سه پدیده ی تکراری و ناخوشایند در فوتبال

 انگار با سیکل معیوبی مواجه هستیم که در آن، اراده‌‌‌ای برای حل مشکلات وجود ندارد. در هر صورت بد نیست به بهانه اتفاقات روز هم که شده، این سه بند را بخوانید؛ حداقل حکم درد دل را دارد و دور هم استخوان سبک می‌‌‌کنیم!

 نیمکت‌‌‌های لرزان

یادش به خیر؛ زمانی در ایران به شیوه کار مدیران در کشورهای عربی حوزه خلیج‌‌‌فارس می‌‌‌خندیدیم و می‌‌‌گفتیم آنها مثل پیراهن و شلوار سرمربیان تیم‌‌‌های‌‌‌شان را عوض می‌‌‌کنند. کم‌‌‌طاقتی مدیران باشگاه‌‌‌ها در این کشورها سوژه خنده و سرگرمی ما بود و کارشناسان تلویزیونی صبح تا شب به این موضوع اشاره می‌‌‌کردند. حالا اما مدیران لیگ ایران روی دست همه آنها بلند شده‌‌‌اند و هر سال رکوردهای عجیب‌‌‌تری به جا می‌‌‌گذارند. اوج این اتفاق در فصل جاری است؛ جایی که تنها با گذشت چهار هفته از لیگ بیست‌‌‌ویکم، سه سرمربی عوض شدند. فیروز کریمی از تراکتور رفت، رضا مهاجری از پدیده جدا شد و عبدالله ویسی را هم از فولاد کنار گذاشتند. مطمئن باشید این داستان همچنان ادامه خواهد داشت. در سیستم معیوب مدیریت دولتی، خود مدیران حاشیه امن ندارند و تا اوضاع کمی خراب می‌‌‌شود، مربیان را قربانی می‌‌‌کنند. مربیان هم برای کسب نتیجه دست به هر کاری می‌‌‌زنند که ماحصل آن، همین مسابقات کسالت‌‌‌بار، محافظه‌‌‌کارانه، کم‌‌‌گل و پر از تنش و تشنج است.

 زمین‌‌‌های افتضاح

اولین پیش‌‌‌نیاز سخت‌‌‌افزاری برای برگزاری یک مسابقه باکیفیت فوتبال، برخورداری از زمین خوب و استاندارد است. اصلا قابل تصور نیست که شما زمین خوب نداشته باشید و بخواهید لیگ

باکیفیت برگزار کنید. درست عین این است که روی یک جاده خراب و ناهموار، بخواهید مسابقات اتومبیل‌‌‌سواری برگزار کنید. نمی‌‌‌شود که نمی‌‌‌شود. ۲۰ سال از حرفه‌‌‌ای شدن لیگ فوتبال ایران می‌‌‌گذرد، اما به شکل شگفت‌‌‌انگیزی هنوز اغلب زمین‌‌‌های مورد استفاده در بالاترین سطح مسابقات باشگاهی کشور غیراستاندارد است. عجیب است که هیچ‌‌‌کس به این مساله توجهی نمی‌‌‌کند. در قائم‌‌‌شهر و سیرجان از چمن مصنوعی استفاده می‌‌‌شود و چمن افتضاح حافظیه هم در بازی فجرسپاسی و استقلال اشک همه را در آورد. به خدا قسم بد است، زشت است، اصلا مایه ننگ است که این فوتبال با این همه ادعا و گردش مالی هنگفت، چهار تا زمین آبرومند ندارد. گاهی پول قرارداد دو بازیکن می‌‌‌تواند وضعیت یک زمین را برای مدت طولانی بهبود ببخشد، اما دریغ می‌‌‌کنند، چون نگاه‌‌‌شان کوتاه‌‌‌مدت است.

 تقویم آشفته

چهار هفته از لیگ بیست‌‌‌ویکم گذشته؛ چند تا بازی پنج شنبه و جمعه داشته‌‌‌ایم؟ مسابقات در بدترین روزها و ساعات هفته برگزار می‌‌‌شود. تقویم لیگ برتر ایران همیشه همین‌‌‌قدر آشفته و درهم بوده، اما حالا که کرونا مانع از حضور تماشاگران در ورزشگاه‌‌‌ها شده، آقایان با خیال راحت‌‌‌تر می‌‌‌توانند در هر زمانی که دل‌‌‌شان می‌‌‌خواهد بازی بگذارند. آش آنقدر شور شده که دربی رفت لیگ بیست‌‌‌ویکم قرار است روز شنبه ۱۳ آذر برگزار شود! در اروپا همه لیگ‌‌‌های معتبر و حتی درجه دو و سه مسابقات‌‌‌شان را در روزهای تعطیل فرنگی‌‌‌ها یعنی شنبه و یکشنبه برگزار می‌‌‌کنند و اگر به طور اضطراری ناچار به انجام مسابقات در روزهای میانی هفته باشند، بازی‌‌‌ها را از ساعت ۹ و ۱۰ شب به وقت محلی شروع می‌‌‌کنند که همه از کار روزانه فارغ شده باشند؛ در ایران اما دربی تهران، گل سرسبد بازی‌‌‌ها برای روز اول هفته، ساعت ۴ بعدازظهر برنامه‌‌‌ریزی می‌‌‌شود. سهیل مهدی، مسوول برگزاری مسابقات سازمان لیگ گفته این بدسلیقگی به خاطر فشردگی مسابقات است. بعد، همین آقا و همکارانش بیهوده شروع لیگ را یک ماه به تعویق انداختند. بازی‌‌‌ها را زودتر شروع می‌‌‌کردید که همین

اول فصل به روغن‌‌‌سوزی نیفتید و ناچار نشوید هر پنج روز یک‌بار بازی‌‌‌ها را برگزار کنید.