آقای رئیس‌جمهوری لطفا به مدیران‌تان بگویید بچه را زمین بگذارند
ناصر بزرگمهر / مدیرمسئول
آقای رئیس‌جمهوری، جنابعالی هم به‌طور حتم این حکایت را بارها شنیده‌اید که نوکر بدقیافه نتراشیده‌ای سعی می‌کرد بچه‌ای را که در بغل داشت، با خنداندن و آبنبات و شیرینی از گریه کردن بازدارد، اما هرچه بیشتر تلاش می‌کرد، کمتر موفق می‌شد و کودک همچنان وحشت‌زده و گریان بود.
عابری که از کنار آنها می‌گذشت به غلام نخراشیده نتراشیده گفت: تو بچه را زمین بگذار، خود بچه آرام می‌شود. زیرا کودک بیشتر از خودت می‌ترسد با این قیافه بی‌ریخت و لبخند بی‌ربط و آبنبات بدمزه‌ای که در دست گرفته‌ای...
آقای رئیس‌جمهوری
این قصه حکایت ما مردم و مسئولان شده است.
باید از جنابعالی خواهش کنیم که به مسئولان محترم بفرمایید لطف نموده و ما را مس کنند و بچه را زمین بگذارند تا شاید آرامش به اقتصاد و صنعت و تجارت و ارز و سکه و مسکن و بازار برگردد، زیرا تجربه ثابت کرده هر روز که آقایان یک مصاحبه ناقابل می‌کنند، همه بازارها به هم می‌ریزد. موضوع هم به یک نفر یا یک مسئول مرتبط نمی‌شود. همه در کار هم دخالت می‌کنند و همه به‌عنوان کارشناس اظهارنظر می‌فرمایند و اصلا تکلیف روشن نیست که محدوده وظایف به‌طور مثال رئیس دفتر جنابعالی چیست؟
مسئول تنظیم وقت‌ها است یا وزیر خارجه؟ رئیس دفتر است یا رئیس سازمان برنامه و بودجه؟ مسئول دیدارهاست یا وزیر اقتصاد؟ کارشناس ارتباطات است یا وزیر نفت؟ ایشان سخنگوی دولت است یا دیگری؟
از این گونه تداخل وظایف از وزیران گرفته تا فلان رئیس و کارشناس اداره هر روز در رسانه‌ها دیده می‌شود. مثل اینکه همه در یک تاکسی نشسته‌اند و اجازه دارند درباره نخود و لوبیا تا انرژی هسته‌ای اظهار فضل کنند.
ضمن اینکه واقعا بازار در عمل نشان داده که در تعطیلات وضعیت اقتصادی آرامش بیشتری را تجربه می‌کند و مردم کار خودشان را بهتر تنظیم می‌کنند و به سرانجام می‌رسانند. این تجربه را در تعطیلات سه‌هفته‌ای نوروز هر سال داشته‌ایم.
آقای رئیس‌جمهوری
باور کنید اظهارنظر مسئولان در همه موارد با شک و تردید ملت همراه است و به‌طور معمول مردم از حرف‌های‌شان نتیجه‌گیری عکس می‌کنند. هر وقت مسئول محترمی می‌گوید فلان جنس گران نمی‌شود آن کالا با هجوم خریداران به‌طور حتم گران می‌شود، وقتی می‌گویند فراوان در بازار یافت می‌شود، از نظر مردم به‌معنای آن است که به‌طور حتم نایاب می‌شود.
مردم از سخنان مسئولان، معنای متضاد برای خود تعریف می‌کنند و این باید برای شما و سایر مدیران بسیار نگران‌کننده باشد. باید اطمینان مردم به سخنان مسئولان را به کمک شما و رسانه‌ها برگردانیم.
آقای رئیس‌جمهوری
یک راه‌حل ساده کمتر حرف زدن است. بارها نوشته و شنیده‌ایم که توصیه می‌شود اگر حرف زدن بلد نیستید، حرف نزدن را تمرین کنید.
به‌نظر می‌رسد الان وقت حرف نزدن بعضی از مسئولان است. دادن وعده‌های توخالی، فقط شرایط را سخت‌تر می‌کند. کافی است به موضوع ارز توجه کنیم. مردم باور ندارند که جز دولت و بانک مرکزی عوامل دیگری در گرانی ارز دخالت داشته باشند! و این یعنی هر وقت رئیس بانک مرکزی دوست داشته باشد با یک مصاحبه بازار ارز را آرام و هر وقت بخواهد می‌تواند آن را آشفته کند. همین الان نرخ ارز رو به سقوط گذاشته که امیدواریم با هدایت جنابعالی تا همان نرخ‌هایی که شما معتقدید باید باشد، کاهش یابد تا سبد خانواده‌ها کمی پروپیمان‌تر شود و باز امیدوارم با سخنان و عملکرد نسنجیده روبه‌رو نشویم و قیمت‌ها دوباره در روال صعود قرار نگیرد.
آقای رئیس‌جمهوری
من اگر به‌جای جنابعالی بودم در این دو سال باقیمانده دولت به مسئولان تذکر می‌دادم که بچه را زمین بگذارند و از هر گونه وعده و کلنگ‌زنی دست بردارند، بودجه‌های موجود را هزینه به پایان رساندن طرح‌های نیمه‌تمام می‌کردم، به‌عنوان رئیس‌جمهوری هیچ طرح جدیدی را آغاز نمی‌کردم و در دیدارهای استانی واقعیت‌ها را با مردم مطرح و به تمام شدن طرح‌های نیمه‌تمام همت می‌کردم.
آقای رئیس‌جمهوری
این آبنبات وعده‌ها بسیار بدمزه شده است. از روزگاری که قرار شد پول نفت سر سفره مردم آورده شود، سفره‌ها و غذاها بسیار بدمزه شده است. همه می‌دانند که نفت نمی‌تواند مزه خوبی داشته باشد. یک قطره آن برای بدمزه کردن یک دیگ بزرگ‌اش کافی است. آش‌مان بسیار بدمزه و آنقدر شور شده که این وصف را گاهی از زبان دولتمردان هم می‌شنویم.
وزیر بهداشت می‌گوید ۲میلیون دلار گرفته‌اند که استنت قلب وارد کنند اما سر از کابل برق درآورده است. معاون مطبوعاتی ارشاد خبر از ۲۰ میلیون دلاری می‌دهد که برای واردات کاغذ روزنامه‌ها ازسوی افراد واهی گرفته شده و بعد استعفا داده می‌شود و الان روزگار مطبوعات بسیار تاسف‌آور شده و مناسب نیست که تعطیلی مطبوعات ایران به دوران ریاست جمهوری جنابعالی گره بخورد؛ تعطیلی هر روزنامه و مجله یعنی نابودی بخشی از فرهنگ جامعه.
آقای رئیس‌جمهوری
مردم همیشه نگران مسائل داخلی هستند؛ به‌طور مثال وقتی هر روز خبری تازه و دستاوردی جدید از دادگاه‌های آقازاده‌ها به بیرون درج می‌کند، جامعه به‌جای آرامش، دچار اضطراب می‌شود. مردم آنقدر که از مسائل داخلی آشفته می‌شوند به ترامپ و ناو بزرگش و خالی‌بندی‌های سیاسی و خارجی کاری ندارند.
آقای رئیس‌جمهوری
نگرانی از گذشته و حال و آینده را جنابعالی می‌توانید با دستورات به‌موقع به راحتی خیال هموطنان تبدیل کنید.
ارسال نظر