجی پول بدهیم، نمی خواهیم باشند. این مسئله باعث می شود از نظر حقوقی با نهادهایی مثل فیفا و ای اف سی دچار مشکل شویم. چون این یک بحث بین المللی است.

باید مرزهای خودمان را باز نگه داریم

بعد از اینکه در اروپا قانون بوسمن باعث شد تا اروپایی ها بتوانند در کشورهای دیگر بازی کنند یا خارجی به کشورهای اروپایی بیایند، پیشرفت در این کشورها ایجاد شد. اگر الان در دنیا صنعت آلمان اول شناخته می شود، به خاطر این است که مهندسان، پزشکان و محققان زیادی از کشورهای مختلف درخواست می دهند و بعد به آلمان می آیند. ما باید مرزهای خودمان را باز نگه داریم. ما باید بدانیم که با منع آمدن بازیکن و مربی خارجی، از نظر قانونی صد در صد با فیفا به مشکل خواهیم خورد. باید این مسئله را ساده تر حل کنیم.

این قانون موجب رکورد فوتبال می شود

 واقعیت این است که بخش بزرگی از مربیان و بازیکنان خارجی ای که به ایران آمده‌اند، کیفیت خوبی نداشته اند و این متاسفانه واقعیت تلخی است که وجود داشته. این اشکال هم به مدیران برنامه برمی گردد که عملکرد خوبی نداشته اند و مربیانی را به عنوان مثال به ایران آروده اند که مشکل دار بوده اند. بازیکنان مصدوم با اضافه وزن به ایران می آوردند. این مشکل بزرگی است که به دلیل عدم مدیریت ایجاد شده است. ما انتخاب های خوبی نداشته ایم. باید از کسانی که این بازیکنان و مربیان را می آورند، مسئولیت و پاسخگویی خواست؛ مسئولیت یعنی اینکه چه کسانی بازیکنان مصدوم و بی کیفیت را به ایران آورده اند یا مربیانی آورده اند که فرهنگ مناسبی نداشته اند و بعدا با آنها به مشکل خورده ایم. ما باید فرامرزی فکر کنیم. ما باید مرزهای انسانی و مرزهای فنی خودمان را بیشتر فرصت رشد بدهیم. این عدم تبادل مسائل فنی فوتبال و عدم تبادل مسائل فرهنگی ایران با سایر کشورها موجب رکورد فکری و ذهنی و فنی ما می شود و این مسئله را جالب نمی دانم. امیدوارم مسئولان ما بدانند که با چنین تصمیمی که با عنوان قانون مطرح شده است، مطمئن باشید که با واکنش فیفا و ای اف سی مواجه می شوند.

دیدید جان کسی به خاطر کرونا به خطر نیفتاد

بعد از اینکه صحبت ها و درگیری های زیادی در مورد ویروس کرونا و شروع لیگ شد، بحث هایی داشتیم که برخی مدیران و متاسفانه حتی برخی مربیان با شروع دوباره مسابقات واکنش منفی نشان دادند و حتی گفتند که این مسئله ممکن است به قیمت جان انسان ها تمام شود. دیدیم که اینطور نبود. این مسئله ای بود که من از روز اول دفاع کردم و گفتم باید براساس پروتکل ها بازیکنان قرنطینه شوند تا بازی ها را ادامه دهیم.

شرایط تیم ملی؟ به کار سخت و حرفه ای نیاز داریم

حالا خوشبختانه فصل قبل تمام شد ولی الان فصل جدید را داریم. باید دوباره با وزارت بهداشت هماهنگ شود تا بتوانیم بازی ها را خوب شروع کنیم. مهم این است که آیا می توانیم بازی های دوستانه خوبی برای تیم ملی سازماندهی کنیم؟ یک مسئله خیلی مهم دیگر اینکه باید بدانیم که از نظر کیفیت فوتبالی و روانی در شرایط خوبی در آسیا نیستیم. بعد از دو شکست تلخ مقابل عراق و بحرین، وضعیت بدی در جدول رده بندی داریم و برای وارد شدن به بازی های باقی مانده باید اتحاد خیلی خوبی میان بازیکنان ایجاد شود. کادر فنی باید بازیکنان را خیلی خوب انتخاب کند و وضعیت بدنی فعلی بازیکنان را در نظر بگیرد و بازیکنانی را به تیم ملی بیاورد که کیفیت فوتبالی خوبی داشته باشند. اگر نتوانیم بازی های دوستانه خوبی برگزار کنیم، بهترین راه این است که تیم را از اول از نظر بدنی، تاکتیکی و روحی آماده کنیم و بازی های تدارکاتی را درون کشور برگزار کنیم. باید دیدی که اسکوچیچ نیاز دارد را فراهم کنیم. ما باید واقعا انتقاد نکنیم و اجازه بدهیم که اسکوچیچ و دستیارانش کارشان را پیش ببرند. از همه اهالی فوتبال از رسانه ها، مربیان و بقیه درخواست می کنم که از تیم ملی حمایت کنند. چون باخت تیم ملی فقط باخت اسکوچیچ و دستیارانش نیست و باخت یک مردم است. پس برای اینکه یکبار دیگر مردم شاد باشند و دوباره در جام جهانی باشیم. ما دو سال پیاپی به عنوان پایه اصلی جام جهانی بوده ایم و امیدواریم این اتفاق دوباره تکرار شود.

باشگاه‌های فوتبال خواهش می کنم آکادمی داشته باشید

یکی از دغدغه های بزرگ فوتبال ایران است که آکادمی های خوبی باید داشته باشیم. با توجه به اینکه فوتبال خیابانی از بین رفته است، باید بازیکنان خلاق را پرورش بدهیم و این نیاز به یک کار حرفه ای و شرافتمندانه دارد. باید بازیکنان با کیفیت را برای لیگمان تربیت کنیم. در کشور آلمان با 70 میلیون نفر جمعیت، 7 میلیون نفر سازماندهی شده فوتبال بازی می کنند. ما باید سخت افزارهای لازم را تولید کنیم تا این امکان به تمام بچه هایی که این ورزش را دوست دارند، بتوانند فوتبال بازی کنند. این یک مسئله صد در صد ملی است. از باشگاه ها خواهش می کنم که به تیم های پایه خودشان توجه کنند و به جای اینکه به مثلا 10 میلیارد را برای 10 بازیکن خرج کنند، 9 بازیکن بگیرند و یک میلیارد را در اختیار تیم های پایه قرار بدهند.