آقای رئیسجمهوری چرا مسئولان پاسخگو نیستند؟
ناصر بزرگمهر / مدیرمسئول
نوشتم که هفته دولت فرصت بسیار خوبی است تا کسانی که مدعی کار کردن هستند، کارنامهشان را در این هفته با صداقت و راستی و درستی که عناصر کمیاب این روزهای مدیریتی کشور است ارائه کنند تا مردم به آنها نمره قبولی یا تجدیدی بدهند؛ بهویژه که خدا را شکر، کسی در حد مردودی نداریم.
اما متاسفانه به همان دلایلی که در یادداشت شنبه گذشته نوشتم، در ظاهر در دولت، کسی اهل خواندن پیدا نمیشود. کتاب نمیخوانند، روزنامه نمیخوانند، تئاتر نمیروند، فیلم نمیبینند، خرید نمیکنند، تاکسی سوار نمیشوند، بازار میوه و ترهبار محلهشان را نمیشناسند، از نرخ ۲، ۳ هزار تومانی نان بیخبرند، گوشت ۱۰۰هزار تومانی نمیخرند، از ویآیپی میآیند و از سیآیپی خارج میشوند، از خط ویژه عبور میکنند و در ماشینهای شیشه دودی، جامعه را تماشا کنند و خودشان را پاسخگوی افکار عمومی نمیدانند؛ وگرنه از این فرصت طلایی برای پاسخگویی حداکثر استفاده را میکردند.
آقای رئیسجمهوری
نرخ ارز کاهش پیدا میکند، اما اجناسی که ازسوی واردکنندگان به بازار عرضه میشود، گرانتر میشود.
ارز گران میشود، اما تمامی محصولات تولید داخل هم ازسوی صادرکنندگان، از کود حیوانی تا زعفران و پسته ایرانی، گران میشود.
این گرانیها مردم ضعیف را ضعیفتر میکند و بر دنبه سرمایهداری و محتکران و صادرکنندگان و واردکنندگان میافزاید. بهنظر میرسد تنها راه خوشحالی مردم، ارزانی و ثبات قیمتها و جلوگیری از تورم و حفظ سرمایههایی است که در طول عمرشان فراهم کردهاند و راهحل حفظ ثبات بازار، کنترل ارزهای خارجی است؛ همان ارزی که به قول عدهای از اقتصاددانان برای پرداخت یارانهها و حقوق و دستمزد کارکنان دولت و بهقول گروهی دیگر برای کسری پرداخت هزینههای طرحهای نیمهتمام و به قول دولتیها برای دل خوش سیری چند، یکباره به ۴۲۰۰ تومان و بعد هم ۸۰۰۰ تومان و بعد هم در بازار آزاد تا ۱۰، ۲۰ هزار تومان بالا و پایین رفت و میرود و در این مدت هم حتی یک بار پاسخ منطقی و عقلانی داده نشده است.
یک نفر از دولت نگفت چرا ۴۲۰۰ تومان تعیین شد و چرا ۴۳۰۰ تومان یا ۴۱۰۰ تومان نشد. اصلا وقتی قرار است ۴۲۰۰ تومانیها در اختیار افراد خاص و آقازادهها قرار بگیرد و مردم عادی همه اجناس دور و برشان را با نرخ ارز آزاد ۱۰، ۲۰ هزار تومانی تهیه کنند و بانک مرکزی هم ارز خودش را رسمی و غیررسمی با چند ریال تفاوت در بازار آزاد بفروشد، ای کاش نرخ را از اول همان نرخ آزاد اعلام میکردید که خیال همگان راحت شود.
آقای رئیسجمهوری
این حق مردم است که بخواهند در این هفته دولت و ماه شهریور با کارنامه فعالیتهای دوساله و گاهی ششساله وزیران محترم آشنا شوند. مسئولان دولتی از وزیر تا معاون و مدیرعامل و حتی رئیس یک اداره و واحد کوچک هم گاهی حاضر به پاسخگویی و مناظره واقعی نیستند. کار به جایی رسیده که نمایندگان محترم مجلس بنا به اخبار درج شده در مطبوعات میگویند برخی از وزیران پاسخگو نیستند و معاون اول محترم رئیسجمهوری در پاسخ میگوید: من این مورد را قبول ندارم.
نمایندگان محترم دوباره در مصاحبه با مطبوعات فرمودهاند باید چند تن از وزیران استیضاح شوند تا بقیه حساب خود را بکنند. معاون اول محترم رئیسجمهوری پاسخ دادهاند: من بیاطلاع هستم.
نمایندگان محترم مجلس فرمودهاند بعضی مدیران میانی پاسخگویی به مجلس را کسر شأن خود میدانند، معاون اول رئیسجمهوری پاسخ دادهاند: اینطور نیست.
نمایندگان مجلس اظهار کردهاند تن ندادن به مطالبات مردم مشکل اساسی در ساختار مدیریتی است و خلاصه این بحثها مرتب مطرح شده و ادامه داشته است.
آقای رئیسجمهوری
وقتی نمایندگان مجلس که ابزار استیضاح دولت را در دست دارند و مرتب با این وزیر و آن وزیر با یک تلفن به گپ و گفت مینشینند، این قدر در رسانهها از در دسترس نبودن به بعضی از مسئولان دولتی گله و شکایت میکنند، فکر میکنید رسانهها چه وضعی دارند؟ ما گاهی برای دیدن یک وزیر بیش از یک سال در نوبت میمانیم. چند خبرنگار گزینشی و دوربین صداوسیما حضور دارند و مسئولان بعد از هر جلسه دولت در حال راه رفتن بنا به مصلحت یکیدو جمله میفرمایند و میروند.
حالا وقتی نمایندگان مجلس و خبرنگاران رسانهها که نمایندگان افکار عمومی هستند، به چنین وضعیتی دچارند، مردم عادی و مراجعان سازمانهای دولتی در چه شرایطی بهسر میبرند؟
آقای رئیسجمهوری
وقت آن است که دستکم هر سال در شهریور و هفته دولت، مدیران دولتی با دستور و بخشنامه جنابعالی پاسخگوی مردم و رسانهها باشند.
ارسال نظر