بودجه خانوار حتی به تعمیر مبل نمی‌رسد
علیرضا عباسی- رئیس اتحادیه درودگران و مبل‌سازان تهران
مبل یکی از لوازم موردنیاز خانه است و به‌دلیل بزرگ بودن ساختار آن نسبت به دیگر اجزای دکوراسیون برجسته‌‌تر است و اکثرا برای طراحی دکوراسیون و هماهنگی رنگ‌‌ها، رنگ مبلمان با پرده و فرش و... را در نظر می‌گیرند. معمولا افراد یک خانواده بیشترین استفاده را از مبلمان می‌کنند.
در حال حاضر بازار مبلمان در شرایط بسیار بدی قرار دارد و بسیاری از مردم قدرت خرید مبلمان را ندارند و شاید تنها بازار فروش این کالا به فروش محصولات چوبی برای تکمیل جهیزیه محدود شده باشد. برای مثال در سال‌های قبل یک کارمند یا کارگر با ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان می‌توانست یک دست مبل راحتی بخرد اما امروز نرخ همین کالا ۴۵ میلیون تومان است؛ بنابراین تقاضا در بازار مبلمان به‌شدت کاهش یافته است.
به‌دنبال بالا رفتن قیمت‌ها، قیمت‌تمام شده تعمیر کالا نیز بالا می‌رود، چون برای تعمیر مبل هم پارچه و اسفنج و... لازم است که نرخ آن نیز بالا رفته است؛ در نتیجه بسیاری از افراد به‌دلیل مشکلات مالی حتی از تعمیرات مبل نیز صرف‌نظر می‌کنند. افزایش بی‌رویه نرخ مواد اولیه شامل پارچه، چوب و نئوپان از مهم‌ترین دلایل افزایش نرخ این کالاهاست؛ بنابراین می‌توان گفت بازار خرید و تعمیر مبل در حال حاضر هر دو در رکود است.
اقلامی مانند مبلمان سال‌ها است که از لیست خرید بسیاری از افراد حذف شده است. مبلمان زمانی در سبد خانوار جای داشت، اما در حال حاضر اگر خانواده‌ای در منزل مبل نداشته باشد مهم نیست. چالش‌های بسیاری پیش روی صنعت مبلمان قرار دارد. افزایش نرخ مواد اولیه به‌صورت ساعتی بسیار مشکل‌ساز است اما این موضوع تنها شامل صنف ما نمی‌شود. از سوی دیگر بالا بودن نرخ تمام‌شده محصولات صادرات را برای تولیدکنندگان دشوار کرده، چراکه در مواردی نرخ تمام‌شده محصول از نرخ کالاهای وارداتی نیز بیشتر می‌شود و یکی از دلایل اصلی این شرایط نبود نظارت بر فعالیت تامین‌کنندگان مواد اولیه و حضور دلالان در بازار است، این در حالی است که افزایش تعرفه واردات برخی از کالاهایی که مشابه داخلی دارند باعث می‌شود مردم هزینه بیشتری برای تهیه کالاها بپردازند و اگر دولت قصد حمایت از تولید دارد، بهتر است با کاهش مالیات و... این کار را انجام دهد.
در سال‌های اخیر که با بیماری کرونا مواجه شدیم مردم ترس از حضور در اجتماع داشتند و این مسئله خسارت زیادی به بازار مبل وارد کرد. از سوی دیگر نوسانات قیمتی در بازار و گرانی محصولات خارجی اقتصاد بازار مبل را با مشکلاتی روبه‌رو کرد. وقتی جنس را با دلار می‌خریم و تبدیل به تومان می‌کنیم مشتری ضرر می‌کند و این به نفع مشتری ایرانی نیست.
ما دو نوع تولید داریم؛ تولید محصول نهایی و تولید مواد اولیه. برای تولید مواد اولیه باید هرگونه تسهیلاتی فراهم شود و در صورت داشتن کسری باید اقدام به واردات کرد، زیرا واردات کنترل‌شده باعث بهبود می‌شود.
از سوی دیگر دولت به بهانه حمایت از تولید داخل از واردات پارچه جلوگیری کرد که همین انحصاری کردن بازار پارچه و جلوگیری از واردات موجب افزایش نرخ شد. همچنین باید دستگاه‌های نظارتی بر فعالیت تولیدکنندگان مواد اولیه نظارت داشته باشند. باتوجه به دستمزدهای بالا، مالیات و کاهش تقاضا، بازار در شرایط سختی قرار می‌گیرد.
متاسفانه بسیاری از فعالان این حوزه تصمیم به تعطیلی کارگاه خود دارند و عده‌ای نیز تعطیل شدند. همچنین فضای نگهداری یک دست مبل حدود ۳۵ متر است و از سوی دیگر کاهش تقاضا موجب پر شدن ظرفیت انبارها شده است.
همه موارد گفته‌شده در حالی است که صنعت مبلمان حدود ۸ درصد اشتغال کشور را به خود اختصاص داده و در بیشتر شهرها کارگاه‌های صنفی فعالیت دارند و مبل تولید می‌کنند و تولیدات جوابگوی نیاز داخلی است.
ارسال نظر