آقایان و بانوان مجلس شما نماینده مردم هستید؟

نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی ۳۰۰ روز از انتخاب شما در ۲ اسفند۱۳۹۸ و ۲۱۰ روز از نشستن بر صندلی‌های بهارستان از ۷ خرداد ۱۳۹۹ گذشت.

نخستین سوال این است که در این مدت برای مردم چه کردید؟ چند جلسه کاری برگزار کردید؟ فقط هفته‌ای ۲ روز در جلسات مجلس شرکت کردید؟ چند روز تعطیل بودید؟ چند طرح و پیشنهاد ارائه کردید؟ در چه رای‌گیری‌هایی شرکت داشتید؟ به کدام مصوبه رای مثبت دادید؟ با کدام طرح مخالفت کردید؟ چند ساعت با مردم بودید؟ چند بار سوار اتوبوس و مترو شدید؟ چند دفعه برای خرید مایحتاج خانه به میدان میوه و تره‌بار رفتید؟چه جور نانی می‌خورید؛ باگت، لواش، بربری، سنگک، تافتون؟ در این مدت در صف نان ایستاده‌اید؟ با مردم حرف زده‌اید؟ نرخ گردو وطنی دانه‌ای چند شده است؟ گردو کیلویی چند است؟ نان و پنیر و گردو با چای شیرین خورده‌اید؟ هر لقمه صبحانه چند تمام می‌شود؟

از نرخ نفت سبک و سنگین و میعانات گازی و نفت برنت و فوب خارگ و تغییرات چندسنتی آن و وضعیت سبد اوپک و نفت خام وست تگزاس اینترمیدیت و سهام لحظه‌ای آمازون و اپل و نیازهای توربین و پمپ و کاتالیست‌ و پالایشگاه‌ها و دکل‌های نفتی و سکوها و تجهیزات اکتشاف و فروش محصولات هیدروکربنی صحبت نمی‌کنم.

از بورس و افتتاح حساب دمو و سیگنال فارکس و طلا و تجزیه و تحلیل اندیکاتورهای تکنیکال و سیگنال‌های مناسب در قالب فرم‌های قابل‌انتشار و نقاط کلیدی بازار و اصطلاحات اقتصادی بین‌المللی صحبت نمی‌کنم.

از وضعیت ارز و سکه و دخالت‌های بانک مرکزی در بازار و عدم استقلال آن و انتخاب فرد سیاسی به‌جای اقتصادی و دخالت دولت برای جلوگیری از ارزانی و تلاش برای گران‌تر شدن یورو و دلار و درهم صحبت نمی‌کنم.

از شرایط درهم و برهم خودروسازانی که سال‌ها دست در جیب مردم کرده و به‌جای ایجاد بازار رقابتی و ارزانفروشی با گران کردن آهن‌پاره‌های خطرآفرین و کوتاهی در ساخت یک خودرو تمام‌وطنی، حتی پیکان ایرانی‌نما را هم بعد از ۳۰، ۴۰ سال خدمت به تاریخ فرستادند و مشابه آن را هم تولید نکردند، صحبت نمی‌کنم.

از معادن ایران به‌عنوان دومین سرمایه خدادادی با داشتن یک درصد جمعیت و بیش از ۷ درصد ذخایر معدنی جهان که متاسفانه در انحصار عده‌ای خاص قرار گرفته و با باند و مافیا میلیاردها دلار را بی‌سروصدا با خام‌فروشی به‌دست آورده و بر ثروت شخصی می‌افزایند، صحبت نمی‌کنم.

از نفت و گاز و آهن و مس و طلا و نقره و روی و سرب و کرومیت و منگنز و تیتانیوم و رینیوم و اورانیوم و مولیبدن و قلع و زغال سنگ و فیروزه و گچ و نمک و فولاد و ظرفیت و حجم ذخایر قطعی موجود و نرخ مناسب انرژی و دسترسی به آب‌های آزاد و نیروی جوان و تحصیلکرده و دارا بودن حق ۷ به یک هر فرد ایرانی در حوزه معادن کشور صحبت نمی‌کنم.

از صنایع وابسته معدنی و پیچیدگی آنها و فرآوری گندله و کنسانتره و ذوب فلزات و سنگ فولاد و تبدیل آنها به ورق فلزی و ایجاد اشتغال و تاثیر آنها در تولید ناخالص ملی و بیلیون‌ها تن ذخایر کشف شده و کشف نشده و ۶۸ ماده معدنی کمیاب و نایاب شناخته شده در کوه‌ها و دشت‌های ایران‌زمین و انواع سنگ‌های تزئینی از مرمر تا چینی، تراورتن، گرانیت و ده‌ها نوع دیگر و حتی شن و ماسه و خاک‌های کمیاب صحبت نمی‌کنم.

از وضعیت ناهنجار مسکن و گرانی افسارگسیخته آن و حمایت مشخص دولت برای فروش بناهای در اختیار خود و نهادها و بانک‌ها که به‌عنوان نخستین نیاز انسان در طول تاریخ با سرپناه‌های طبیعی و غارها شکل گرفته، صحبت نمی‌کنم.

از نبودن سازمانی توانمند در حمایت از مصرف‌کننده و شهروند و مردمی که به شما رای داده و نداده‌اند، صحبت نمی‌کنم.

از اتاق‌های سرمایه‌داران رفاه‌طلب و صبحانه‌خوری دولتیون با آنها و واگذاری میلیاردها دلار ارز جهانگیری و برنگشتن آنها و بخوربخور رفقا و دوستان و فامیل‌ها صحبت نمی‌کنم.

از گرانفروشی روشن و واضح شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی در آب و برق و تلفن و گاز و بنزین و گازوئیل و موبایل و اینترنت و بلیت هواپیما و قطار و خدمات اوراقی مثل صدور گذرنامه و شناسنامه و گواهینامه و کارت ملی و ده‌ها مورد دیگر با مصوبه مجلس و بی‌مصوبه صحبت نمی‌کنم.

از مصوبات متعدد مجلس گذشته در حمله به مردم و محاصره گازانبری آنها، از افزایش عوارض گمرکی کالاها تا خروج یک فرد عادی به چندصد هزار تومان و ده‌ها محدودیت دیگر صحبت نمی‌کنم.

اما از نابود کردن پول ملی و کم‌رنگ کردن صفرهای آن که طی تصمیمی نابخردانه و غیرکارشناسی و بی‌توجه به ده‌ها یادداشت اعتراضی در رسانه‌ها توسط تیم اقتصادی دولت و در روزهای پایانی مجلس قبل که پایه و اساس اندوخته و زندگی مردم را به خطر انداخته، انجام شده، حرف می‌زنم.

از نرخ یک لقمه نان و پنیر و گردو و خیار و گوجه حرف می‌زنم.

از نرخ تمام‌شده یک ناهار سنتی، آبگوشت یک خانواده چهارنفره حرف می‌زنم.

از نرخ یک عدد نان سنگک خشخاشی ۵ هزار تومانی در نانوایی‌های بازار میوه و تره‌بار شهرداری حرف می‌زنم.

آقایان و بانوان مجلس، فقط جهت یادآوری عرض می‌کنم که شما نماینده مردم هستید؛ نماینده دولت و حاکمیت نیستید.

آقایان و بانوان مجلس، تا دیر نشده از گرانفروشی دولتی جلوگیری و صفرهای پول ملی را پررنگ کنید.