گاز هست اما گازرسانی ضعیف!

اخیرا مراسم افتتاحیه پروژه‌های گاز رسانی به مناطق دور دست کشور برگزار شده و پوشش بیش از ٩۵درصدی کشور تحت شبکه گازرسانی اعلام شد.

یکی از مناطقی که گازرسانی شده و تقریبا بطور کامل تحت پوشش شبکه گاز قرار گرفته آبادان و شهرستان‌های اطراف آن است. اما گزارش‌ها از شهرستان‌های این استان حکایت از آن دارد که مردم مدت‌های طولانی در صف دریافت کپسول گاز مایع بوده و در هوای گرم این مناطق ایستادن در صف را به استفاده از گاز طبیعی ترجیح می‌دهند.

یکی از مهم‌ترین دلایلی که برای امتناع از استفاده گاز طبیعی در این استان از سوی اهالی عنوان شده، بهای بسیار بالای هزینه اشتراک و لوله کشی گاز در این مناطق است که البته بسیاری از اهالی شهرستان‌های محروم این استان از پرداخت آن عاجزند.

از سوی دیگر نکته قابل توجه این است که مردم آبادان و شهرهای اطراف آن درحالی در صف‌های طولانی کپسول گاز مایع سپری می‌کنند که این استان گاز مایع ١١ استان دیگر را تامین می‌کند.

همچنین گفتنی است ۵۲ درصد ظرفیت اشتراک‌پذیری گاز در شهرستان آبادان خالی بوده و تنها از ۴۸ درصد ظرفیت ایجاد شده استقبال شده است. در روستاهای آبادان نیز تنها ۲۰ درصد از ظرفیت گاز استفاده شده و ۸۰ درصد ظرفیت گاز مناطق روستایی این شهرستان همچنان خالی است که علت این عدم استقبال فقط فقر مردم آن منطقه و البته عدم نیاز به گاز در تمامی فصول سال است‌.

در سیستان نیز هرساله چنین اتفاقی را شاهد هستیم و مردم مدت‌های طولانی را در صف دریافت کپسول گاز سپری می‌کنند، استانی که به واسطه پراکندگی بالا و دور بودن از مراکز توزیع گاز، هزینه‌های هنگفتی برای گازرسانی به این استان انجام شده اما همچنان به دلایل بالا که اعم از فقر مردم و همچنین عدم نیاز به گاز در تمام فصول سال است، ساکنان این استان نیز چندان رغبتی به اتصال به شبکه گازرسانی ندارند.

حال جای سوال اینجاست که باوجود استقبال بسیار اندک ساکنان شهرستان‌های جنوبی کشور چرا همچنان شاهد تلاش‌های بی‌وقفه برای اتصال این شهرها به شبکه گازرسانی کشور انجام می‌شود؟

به نظر می‌رسد‌ مدت هاست ‎گازرسانی یک مطالبه سیاسی شده است و متناظر با ‎دسترسی به انرژی در نظر گرفته می‌شود به نوعی که گروه‌های مختلف سیاسی به جهت داشتن رزومه مثبت در میان افکار عمومی سعی در انجام و پایان رساندن پروژه‌های گازرسانی دارند.

این در حالی است که اتصال این مناطق دور از مرکز به شبکه گاز، بسیار هزینه بردار و زمان بر است که صرف این میزان از منابع مالی و زمانی هیچ توجیه اقتصادی برای ساکنان آن شهرها ندارد.

 ولی باید توجه داشت که تامین انرژی مناطق دور از شبکه‌های سراسری از روش‌های مختلفی همچون ‎تولید پراکنده برق از منابع تجدیدپذیر قابل انجام است.