رابطه تنگاتنگ فقر و اعتیاد

با دقت در زیر پوسته شهر در می‌یابیم که بین فقر و سوء مصرف مواد مخدر رابطه‌ی معنا داری وجود دارد عده‌ای بر این عقیده هستند که علت اصلی اعتیاد، فقر است. به عبارتی بین فقر و شدت مصرف مواد مخدر رابطه مثبتی وجود دارد. اما به نظر می‌رسد رابطه ی فقر و مصرف مواد مخدر یک رابطه ی دیالکتیکی و متقابل است در واقع نه تنها فقر، مصرف مواد مخدر را تشدید می‌کند بلکه مصرف مواد مخدر نیز به فقر دامن می‌زند.

فرزندانی که از نظر اقتصادی دچار استرس و فشار هستند، نرخ بالاتری از مصرف تنباکو را در انان شاهد هستیم که این پژوهش‌ها اثر منفی فقر را بر کنترل روانی و تاثیر بر انتخاب افراد تایید می‌کند.

به طور کلی میان اعتیاد و فقر یک رابطه متقابل و تنگاتنگی وجود دارد، زیرا فقر و اعتیاد همدیگر را تقویت می‌کنند. فقر بطور بالقوه می‌تواند منجر به وضعیت‌های روانی شود که فرد را به پناه بردن به اعتیاد یا مواد مخدر سوق داده، جرم و جنایت را افزایش دهد و حتی وضعیت زندگی و شغلی افراد را تحت تاثیر خود قرار دهد.

 میان وضعیت اقتصادی افراد جامعه و شیوه ی سپری کردن اوقات فراغت رابطه ی معنا داری وجود دارد، به طور کلی هر چه وضعیت اقتصادی افراد جامعه مناسب‌تر باشد، آزادی فرد در انتخاب تفریح و خواسته‌هایش، بیشتر می‌باشد در غیر این صورت، براساس ضرورت دست به انتخاب خواهد زد.

اگر نظام اجتماعی جهت هدایت و بهره‌برداری از این اوقات و انرژی جوانی، برنامه‌ریزی بهینه‌ای نداشته باشد، این گروه از جوانان به طور ناخواسته به سوی گروه‌های ضد اجتماعی گرایش پیدا می‌کنند.

به عبارتی بی‌توجهی، بی‌تفاوتی و عدم احساس مسئولیت نسبت به نیازهای فراغتی جوانان موجب می‌شود که آنان تصور کنند درک نمی‌شوند و جامعه نسبت به آنان بیگانه است، که این سوء نگرش با بدبینی و احساس تنهایی در جوان ایجاد می‌گردد که بستر بسیاری از موارد شدید بزه کاری و یا مصرف مواد مخدر می‌باشد. متاسفانه ترکیب بیکاری و فقدان برنامه‌ریزی مناسب برای گذران اوقات فراغت به‌خصوص برای طبقات فرودست جامعه باعث شده است که جوانان به سمت قلیان سرا‌ها و مصرف مواد مخدر سوق داده شوند زیرا انتخاب دیگری عملا وجود ندارد.

پرکردن اوقات فراغت درمراکز پرجمعیت فقیرنشین، حاشیه نشین و به طور کلی محلات جرم خیز از اهمیت بیشتری برخوردار است. علت این امر آن است که به دلیل تراکم جمعیت در خانواده، محدود بودن فضای خانه و فرهنگ حاکم بر این مکانها، جوانان ترجیح می‌دهند اوقات فراغت خود را با پرسه زنی در خیابان بگذرانند که در این شرایط، نظارت خانوادگی بسیار کم رنگ می‌شود و فرد در معرض انواع آسیب های اجتماعی قرار می‌گیرد.

اوقات فراغت انعکاس افکار جامعه است. لذا از اهمیت خاص و درخور توجهی برخوردار است. زیرا جوانان به عنوان بخش عظیمی از پویاترین گروه‌های اجتماعی محسوب می‌شوند که وجودی سرشار از توان، انرژی و امید دارند که اگر به آنان پاسخی مناسب داده شود، دنیای آنها به دنیای خوبی ها، شادی ها، بالندگی ها، خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها مبدل می‌شود و رشد و اعتلای شخصیت و شکوفایی استعدادهای آنها را در پی خواهد داشت.