|

در گفتگوی گسترش نیوز با نایب رئیس اتاق اصناف تهران مطرح شد:

شرطی عجیب برای دادن وام به اصناف

رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی: تالارداران اگر بخواهند به عنوان مثال ۶ کارگر خود را حفظ کند باید ماهانه ۱۸ میلیون پرداخت کنند. در این شرایط ۱۲ یا ۱۶ میلیون وام چه دردی را دوا می‌کند؟

کسب و کار شرطی عجیب برای دادن وام به اصناف

اصناف خدماتی و تولیدی در شرایط سختی به سر می‌برند. در این شرایط یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های آنها مالیات است. در این مدت عملکرد دولت در مساعدت مالیاتی به اصناف چگونه بوده است؟ برای بررسی جوانب مختلف این موضوع با نایب‌رئیس اتاق اصناف تهران به گفتگو نشستیم. با گسترش‌نیوز همراه باشید.

خسروابراهیمی

خسرو ابراهیمی نیا، نایب رئیس دوم اتاق اصناف تهران و رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی و تجهیز مجالس تهران اظهار داشت: اتفاقی که افتاده آن است که بسیاری از صنوف در آستانه نابودی قرار گرفته‌اند. به عنوان‌مثال تالارهای پذیرایی به قول معروف تمام چربی خود را آب کرده‌اند. آژانس‌های هواپیمایی و بعضی صنوف دیگر از جمله مشاغل دیگری هستند که بیشترین آسیب را دیده‌اند. صنوفی مثل تعمیرگاه‌های خودرو یا قنادی‌ها، آسیب کمتری دیده‌اند. در این میان وضعیت اصنافی مثل موبایل‌فروشی‌ها خوب و به قول معروف نفسشان، چاق شده است. . بنابراین وزارت دارایی باید آمایش دقیق و جامعی انجام دهد و در نظر داشته باشد که وضعیت صنوف یکسان نیست. حرف ما آن است که نسخه مشابه، به کار نمی‌آید. انتظار ما از سازمان امور مالیاتی همین است.

یک شرط آرمان‌گرایانه

وی در ادامه افزود: دولت تا این لحظه کمکی نکرده است. وعده‌ها در حد حرف و شعار بوده است. دولت به بانک مرکزی دستور داده که تسهیلات اعطا کند اما تا این لحظه هیچ وامی داده نشده است. از طرف دیگر شرط اعطای وام و تسهیلات را حفظ نیرو، ذکر کرده‌اند. صنفی مثل تالارهای پذیرایی ۶ ماه است که در وضعیت صفر مطلق به سر می‌برد. تالاردار اگر بخواهد به عنوان مثال ۶ کارگر خود را حفظ کند باید ۱۸ میلیون پرداخت کند. در این شرایط ۱۲ یا ۱۶ میلیون وام چه دردی را دوا می‌کند؟ وقتی تالاردار از عهده هزینه‌های خود برنمی‌آید چگونه می‌تواند نیروهای خود را حفظ کند؟ به صورت آرمان‌گرایانه مطالبی را مطرح کرده‌اند و چشم خود را به روی واقعیات بسته‌اند.

وی در ادامه افزود: ما هم طرفدار حفظ نیرو هستیم ولی باید دید که آیا امکان آن وجود دارد یا نه؟ تالارها را شش ماه است تعطیل کرده‌اند اما از آن طرف رستوران‌ها فعالیت می‌کنند. در این شرایط انتظار دارند ۱۰ نیروی خود را حفظ کنیم! تصمیم‌گیری‌ها قدری عجولانه است. باید توجه داشت که صاحبان تالار پذیرایی در برگزاری مراسمات، تخصص دارند. تعداد مهمانان هم مهم نیست. یک تالار پذیرایی ۴۰۰ یا ۵۰۰ متر مساحت دارد و فضا و امکانات لازم برای پذیرایی از ۳۰۰ یا ۴۰۰ نفر را دارد. در این فضای بزرگ می‌توان فاصله‌گذاری اجتماعی را به خوبی اجرا کرد. قبل از شروع مراسم بعدی می‌توان فضا را کاملاً استریل کرد و همه تمهیدات بهداشتی و ایمنی را به عمل آورد. متاسفانه همه این توانمندهای و ظرفیت‌ها، نادیده گرفته می‌شود و از فعالان این صنف خواسته می‌شود به فعالیت خود پایان دهند. به‌این‌ترتیب مردم مراسم خود را در فضای محدود و متراکم یک رستوران برگزار می‌کنند. واقعاً کدام‌یک از این دو فضا خطرناک‌تر و آلوده‌تر هستند؟

وی در ادامه گفت: بعضاً یک‌سری ادعای غیرمنطقی مطرح می‌شود. به‌عنوان‌مثال می‌‌گویند که داماد روز بعد به کرونا مبتلا شده است. دوره نهفته کرونا حدود دو هفته است؛ مگر می‌شود که فرد در عرض یک روز مبتلا و بیماری او تشخیص داده شده باشد؟ این عوامل دست‌به‌دست هم می‌دهند که اذهان مردم مشوش شود و مراسمات خود را در امکانی مثل باغ‌ها، خانه‌ها یا رستوران‌ها‌ برگزار می‌کنند. این تصمیم‌های نادرست و کارشناسی‌نشده باعث بدتر شدن اپیدمی می‌شود.

وی در ادامه افزود: قول‌ها و وعده‌های زیادی داده شده است اما تا این لحظه به هیچ‌کدام عمل نشده است بنابراین چندان خوش‌بین نیستیم.

کدخبر: 110163 شاپور پشابادی

ارسال نظر

 

پربازدیدترین