روزی که یحیی کیش و مات شد

پرسپولیس در هفته دوازدهم رقابت های لیگ برتر به مصاف آلومینیوم اراک رفت که این بازی با نتیجه ۲ بر ۱ به سود تیم میزبان به پایان رسید و پرسپولیس اولین شکستش در لیگ بیستم را تجربه کرد.

سرخ ها با توجه به مصدومیت سیدجلال حسینی و مصدومیت-محرومیت محمد حسین کنعانی زادگان، دستشان در دفاع خالی بود. ابتدا تصور می شد که سید جلال حسینی به همراه احسان حسینی در قلب دفاع پرسپولیس بازی کنند اما کادر فنی روی جلال حسینی ریسک نکرد و او را بازی نداد. خب شاید تصور کنید، محمد انصاری جایگزین او شود. بازیکنی که در آستانه خروج از پرسپولیس بود اما بالاخره یحیی گل محمدی با اصرار مدیران و هواداران راضی به ماندن او شد. اما محمد انصاری هم که یک ماه است با تیم تمرین می کند، در خط دفاع قرار نگرفت. حتی شاید تصور می کردیم یکی از هافبک های دفاعی پرسپولیس مثل میلاد سرلک در قلب دفاع بتواند بازی کند اما تصور اینکه مهدی شیری جایگزین جلال حسینی شود، کمی دشوار بود.

ترکیب اولیه پرسپولیس به شرح زیر بود:

حامد لک، احسان حسینی، مهدی شیری، سیامک نعمتی، سعید اقایی، احمد نوراللهی، کمال کامیابی‌نیا، میلاد سرلک، احسان پهلوان، وحید امیری و مهدی عبدی

شماتیک اولیه این ترکیب به این صورت بود که حامد لک در درون دروازه، سعید آقایی در دفاع چپ، سیامک نعمتی که یک هافبک است در دفاع راست، مهدی شیری که یک دفاع راست است، در قلب دفاع به همراه احسان حسینی جوان که تاکنون تجربه به این بزرگی را تجربه نکرده بود. دو هافبک دفاعی پرسپولیس میلاد سرلک و کمال کامیابی نیا بودند و احمد نورالهی یک خط جلو تر در کنار احسان پهلوان و وحید امیری و در نوک حمله نیز مهدی عبدی قرار داشت.

پرسپولیس در این بازی خیلی زود روی یک کرنر به گل رسید. سانتر خوب احمد نوراللهی و ضربه سر محکم کمال کامیابی نیا، هواداران پرسپولیس را به پیروزی در این بازی امیدوار کرد.

اما آلومینیوم خیلی سریع جبران کرد و دو گل روی یک حرکت تکراری به ثمر رساند. خطای بازیکنان پرسپولیس در میانه زمین خودی، سانترهای تند و تیز امید سینگ و ضربات سر بازیکنان آلومینیوم در شلوغی محوطه جریمه، دو گل برای این تیم به همراه داشت.

می توان اولین نقد را درخصوص عدم حضور محمد انصاری در قلب دفاع و حضور مهدی شیری به یحیی گل محمدی همینجا وارد کرد. مهدی شیری با قد ۱.۷۱ و در حالی که در کل بازیکن سر زنی هم نیست، نمی توانست جایگزین خوبی برای جلال حسینی و کنعانی زادگان با قدهای ۱.۸۲ و ۱.۸۸ باشد.

به هر حال یحیی فهمید که بهتر است میلاد سرلک را یک خط عقب تر بیاورد و مهدی شیری را به سمت راست ببرد و سیامک نعمتی در جلو بازی کند.

البته فارغ از تمام نقد ها، بگذارید از بازی خوب احسان حسینی تمجید کنیم. او با اینکه زیاد در پرسپولیس فرصت بازی پیدا نکرده بود، امروز نشان داد که هواداران پرسپولیس می توانند در آینده روی او حساب کنند. در عین انجام وظایف دفاعی او سعی می کرد که بی جهت زیر توپ نزند و از پایین حتی تلاش به بازی سازی داشت. بی شک یحیی گل محمدی حتی در صورت رسیدن جلال حسینی و کنعانی زادگان، باید بازی بیشتری به او بدهد. شاید جایگزین سیدجلال حسینی در پرسپولیس باشد و همین فصل بتواند خود را ثابت کند.

اما نگاهی بیاندازیم به فاز حمله پرسپولیس. طبق آمار متریکا، امید گل پرسپولیس در این بازی ۱.۴۶ بود. یعنی چیزی کمتر از بازی دربی و بیشتر از بازی با فولاد که با برتری پرسپولیس همراه بود. سرخ ها مالک بازی بودند و پاس صحیح بیشتری دادند اما به نظر می رسد مشکل پرسپولیس این ها نیست، سرخ ها در محوطه جریمه حریف برنامه ای برای ضربات پایانی ندارند. پرسپولیس که شیوه های متعدد حمله را پیدا می کند و خود را به یک سوم دفاعی حریف می رساند، هنوز با دروازه بیگانه است. احمد نوراللهی که امشب بازی خوبی از خود به نمایش گذاشت، هرقدر که تغذیه بازیکنان کناری و جای گیری های مناسب خوب است، هنوز در ضربات آخر دقت کافی را ندارد.

یکی از نقاط ضعف سرخ ها در این بازی سمت راست بود. هرقدر که آن ها از سمت چپ می توانند خوب حمله کنند، در سمت راست منفعل هستند. خصوصا از وقتی که مهدی شیری دفاع راست شد. او در بازی با آلومینیوم نتوانست با نعمتی و امیری به خوبی ترکیب شود و سمت راست پرسپولیس را راه بیاندازد.

اما بزرگترین نقدی که می توان به یحیی گل محمدی در این بازی وارد کرد. تیم بارها در این فصل در دقایق پایانی یا بهتر بگویم، یک چهارم پایانی بازی، نیاز به گل داشته است و حریف پرسپولیس نیز در خط دفاع خود به خوبی مستقر شده است. به نظرتان راهکار یحیی برای گلزنی چیست؟ در اکثر این بازی ها، گل محمدی بدترین انتخاب را کرده است و این بار نیز همان شیوه را تکرار کرد. شیوه ای که هیچ وقت هم به کار پرسپولیس نیامده است. بیرون کشیدن مهدی عبدی و آوردن آرمان رمضانی. که در این بازی نیز تکرار شد البته پهلوان و امیری نیز از بازی خارج شدند و عالیشاه و مهدی خانی وارد میدان شدند. باز هم مثل سایر بازی های قبل پرسپولیس از این راه موفق به گلزنی نشد. یحیی چه خوشش بیاید چه نیایید، باید قبول کند که تیمش در بازی مستقیم خوب نیست. حالا هر قدر که قد آرمان رمضانی بلند باشد.

به نظر می رسید که رسول خطیبی نیز آماده چنین واکنشی از سوی گل محمدی بود به طوری که با تعویض هایش عملا کاری کرد که سرخ ها در دقایق پایانی صاحب موقعیت نشوند و حتی با بازیکنان سرعتی خود چندین ضد حمله خوب را روی دروازه پرسپولیس ترتیب اثر داد.

بی شک نمایش آلومینیوم یکی از بهترین نمایش های یک تیم برابر پرسپولیس در لیگ بیستم بوده است.

اما حامد لک. به نظر می رسد انگیزه حامد لک در هفته های اخیر افت کرده است. شاید اخبار خروج رادوشوویچ نیز خیال حامد را بابت فیکس بودن راحت کرده، اما یحیی که روزی بیرانوند را نیمکت نشین رادو کرده بود، قطعا می تواند لک را نیز نیمکت نشین رادوشوویچ کند. حامد لک عملکرد خوبی روی گل های خورد پرسپولیس خصوصا گل دوم نداشت. این مسئله می تواند هواداران پرسپولیس را برای آینده نگران کند.

بعید به نظر می رسد که با وجود مهدی عبدی، آرمان رمضانی و عیسی آل کثیر که چند ماه دیگر می آید، پرسپولیس یک مهاجم دیگر بخرد. در بازار نیز مهاجم چارچوب شناس خوبی که بتواند کار پرسپولیس را حداقل تا فروردین ۱۴۰۰ که آل کثیر برمی گردد راه بی اندازد به سختی پیدا می شود. شاید بهترین گزینه برای سرخ ها، بازگشت مهدی ترابی باشد. بازیکنی که می تواند هم به خط دفاع پرسپولیس نظم و تنوع و قدرت بدهد هم این تیم را در امر گلزنی یاری کند. خرید چنین بازیکنی برای پرسپولیس از خرید در قلب دفاع که هیچ، از نان شب هم واجب تر است.