چالش های پیش روی صندوق دارا دوم
مدیرعامل سابق شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، گفت: وقتی در شرکت‌های حاضر در صندوق کار توسعه‌ای انجام می‌شود، صاحبان سهام نقشی ندارند و افرادی دیگر تصمیم می‌گیرند و این چالشی که ممکن است سرمایه مردم را درگیر کند، بنابراین لازم است که بدرستی مدیریت شود.
جلیل سالاری در ارزیابی نقاط مثبت و منفی صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله واسطه گری مالی(ETF) دوم، اظهارکرد: مصوبه‌ای به شرکت پالایش و پخش داده شده که یک صندوق ایجاد کند و دولت سهام ۲۰ درصدی که در شرکت‌های پالایشی دارد به مردم بفروشد، این سهام سبدی در صندوق، تحت عنوان دارادوم خواهد بود، یعنی یک هیات موسس و هیات امنا در صندوق شکل می‌گیرد که اعضای آن دولتی و سهامداران اشخاص با سرمایه‌های خرد هستند و در واقع ۴۸ هزار میلیارد تومان بین افراد خرد می‌شود و افراد هم وابسته به این صندوق خواهند بود. در واقع افراد سهامدار یک شرکت پالایشی به‌خصوص نیستند، سبدشان در این صندوق قرار می‌گیرد که یک هیات امنا دارد که به نوعی اعضای هیات مدیره شرکت‌های پالایشی هم محسوب می‌شوند، یعنی سهامدار نقشی در تولید و مدیریت شرکت پالایشی ندارد.
وی افزود: بنابراین اگر در این صندوق عملکرد نادرستی اتفاق افتاده و یا فرصت‌سوزی شد، سهام مردم دچار مشکل می‌شود و بالعکس این موضوع نیز صادق است، یعنی مدیریت صندوق هم به تولید برمی‌گردد اگر نگاه هیات مدیره صندوق و اتاق فکر شرکت‌های تولیدکننده صاحب صلاحیت و متخصص نبوده و یا حافظ منافع سهامداران نباشد در وضعیت سهام تاثیرگذار بوده و سهام حبابی می‌شود.
باید سیاست‌گذاری انرژی درست تدوین شود
مدیرعامل سابق شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، تصریح کرد: مثلا وضعیت عرضه و تقاضای شرکت‌های پالایشی و قیمت و ارزش روز سهام باید تطابق داشته باشد، اگر انحرافی در ارقام صورت گیرد در واقع سرمایه مردم است که دچار مشکل شده است. یک پالایشگاه جدید با نرخ تسعیر ارز امروز از صفر تا صد یک ارزشی دارد نباید قیمت آن در مقایسه با پالایشگاهی که ۲۰ سال از عمرش گذشته ارزیابی شود.
وی یادآور شد: وقتی در شرکت‌های حاضر در صندوق کار توسعه‌ای انجام می‌شود، صاحبان سهام نقشی ندارند و افرادی دیگر تصمیم می‌گیرند و این چالشی که ممکن است سرمایه مردم را درگیر کند، بنابراین لازم است که بدرستی مدیریت شود.
سالاری با بیان اینکه دولت نقش مدیریتی و رگولاتوری انجام در این صندوق خواهد داشت، گفت: اگر دولت در نظر دارد که نقش توسعه‌ای داشته باشد، می‌تواند سرمایه و سود سهام را به عنوان پشتوانه بخش خصوصی در قالب یک مشارکت و جوینت ونچر در قالب حاکمیت و کسی که می‌تواند مطالعه و بسترسازی ایجاد کند، داشته باشد و نسبت به احداث پالایشگاه جدید اقدام کند. اگر قرار است ظرفیت پالایشی را افزایش دهیم باید به نگاه توسعه‌ای بپردازد، بعضا مجوزهایی برای احداث پالایشگاه جدید داده شده که کاغذی بوده و پشتوانه مطالعاتی ندارد، تکمیل زنجیره ارزش را که در توسعه ظرفیت پالایشی مدنظر است نیز می‌تواند استمرار دهد.ضمن اینکه شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌اپی نیز در ساخت‌وسازها به کمک خواهند آمد.
وی تاکید کرد: باید سیاست‌گذاری انرژی درست تدوین شود، سیاست‌ها در تولید نفت‌خام، گاز و عرضه و مصارف آن در بخش‌های مختلف مشخص باشد، مصرف آینده، سبد سوخت و تنوع روشن باشد، مکان‌یابی زنجیره ارزش مشخص شود، در کجا باید خط لوله، اسکله و مخزن ایجاد شود، با همجواران چه دیپلماسی انرژی داشته باشیم، اینکه می‌خواهیم صادرکننده، تبادل، سواپ و وارد کنیم، برنامه‌ریزی و کار کارشناسی صورت گیرد. تا اتفاقاتی نظیر مجوزهای تحمیلی و سیاسی که بعضا وجود داشته را شاهد نباشیم.
ارسال نظر