بازجویی از پسرخوانده کی‌روش درباره طارمی

سباستیائو ماکیاس اکنون یکی از مربیان تیم ملی کلمبیا است و زمانی دستیار کی روش در تیم ملی ایران بود؛ مردی که حضورش جنجال برانگیز هم شد.

ماکیاس که علی کریمی او را پسرخوانده کارلوس کی روش می‌دانست، در تیم ملی کلمبیا هم مربی عملکرد و تمرینات قدرتی و هوازی است، عنوانی که در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ در تیم ملی ایران داشت. در ایران بود که با مهدی طارمی و علی علیپور دو بازیکنی حاضر در پرتغال و تیم‌های پورتو و ماریتیمو دیدار کرد.

ماکیاس گفت‌وگویی را با سایت پرتغالی tribunaexpresso انجام داده که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:

سال گذشته طارمی و امسال هم علیپور به ماریتیمو آمده و امیر عابدزاده هم از سال ۲۰۱۵ در پرتغال است. اما با این حال انگار توجه زیادی در پرتغال به بازیکنان ایرانی وجود ندارد.

-حداقل نسل من عادت ندارد که بازیکنانی ایرانی را در لیگ پرتغال ببیند و حتی در دیگر لیگ‌های اروپایی هم همینگونه است. علی کریمی (بایرن مونیخ، شالکه) و علی دایی (آرمینیا بیله فلد، بایرن مونیخ و هرتابرلین) را به یاد می‌آورم که بازیکنان بزرگی بودند اما در پاسخ به این سوال نمی‌دانم. من فکر می‌کنم شاید بحث سطح و اعتبار یک لیگ در آسیا در مقایسه با اروپا تاثیرگذار باشد. این ممکن است نخستین مانع برای حضور بیشتر بازیکنان ایرانی باشد. فکر می‌کنم این سه بازیکنی که در لیگ برتر پرتغال حضور دارند، ثمره حضور پروفسور کی روش و سایر مربیان پرتغالی مانند تونی، رودولفو کورئیا و اوسیانو باشد که به ایران رفته و کار کرده‌اند. این نتیجه کار خوبی است که مربیان پرتغالی در ایران انجام دادند و بازیکنان فرصت پیدا کردند تا در جام جهانی مقابل پرتغال بازی کنند یا آن پیروزی تاریخی را برابر مراکش به‌دست بیاورند.

وقتی شما آنجا بودید بازیکنان ایرانی درمورد اینکه دوست دارند در اروپا بازی کنند زیاد حرف می‌زدند؟

-بله، این یکی از ذهنیات آنها بود. من فقط در چارچوب تیم ملی بودم و اطلاعات کمی در مورد باشگاه داشتم و آنچه می‌دانستم همان چیزی بود که بازیکنان و مربیان پرتغالی به من منتقل می‌کردند. اما در رابطه با اینکه در حرف بگویند، بله همه آنها رویای بزرگ بازی در اروپا را داشتند؛ هدفی که واقعا برایشان بزرگ است.

پرتغالی بودن شما باعث می‌شد این سوال‌ها بیشتر باشد؟

-دقیقا، همیشه سوالات زیادی وجود داشت. در تیم فنی که من امتیاز کار در تیم ملی ایران را داشتم، برخی از بازیکنان قدیمی تر سوالاتشان بیشتر پیرامون و حول این موضوع بود: بازی و تمرین در یک باشگاه بزرگ چگونه است و...

آیا یک بازیکن ایرانی که در یک باشگاه بزرگ این کشور بازی می‌کند به طور متوسط حقوق خوبی می‌گیرد؟ به عبارت دیگر آیا جاه طلبی آنها برای آمدن به اروپا بیش از هرچیزی، به خاطر پیشرفت در ورزش و فوتبال است؟

من نمی‌خواهم راجع به چیزی صحبت کنم که آن را زندگی و تجربه نکرده ام اما فکر می‌کنم حداقل بازیکنان تیم ملی ایران دستمزدهای خوبی در باشگاه هایشان می‌گیرند. اما باید این را بگویم که معتقدم هرکسی به اروپا می‌آید هدفش بیشتر حرفه‌ای است تا مالی، می‌آید تا شخصیت بزرگش را نشان بدهد. من می‌دانم که آنها به دلایل حرفه‌ای می‌خواهند به اروپا بیایند.

نخستین برخوردت با مهدی طارمی را به یاد داری؟

-نخستین برخوردم با او در ایتالیا بود. در مرکز کارآموزی کاورچیانو بود و من نخستین تصویری که به یاد دارم این است که بعد از پایان تمرین به سراغ پروفسور کی روش رفت و در مورد حرکت بین مرکز و کانال‌های کناری سوال کرد. یادم هست که وقتی کی روش توضیح می‌داد طارمی با علاقه و تمرکز گوش می‌داد. پس از آن من شخصا با او کار کردم و زمان زیادی را با طارمی بودم. فراموش نمی‌کنم که او یک بازیکن فوق العاده و یک ورزشکار عالی و سختکوش است.

به نظر می‌رسد طارمی پسری خجالتی و متواضع است و از بیرون به نظر نمی‌رسد که از آن بازیکنانی باشد که در نخستین جلسه تمرینی بتواند با مربی صحبت کند.

-باید این را اصلاح کنم. این نخستین جلسه تمرینی بود که من در آن حضور داشتم. من در میانه مرحله صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ آمدم. او قبلا بازیکن تیم ملی بود و با کادرفنی صحبت کرده بود. این نخستین جلسه تمرینی من بود و خیلی از این کارش خوشم آمد. او با کی روش چند دقیقه صحبت کرد. این در حافظه من ماند چرا که می‌دیدم او بازیکنی است که دنبال یادگیری و رشد بیشتر است. با گذشت زمان دیگر هیچ شکی برایم باقی نماند.

آیا همیشه در تیم ملی مهاجم بازی می‌کرد یا اینکه شما بیشتر به عنوان وینگر از او استفاده می‌کردید؟

-ما سردار آزمون را که مهاجم بزرگ دیگری است، هم داشتیم و مجبور بودیم هر دوبازیکن را استفاده کنیم. تیم ملی ایران ۴-۳-۳ بازی می‌کرد و من شخصا فکر می‌کنم یکی از پست هایی که طارمی در آن خوب بازی می‌کنم، وینگر چپ است. او به عنوان مهاجم به تیم ملی آمد اما ما این فرضیه را هم داشتیم که در سمت چپ هم مناسب است. زمانی که او را دیدم در باشگاهش در پست شماره ۹ بازی می‌کرد.

در ریو آوه دیدیم که او در بازی و ارتباط با بازیکنان پشت سرش تبحر زیادی دارد.

-این مشخصات فنی و ارزش‌های تاکتیکی او را نشان می‌دهد. او یک مهاجم با توانایی بازی به عنوان تک مهاجم، در کنار یک مهاجم دیگر یا به عنوان وینگر است اما فکر می‌کنم خودش بازی در سمت چپ را بیشتر دوست دارد هرچند تا به حال از خودش نپرسیدم.

در طول همکاری ات با طارمی بیشترین چیزی که در مورد او تحت تاثیرقرارت داد چه بود؟

خیلی چیزها، قبل از مصاحبه داشتم به چیزهایی که در مورد او می‌دانستم فکر می‌کرد، به مراحل انتخابی و سپس جام ملت‌های آسیا و دیدم چیزهای خوبی در مورد طارمی می‌دانم. درحال‌حاضر او یک بازیکن حرفه‌ای پنج ستاره، یک بازیکن در خدمت تیم، سخت کوش و صادق است. به عنوان یک بازیکن توانایی جسمی عظیمی را در او می‌بینم. علاوه بر مهارت‌های فنی، بازیخوانی و هوش بالایی دارد. از هر لحاظ او یک بازیکن کامل است. بازیکنی است که وقتی از ایران رفتیم خیلی دلمان برایش تنگ شد. او یک ستاره عالی حرفه‌ای است.

علی علیپور دیگر مهاجم پرسپولیس و تیم ملی به ماریتیمو پیوست. درمورد او چه می‌توانی بگویی؟

-او را نخستین بار زمانی دیدم که در پرسپولیس کنار طارمی بازی می‌کرد. من علیپور را خیلی دوست دارم اما او با طارمی متفاوت است. قد او ۱.۸۱ متر و طارمی ۱.۸۷ است. علیپور توانایی بازی بین خطوط و پیگیری توپ در پشت خط دفاعی را دارد و بازیکنی است که بسیار در روند کار دفاعی تیم حضور مستمر و موثر دارد. سال گذشته طارمی را دیدیم که در سازمان هجومی، حتی برابر باشگاه‌های بزرگ فشار زیادی را روی خط دفاعی حریف می‌آورد و توپ ربایی‌های مهمی انجام می‌دهد. علیپور نیز چنین ویژگی را دارد و این یک امتیاز بزرگ به حساب می‌آید. او توانایی شوتزنی با هر دو پا را دارد هرچند در اصل یک بازیکن راست پا است.

به نظر می‌رسد این توصیف‌ها او را بازیکنی شبیه طارمی نشان می‌دهد؟

-آن‌ها ویژگی‌های مشترک دارند. راستش من ترجیح می‌دهم صبر کنم و در لیگ پرتغال عملکرد علیپور را ببینم اما خیلی به او امیدور هستم چرا که می‌دانم بازیکن خوبی است. ما در تیم ملی ایران خوشبختانه مهاجمان خوبی داشتیم؛ سردار که بازیکن شناخته شده‌ای بود، طارمی و بعد هم کریم انصاری فرد که آن زمان در المپیاکوس بازی می‌کرد. همچنین علیرضا جهانبخش را داشتیم که گرانترین خرید برایتون در تاریخ این باشگاه بود. اگر اشتباه نکنم ما چهار، پنج بازیکن خوب خط حمله داشتیم و علیپور برای حضور در ترکیب اصلی مشکل داشت اما این به خاطر این نبود که بازیکن با کیفیتی نیست.

کار شما با بازیکنان در چارچوب فنی تیم چگونه بود؟

-در مرحله مقدماتی، ما در طول هفته به صورت جداگانه با بازیکنان کار می‌کردیم. طارمی و علیپور هم هروقت فرصت می‌کردند، می‌آمدند. بیشترین تماسی که من با طارمی داشتم مربوط به تمرینات در سالن و افزایش سرعت بود و طارمی علاقه زیادی به انجام این تمرینات داشت. هم او و هم علیپور من را غافلگیر کردند چرا که از نظر فیزیکی بازیکنان قدرتمندی هستند. طارمی که از این نظر باورنکردنی است. زمان زیادی را با او در سالن تمرین می‌کردم، کارهای سرعتی با توپ و بدون توپ انجام می‌داد و همیشه دوست داشت بیشتر تمرین کند. حتی در سالن بدنسازی او همیشه سعی می‌کرد وزنه‌های سنگین را بزند.

آیا در آن زمان موضوعی بود که به طور خاص بخواهد روی آن کار کند؟

-ما یک مرکز افزایش عملکرد بودیم و یک مرکز تمرینی بزرگ داشتیم که برای بازیکنان ایرانی یک نوآوری بزرگ به حساب می‌آمد چرا که تا قبل از آن نه برای فوتبال و نه برای هیچ ورزش دیگری وجود نداشت. آنقدر که این مرکز بازیکنان را مجذوب کرده بود کسانی مثل علیپور و طارمی هرزمان می‌توانستند می‌آمدند و با ما کار می‌کردند. من یادم هست که تکنیک‌های دویدن مثل دویدن مسافت بلند یا حرکات کوتاه، قدم‌های سریع و چرخش‌ها را کار می‌کردم. ما یک چمن مصنوعی کوچک در سالن داشتیم که پس از انجام کارهای قدرتی روی آن تمرین می‌کردیم و این‌ها تمرینات مورد علاقه طارمی بودند.

و اکنون تمایلش به پیشرفت چگونه است؟

-در موردش شک ندارم. چند روز پیش چند کلمه با طارمی صحبت کردم، او بسیار با انگیزه است و امیدوارم این روند را ادامه دهد. در مورد علیپور هم مطمئنم او انگیزه زیادی دارد.

آیا مرتب با آنها در تماس هستی؟

-اخیرا با علیپور صحبتی نداشتم. من خیلی با بازیکنان ارتباط ندارم مگر اینکه کار مهم و ضروری باشد که به آنها پیام بدهم. وقتی طارمی به پورتو آمد بدیهی است که من و بقیه اعضای کادرفنی سابق تیم ملی به او تبریک بگوییم چرا که از این موضوع خیلی خوشحال بودیم.