مردودی مجلس در آزمون شفافیت

چندی پیش یک اتفاق میمون و مبارک در مجلس شورای اسلامی رقم خورد و آنهم “طرح شفاف سازی آراء نمایندگان محترم” بود که امیدها را در دل دوستداران انقلاب اسلامی و دوستداران مجلس انقلابی زنده کرد. نویدی بود تا بعد از گذشت ۱۱۰ سال از تأسیس مجلس شورای ملی شاهد آن باشیم که نمایندگان ملت و موکلین مردم بیایند و شفاف صحبت کنند و بتوانند مطالبات مردم را شفاف بیان نمایند و اگر به طرح یا لایحه ای رای می دهند چه موافق و چه مخالف با شجاعت و جسارت بر سر موضع خود بایستند و از رای خودشان دفاع کنند.

 خوشبختانه در حال حاضر برخی نمایندگان رای مدنظر خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارند و این یک قدم به جلو است و نشان از آن دارد که برخی نمایندگان از قاطبه مجلس قدمی جلوتر هستند، مسأله شفافیت غیر از خود مردم، مطالبه غالب نمایندگان ایشان هم است. وقتی در شبکه های اجتماعی و یا تلویزیون های دنیا می بینیم که نمایندگان مجلس عوام انگلیس سالهاست رای خودشان را با قیام و قعود در معرض دید جهانیان قرار می دهند و مسوولیت رای خودشان را می پذیرند، نشانه ی خوبی است برای اینکه ما هم بتوانیم در مسیر شفاف سازی، مسوولیت پذیری و پاسخگویی را از مسیر مجلس داشته باشیم و از مجلس شروع کنیم. چرا که در غیر اینصورت شفاف سازی و مطالبه پاسخگویی همچنین مطالبه مسوولیت پذیری از سایر ارکان نظام، محلی از إعراب ندارد و قطعا پذیرفتنی نیست. آنجا که باید شفافیت را شروع کرده و انجام دهیم و بر شفافیت تاکید بیشتری کنیم همانا مجلس شورای اسلامی است. البته تلاشها در این مرتبه کمی دیر شروع شده، در حال حاضر هم با کش و قوس های فراوانی همراه بوده است. در مجلس دهم هم این مساله مهم و حیاتی برای آینده کشور رأی نیاورد. چرا که نمایندگان مجلس قبل، الزامی برای اجرای این موضوع نمی دیدند.

متأسفانه حتی شجاعت و جسارت لازم را برای اینکه بخواهند نتیجه تصمیم خود را بپذیرند و به مردم که به لحاظ حتی شرعی حق بزرگی بر گردن ایشان دارند، گزارش دهند را نداشتند. اما این مجلس با نام انقلاب مزین شده و در صفات خود "انقلابی" بودن را یدک می کشد، قطعا باید از جسارت و شجاعت لازم برخوردار باشد. بخصوص در بخش شفافیت آراء، نمایندگان باید در شرایط حاضر قدمی به جلو بردارند و ریل گذاری کنند. نماینده مردم بودن مسوولیت سنگینی است که با مخدوش بودن رأی منافات دارد، به هر شکل تلاش‌ها خوب بود، اما در مجموع راضی کننده نبود. ما امیدواریم تلاش‌های آن پنجاه و اندی نفر نماینده برای بازگشت مجدد این طرح به صحن علنی مجلس و رفع ابهامات و دغدغه های نمایندگان مثمر ثمر واقع شود و نمایندگان موفق شوند بار دیگر این طرح مهم را به صحن علنی بیاورند. ما واقعا در دهه ی مبارک فجر غصه دار شدیم.

این را به صراحت به نمایندگان مردم عرض می کنم که خواسته ما به عنوان ملت ایران این نبود که به طرح شفافیت، رأی منفی بدهند. البته که تلاش‌هایی از این دست ما را دلگرم کرده چرا که معتقدیم بخش مهمی از نمایندگی، شفافیت، پاسخگویی و مسوولیت پذیری است. در رابطه وکیل و موکل مخفی کاری فساد زا است. اگر مجلس نتواند این قضیه را از درون خود شروع کند قطعا نمی تواند از سایر ارکان نظام هم مطالبه کند. بی شک این مسأله یکی از مهم‌ترین مطالبات ملی و تاریخی ما است، که بیش از صد سال است که به تعویق افتاده است. باید به این سمت حرکت کنیم. خوشحالیم که دو سومی که لازم بود تا این طرح رای بیاورد محقق شد الا ۳ نفری که به علت عدم شفافیت نمی توان با قطعیت گفت که چه کسانی بودند. از سوی دیگر هم باید دغدغه های نمایندگان لحاظ شود، چرا که ما هنوز هم ساختارهای سیاستی حمایتی از نمایندگان را به آن شکل مطلوب نداریم، چه بسا یک نماینده رایی بدهد که مخالف میل و خواست صاحبان قدرت و لابی های منفعت طلب باشد و برای او دردسرهایی ایجاد شود. برای عملکرد بهتر باید احزاب را از صنفی بودن به سیاسی بودن تغییر دهیم که تلاش برای دسته بندی احزاب در گروه های صنفی یک اشتباه بزرگ است.

امیدواریم احزاب بیایند، شکل بگیرند و مطالبه کنند چرا که وظیفه سنگینی است و یک رأی می تواند تبعات بسیاری برای نماینده و حزب متبوع او داشته باشد. به هر شکل این مطالبه مردمی است و خوشحال بودیم که به صحن آمده و تلاش‌ها به ثمر نشسته اما واقعیت اینست که پذیرای این رأی مجلس نیستیم. چرا نمایندگان بعد از این همه سال از تشکیل مجالس باید بنای پاسخگویی داشته باشند، مسوولیت پذیر باشند.