اختصاصی گسترش‌نیوز:
چرا باید از خیر فیل‌سواری در تایلند گذشت؟/ پشت پرده یک کسب‌وکار سیاه
فیل‌ها در جریان فرآیند وحشیانه‌ای به نام «خرد کردن» به حیواناتی فرمان‌بردار تبدیل می‌شوند.
گسترش‌نیوز: کمتر گردشگری هست که بتواند از لذت فیل‌سواری صرف‌نظر کند. نشستن روی پشت این حیوانات غول‌آسا که به‌آرامی روی سواحل شنی راه می‌روند یا به دل جنگل‌های بکر می‌زنند وسوسه‌کننده است اما باید از خیر آن گذشت. در پشت‌صحنه این تجربه جالب و رؤیایی یک کسب‌وکار سیاه نهفته است. با گزارش گسترش‌نیوز همراه باشید.
در تبلیغات آژانس‌های گردشگری با آب‌وتاب درباره فیل‌سواری صحبت می‌شود و بسیاری از گردشگرانی که به تایلند، ویتنام و اندونزی می‌روند این گزینه را امتحان می‌کنند.
تقریباً همه سازمان‌ها و انجمن‌ّهای شناخته‌شده‌ای که در زمینه دفاع از حقوق از حیوانات کار می‌کنند از مردم خواسته‌اند که از فیل‌سواری در این کشورها خودداری کنند. تربیت‌کنندگان فیل برای مطیع کردن این حیوان و تبدیل آن به حیوانی بارکش از هیچ خشونتی ابا ندارند. فیل‌سواری در کشورهای جنوب شرق آسیا باعث رونق این کسب‌وکار غیراخلاقی می‌شود.
حقیقت اسارت
فیل‌ها در اسارت به‌ندرت جفت‌گیری می‌کنند. در ویتنام ۴۰ سال است که هیچ فیلی در اسارت به دنیا نیامده است. این به آن معناست که بیشتر فیل‌هایی که نقش تاکسی را برای گردشگران بازی می‌کنند اسیر و از طبیعت جدا شده‌اند.
در حیات‌وحش، فیل‌ها حیواناتی بسیار اجتماعی هستند و در گله‌های بزرگ زندگی می‌کنند. فیل‌های خردسال به‌زور از خانواده جدا می‌شوند و دیگر هرگز آنها و دوستان خود را نخواهند دید.
خرد کردن مقاومت
فیل فقط زمانی به منبع درآمد تبدیل می‌شود که خلق‌وخوی سرکشش گرفته شود. برخلاف حیوانات دیگر، فیل فقط زمانی مطیع و گوش‌به‌فرمان می‌شود که به‌شدت از انسان بترسد. فیل‌ها در جریان فرآیند وحشیانه‌ای به نام «خرد کردن» به حیواناتی فرمان‌بردار تبدیل می‌شوند. روال کار به این صورت است: فیل‌بانان در همان ابتدا بچه فیلی که به اسارت گرفته‌شده را می‌بندند و تا سرحد مرگ کتک می‌زنند تا روحیه و مقاومتش خرد شود. حتماً شنیده‌اید که فیل‌ها حافظه بلندمدت بسیار خوبی دارند. آنها به خاطر داشتن این موهبت، بهای سنگینی پرداخت می‌کنند. این ترس در عمق وجود فیل‌ها نفوذ می‌کند و تا آخر عمر از صاحبان خود می‌ترسند.
کار تا سرحد مرگ
فیلی که به صنعت گردشگری وارد می‌شود باید ساعت‌ها کار کند و برای صاحبش، درآمد ایجاد کند. آنها تمام‌روز به گردشگران سواری می‌دهند و این شکنجه طاقت‌فرسا، هیچ‌وقت متوقف نمی‌شود. وقتی هم که مشتری نیست بسته می‌شوند و منتظر مشتری می‌مانند. وقتی سروکله گردشگران پیدا شد کار پرمشقتشان شروع می‌شود و در گرمای مناطق گرمسیری، گروه‌هایی از مردم را روی پشت خود اینجاوآنجا می‌برند. در این صنعت، به رفاه و سلامت فیل‌ها توجهی نمی‌شود. فیل‌های زیادی بر اثر خستگی و سوءتغذیه می‌میرند و رسانه‌های ویتنام مواردی زیادی از این مرگ‌ومیرها را گزارش کرده‌اند.
خداحافظی با زندگی طبیعی
کمتر حیوانی پیدا می‌شود که به اندازه فیل از زندگی در اسارت رنج بکشد. در حیات‌وحش، فیل‌ها کیلومترها را در جست‌وجوی غذای موردعلاقه خود می‌پیمایند. فیل‌ها بخش زیادی از زمان خود را صرف تماس جسمی با یکدیگر می‌کنند. آنها حتی با همنوعانی که فاصله زیادی با آنها دارند ارتباط برقرار می‌کنند (از طریق امواج فرو صوت).
فیل‌ها بازی کردن را دوست دارند و برای در امان ماندن از عفونت و بیماری به آب وابسته هستند. در اسارت همه این موارد منتفی است. نگه‌داشتن فیل‌ها در شرایطی که هیچ شباهتی با شرایط طبیعی زندگی آنها ندارد واقعاً سنگدلانه است.
این صنعت ظالمانه را تشویق نکنید
فاجعه اینجاست که دلیل اصلی شکل‌گیری این کسب‌وکار کثیف، صنعت گردشگری است. این شرایط اندوه‌بار فقط زمانی به پایان می‌رسد که گردشگران دیگر پولی برای فیل‌سواری ندهند. ادامه این کسب‌وکار به آن معناست که فیل‌ها به‌ناچار باید با این زندگی فلاکت‌بار کنار بیایند و غرورشان بازهم خرد شود.
ارسال نظر