حاشیه امن صنعت آلومینیوم کجاست؟

آلومینیوم از جمله صنایعی است که در ایران حرفی برای گفتن دارد اما متاسفانه وقتی پای حرف دل، صنعتگران این صنعت می نشینیم از ناعدالتی دولت آغاز و به مشکلات و تحریم های بین المللی می رسیم. تولیدکنندگان و صنعتگران آلومینیوم می‌گویند تولیدات با همه اتفاقات تحریمی که برای ایران رخ داده بد نبوده اما صادرات به صورت خام انجام می‌شود آنها از قوانین دست و پاگیر دولت و از اجحافی که نتیجه تصمیم گیری خودسرانه بدون مشورت با بخش خصوصی توسط دولت است انتقاد داشته و معتقدند دولت باید طبق قوانین اقدام به تصمیم گیری های صحیح کند نه این که پشت درهای بسته فکر کند و به مرحله ظهور برساند. در راستای مشکلات صنعت آلومینیوم و هر آنچه که به شرایط رکودی این صنعت بازمی‌گردد با آریا صادق نیت؛ عضو هیئت مدیره و دبیر کل سندیکای آلومینیوم ایران به گفتگو کرده ایم که در ادامه می خوانید. با گسترش نیوز همراه باشید.

آریا صادق نیت؛ عضو هیئت مدیره و دبیر کل سندیکای آلومینیوم ایران در گفتگو با گسترش نیوز گفت: «یکی از مهمترین و بزرگترین مشکلات این صنعت، دسترسی سخت  و گران قیمت به مواد اولیه است».

وی ادامه داد: « متاسفانه تا به امروز از معدن هایی که پتانسیل های لازم برای انجام عملیات تولید آلومینیوم را دارا هستند مورد استفاده صحیح قرار نگرفته و کارخانه جاجرم، بخش کوچکی از نیازهای داخل که حدود تولید ۲۵۰ هزار تن در سال است را تامین می کند».

دبیر کل سندیکای آلومینیوم ایران در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به این که  معدن بوکسیت تاش که به دلایلی همچون مشکلات داخلی و عدم هماهنگی سازمان ها و استان ها به تعطیلی کشانده شده است ادامه داد: « این معدن قابلیت بهره برداری را نداشته و متاسفانه تامین مواد اولیه (به علت تشدید تحریم ها )برای فعالان این صنعت بسیار سخت است و زمانی شرایط حادتر می‌شود که صنعتگران مجبورند برای تامین مواد اولیه، خرید خود را از واسطه ها انجام دهند که چند برابر قیمت واقعی است».

وی با بیان این که کل صنعت به لحاظ نبود سرمایه در گردش کافی و مطالباتی که از دولت دارد دچار مشکلات عمده ای است اذعان کرد: «مطالباتی که بخش آلومینیوم از دولت در محصولات آلومینیومی  همچون بخش‌های سیم ، کابل و یراق آلات دارد با تاخیر پرداخت شده و گویا نقدینگی این بخش را به گروگان می گیرد».

صادق نیت اضافه کرد: «به علت افزایش قیمت ها و هزینه ها ، در این صنعت دچار کمبود نقدینگی در بخش تولید هستیم این در حالی است که کمبود پول در بازار، ظرفیت تولید را نیز مختل کرده است».

کوتاهی وزارت صمت مبرهن است

عضو هیئت مدیره و دبیر کل سندیکای آلومینیوم ایران در ادامه به کوتاهی وزارت صمت در اعمال افزایش قیمت حامل های انرژی انتقاد کرد و افزود: « با افزایش قیمت حامل های انرژی بالاخص گاز، که قرار بود در صنایع بالادستی و  صنعت فولاد اعمال شود. اما با یک بی دقتی از وزارت صمت، صنایع پایین دستی نیز شامل این افزایش قیمت شدند و همین موضوع (افزایش قیمت گاز)، هزینه های تولید را به شدت افزایش داد.همچنین از سوی دیگر، قیمت  عرضه مواد اولیه آلومینیوم در بورس فلزات از قیمت صادراتی بسیار بیشتر بوده  که همین موضوع باعث شده تا در بازارهای بین المللی قیمت تهیه مواد اولیه ارزان تر از داخل باشد که این موضوع در سال حمایت از تولید داخل بسیار عجیب است».

وی با بیان اینکه روند افزایش تولید روی قیمت آلومینیوم هم تاثیر گذاشته است و باعث شده در این مدت آلومینیوم با قیمت مناسب‌تری در اختیار صنعت‌گران قرار بگیرد اذعان کرد: « البته متاسفانه هنوز فاصله قیمتی میان آلومینیوم صادراتی و عرضه داخلی وجود دارد و قیمت عادلانه همان LME فلت یا  LME منهای ۲۰ است بدون پریمیوم یعنی همان قیمتی که صادر می شود. یعنی لاقل اگر نمی‌خواهند ارجحیتی به صنایع داخلی بدهند و آلومینیوم را ارزان‌تر در اختیار صنعت‌گر داخلی قرار دهند حداقل به همان قیمت صادراتی در اختیار صنعتگر قرار داده و گران فروشی نکنند».

ظلم به صنایع پایین دستی

صادق نیت در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به این که در حال حاضر به صنایع پایین دستی ظلم می شود ادامه داد:« مجموع هر آنچه که گفته شد باعث شده این صنعت در عرصه بین المللی توانایی رقابت نداشته باشد».

به گفته وی، تحریم ها ، مسائل تحریمی و مشکلات خلاصه شده در همین چند موضوع، امکان رقابت در بازارهای صادراتی را از صنعت آلومینیوم ربوده و سهم ما از این بازارها بسیار محدود شده که همین موضوع بخش صادارتی تولیدات صنعت رو دچار توقف و رکود کرده است.

عضو هیئت مدیره سندیکای آلومینیوم ایران در پاسخ به این سوال که چه راهکارهایی برای برون رفت از این مشکلات مدنظر است گفت:‌« دولت بارها از مشورت و صحبت با انجمن و تشکل ها سخن به میان آورده اما هر آنچه که گفته در ظاهر بوده و در عمل تعامل و مشورتی با سندیکاها و انجمن های تخصصی ندارند و همه تصمیمات که اکثرا هم غیرکارشناسی است پشت درهای بسته گرفته می شود».

وی با انتقاد از این که سایه مدیران مرتبط صنعت در دولت را هم نمی توان دید خاطرنشان کرد: « طبق ماده یک قانون بهبود مستمر؛ دولت موظف است در تصمیم گیری‌های صنعت از بخش اصناف و تشکل ها مشورت بگیرد اما در عمل چنین چیزی وجود ندارد و هم بخش خصوصی از تعامل با دولت محروم است و هم دولت از نظرات بخش خصوصی بی نصیب».

عضو هیئت مدیره سندیکای آلومینیوم ایران ادامه داد: «صادرات مواد خام و آلومینیوم خالص  در حال انجام است  و وضعیت تولید این صنعت در سال ۱۴۰۰ خوب بوده و صنعت آلومینیوم به لطف تحریم ها، از شرایط خوبی در داخل کشور برخوردار شده، چرا که درهای مملکت به روی بازارهای بین المللی بسته شده و در نتیجه سازمان ها و ارگان ها مجبور شدند به اجبار از صنایع داخلی بهره مند شوند و این موضوع منجربه رونق صنعت داخلی شد».

سیاست های انقباطی سد راه تولید

صادق نیت در ادامه با اشاره به این که در حال حاضر؛ سیاست های انقباظی دولت سد راه تخصیص اعتبارات و تسهیلات به این صنعت است ادامه داد: « عدم تخصیص تسهیلات و مطالبات پیمانکاران و تامین کننده گان باعث شده که دولت با تمام توان تولید را بر زمین بکوبد.

وی در پایان گفت: «تعرفه صادراتی یکی از مهمترین فاکتورهای سد راه صادرات بود که بدون مشورت بخش خصوصی انجام شد که خوشبختانه با تلاش‌های مستمر موفق به ابطال این مصوبه شدیم اما همچنان اثرات سوء آن بر بدنه این صنعت مشهود است».

وی تصریح کرد: وزارت صمت و معاونت مربوطه هیج تمایلی به اتحاد نظر و برخورد دلسوزانه با این صنعت ندارند. علیرغم اینکه بنده بارها به صورت مکاتبه ای این موضوع را پیگیری کرده ام و با بی توجهی مسئولین روبرو شده و هیچ کس پاسخگو نبوده است و متولیان آن بی مسئولیتی را به حد اعلا رسانده‌اند و تلاشی برای بهبود این صنعت نمی کنند.

صادرات فقط خام فروشی!

صادق نیت خاطرنشان کرد: مقدار صادراتی هم که در حال حاضر وجود دارد مربوط به صادرات مواد خام است که با اصول اولیه اقتصاد مقاومتی همخوانی ندارد.

وی اظهار کرد: فارغ از همه مسائلی که تاکنون بیان شد، مشکلات دیگری هم وجود دارد که مختص صنعت آلومینیوم نبوده و مربوط به همه صنایع است. یکی از معضلات، پر هزینه بودن تسهیلات بانکی است.

عضو هیئت مدیره سندیکای صنایع آلومینیوم ایران در خاتمه اضافه کرد: در شرایطی که کشور با مشکلاتی نظیر تورم، کرونا، رکورد، تعطیلی‌های پی در پی و... دست دست و پنجه نرم می‌کند؛ از طرفی با گران شدن مواد اولیه مواجه است. بنابراین شرکت ها به منظور افزایش سرمایه در گردش و با هدف استفاده مناسب از ظرفیت‌های موجود نیاز بیشتری به تسهیلات بانکی پیدا می کنند.