نوروز اصیل ایرانی این شکلی است

جشن نوروز در ایران مهم‌ترین جشن باستانی به شمار می‌آید. اما ایرانیان تا چه اندازه از معنا و مفهوم نوروز ایرانی خبر دارند؟

به گزارش پایگاه خبری گسترش، امروزه نوروز در ایران و ایرانیان حاضر در اقصی نقاط جهان جشن گرفته می‌شود. ولی در این میان کشورهای دیگری از جمله افغانستان، آذربایجان، گرجستان، کوزوو، قرقیزستان، کردستان عراق، مغولستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، چین و شبه قاره هند به صورت رسمی جشن آغاز بهار را برگزار می‌کنند. نوروز در تقویم ایران مهم‌ترین تعطیل سالانه محسوب می‌شود. از این رو، آمادگی برای نوروز از یک ماه قبل یعنی اسفند با خانه تکانی و خرید برای سال جدید آغاز می‌شود. البته این دوران نیز توام با شادی و سرور است؛ زیرا حاجی فیروز نگهبان آتش در آیین زرتشت باستان با صورتی سیاه و لباسی قرمز با زدن دایره و خواندن سرودهای شاد مردم را همراهی می‌کند.

در آخرین سه شنبه سال نیز مراسمی به نام چهارشنبه سوری با فرارسیدن عصر و تاریکی هوا برپا می‌شود که در آن مردم با پریدن از روی آتش در کوچه و خیابان‌ شعری با این مضمون را زمزمه می‌کنند: «زردی من از تو، سرخی تو از من»

این مراسم ریشه در آیین زرتشت داشته و مفهوم آن پشت سر گذاشتن تاریکی و بدی‌ها است. از جمله سایر مراسم شب چهارشنبه سوری صرف «آجیل مشکل گشا» به عنوان نمادی از شکرگزاری به خاطر نعمت‌ها و شادی‌ها در سال گذشته و پشت سر گذاشتن بدی‌ها در سال جدید است. علاوه بر این، کودکان در کوچه‌ها و خیابان‌ها به در منازل رفته و درخواست هدیه و تنقلات می‌کنند. البته رسوم قدیمی دیگری مانند شکستن کوزه، فالگوش، قاشق‌زنی و گره‌گشا در گذشته رایج بوده‌اند که متاسفانه امروزه کم‌رنگ شده‌اند. همچنین، زیارت اهل قبور در پایان سال از جمله مراسم روزهای پایانی سال در ایران است.

در روز سال تحویل سفره‌های هفت سین در جایجای شهرها و خانه‌های مردم برپا می‌شوند و مردم در کنار اعضای خانواده خود و در پای سفره به انتظار حلول سال جدید می‌نشینند. اجزای این سفره متشکل از هفت عنصری ایت که با حرف «سین» شروع می‌شوند:

سبزه: نماد سرسبزی، شادی و رویش دوباره سمنو: نماد فراوانی سنجد: نماد ثبات و استحکام سیر: نماد سلامتی سیب: نماد زیبایی و عشق سماق: نماد صبر سرکه: نماد پیشرفت و تحول

البته به جز این هفت مورد، اجرای دیگری مانند سکه (نماد ثروت)، شمع (نماد روشنی و طلوع خورشید)، آیینه (نماد پاکی و صداقت)، گلاب (نماد پاکی)، قرآن، شاهنامه یا دیوان حافظ و تخم مرغ‌‌های رنگی به تعداد اعضای خانواده (نماد باروری) نیز در سفره هفت سین قرار می‌گیرند. پس از تحویل سال و در طول ایام نوروز مردم به دیدار بستگان و آشنایان خود می‌روند که به اصطلاح «عید دیدنی» نامیده می‌شود. در این مراسم صاحب‌خانه با تنقلاتی مانند آجیل، نان نخودچی، باقلوا و ... از مهمانان خود پذیرایی می‌کند.

از جمله سایر غذاها و خوراکی‌های ویژه ایام نوروز می‌توان به آش رشته، سبزی پلو ماهی، رشته پلو، کوکو سبزی، دلمه برگ، نان برنجی و نقل اشاره کرد. آخرین روز تعطیلات نوروز (سیزدهم فروردین) روز طبیعت نام دارد، که در این روز مردم به دامن طبیعت رفته و با برگزاری پیک‌نیک نحسی سیزدهم فروردین را به در می‌کنند. در پایان این روز سبزه‌های هفت سین را به نیت برآورده شدن آرزوهای خود در سال جدید گره زده و در آب روان رها می‌کنند. یکی دیگر از عادت‌های رایج در این روز «دروغ سیزده» نام دارد.