وزارتخانه بی وزیر؛ بازار بی آرامش
مسئول اصلی ساماندهی بازار انواع کالاها وزارت خانه ای است که ۴ ماه است وزیر ندارد و هرکس به صورت سلیقه ای بدون هیچ سیاست روشنی در پی انجام امور روزمره این نهاد سیاستگذار صنعتی است.
در طول ماه های اخیر قیمت انواع کالاهای مصرفی مردم دست خوش نوسانات متعددی شده است به نحوی که بررسی قیمت ها نشان می دهد تغییرات قیمتی در کالاها از هفتگی به روزانه رسیده است و همین امر نگرانی مردم را در تأمین نیازهای مصرفی خود تشدید کرده است.
جالب اینجاست مسئول اصلی ساماندهی بازار انواع کالاها وزارت خانه ای است که ۴ ماه است وزیر ندارد و هرکس به صورت سلیقه ای بدون هیچ سیاست روشنی در پی انجام امور روزمره این نهاد سیاستگذار صنعتی است.
بلاتکلیفی سکانداری وزارت صنعت عاملی شده تا یک برنامه مسنجم برای صنایع آنهم در شرایط فعلی اقتصادی کشور تدوین نشود و همین امر سرگردانی صنایع را بیشتر از گذشته کرده است. نبود مواد اولیه کافی، افزایش هزینه های تولید باعث شده تا تولید با چنگ و دندان چرخه فعالیت خود را ادامه دهد از آن طرف بازار نیز با غفلت واحدهای نظارتی هر روز مصرف کننده را با رقم های نجومی در انواع کالاها روبه رو می کند.
امروز گله اصلی تولیدکننده نبود یک برنامه روشن آنهم با گذشت ۵ ماه از سال ۹۹ است. جالب اینجاست در شرایط کرونا قرار بود برای حمایت از تولیدکننده داخلی تسهیلات هم به آنها پرداخت شود اما متأسفانه این موضوع اجرایی نشده و تولید با سیر افزایش هزینه ها روبه رو شده است.
به اعتقاد سهل آبادی رئیس خانه صنعت و معدن ایران" زمانی که دولت به من تولید کننده، وعده هایی از اخبار بسیار خوبی برای معیشت مردم و تولید می دهد ولی در عین حال هیچ خبری نمیشنوم و در نهایت به این نتیجه میرسیم که دولت فقط میخواهد ایام بگذرد و کار جدیدی انجام نگرفته است.
وی افزود: ۴ماه است که دولت وزیر صمت ندارد و برنامه ای نیست، در ظرف یک شب تمام معاونین تغییر می کنند، در حالیکه هنوز ماندگاری سرپرست جدید در مقام وزارت، اینکه آیا رای بیاورد یا حتی معرفی شود، مشخص نیست. با این شرایط مگر می شود بدون برنامه کار تولیدی کرد.!
سهل آبادی در بیان دلایل موارد فوق، ضعیف بودن دولت را مطرح کرد و گفت: مقام معظم رهبری فرمودند: "در باقیمانده عمر دولت، می توان اقداماتی انجام داد." بنظر می رسد یک سال زمان کمی نیست. حتی ۶ ماه هم فرصت خوبیست. اما چه اتفاق جدیدی افتاده؟ بنظر من، امروز تولید و معیشت و همه موارد دخیل در تولید و کارگر را در کنار هم قرار دهید. کارگر، بعنوان عاملی که مهمترین نقش را در تولید دارد، امروزه نه روحیه کار دارد، نه معیشت و نه مسکن. در حالی که ۸ سال از روی کار آمدن این دولت گذشته است.
ارسال نظر