بورس یا جنگ زرگری؟

 از زمانی که سپرده‌های بانکی به سرعت از پیشخوان بانک‌ها به کارگزاری‌ها سرازیر شده و از آن طرف، مالیات املاک جان‌وتن بانکی‌ها را نشانه گرفته، رعب و وحشتی به‌پا کردند که‌ای کجا نشسته‌اید که سرمایه‌تان در بورس حباب است و اگر همینجا در بانک می‌ماند، ما آن را ربا می‌دادیم تا خلق‌الله برای تولید وام با بهره‌بالا بگیرند و نهایت نتوانند بازپرداخت دهند و ما هم املاکشان ازآن ما شود.

دوستان بانکی، شما گره‌گشا نیستید حتی در روزهایی گازانبوری وارد سهمی می‌شوید فقط مراقب باشید که سرمایه‌تان نسوزد! آن‌وقت شاید آینده‌ای شبیه موسسات مالی انحلالی بگیرید.

حال که سرمایه‌گذاری‌ها و پولبک دلار انجام شد و ترمز بورس را کشیدید، به دلالی خود بپردازید.

برای دکمه، کت می‌دوزند!

یکی از نهاد‌ها چند وقتی است که اصرار به تاسیس بانک دارد؛ به این بهانه که وام قرض‌الحسنه پرداخت کند جالب اینجاست که این نهاد درحال‌حاضر هم سهامدار عمده یک بانک خصوصی بوده که اتفاقا سهم تسهیلات قرض‌الحسنه از کل تسهیلات این بانک، کمتر از ۲درصد است! این دوستان گویا دکمه‌ای برای بخشش در نظر گرفته‌اند و حالا برای این دکمه، می‌خواهند از جیب مردم کت بدوزند!

سردسته نظامی‌ها و پوزخند!

بعضی شرکت‌های وابسته به پاستور آنقدر با شفاف‌سازی فروش بلوکی سهم شرکت‌های زیر مجموعه، سهامداران را سرکار گذاشته‌اند که حالا وقتی شفاف‌سازی از این جنس ارائه می‌کنند، سهامداران نخوانده رد می‌کنند. حالا هم مدیرعامل یکی از بانک‌های دولتی خبر از واگذاری بلوک مدیریتی هلدینگ زیرمجموعه خود داده که البته واکنش بازار فقط پوزخند بوده و بس.

صندوق آقای کوچ کرده

داستان توقف نمادها که اصلا به شاهنامه تبدیل شده اما؛ اینکه ناظر امروز شاستی معاملات را نفشرد، جل‌الخالق داشت؛ گویا بازی با NAV سهم به‌گونه‌ای بوده که ناظر دلش نیامده که دستش به‌روی شاسی فرمان برود؛ کاش ناظرهای دارا هم مانند شما باشند، البته شاید این ناظر خبرهایی از صندوق آقای تازه‌کوچ کرده داشته باشد که ماها نداریم.