صادرات و لیگ برتر فوتبال!

۱۵ کشور همسایه ایران علاوه بر هند و سوریه با حجم واردات بیش از ۱۷۰۰ میلیارد دلار یکی از جذاب ترین بازارهای دنیا را تشکیل می دهند و توانسته اند توجه بسیاری از کشورهای دنیا را به خود جلب کنند. کشورهای دور دست برای حضور در این بازار بزرگ به شدت رقابت می کنند و به دلیل حضور کمرنگ ایران در این بازار بزرگ، تعداد زیادی از کالاهای رقیب حتی بدون مزیت رقابتی در مقایسه با محصولات ایران، در این کشورها دارای رونق فروش هستند.

باید مطمئن باشیم که حضور در این بازار بزرگ به توسعه تولید و ارزآوری برای کشور خواهد انجامید، اما چالش هایی در این مسیر فرآروی تولید کنندگان قرار دارد که باید به صورت جدی به آن پرداخته شود.

اولین چالش

در ملاقات با بیش از ۸۰۰ شرکت ایرانی در طول یکسال گذشته، اولین و مهمترین چالش فرآروی شرکت های ایرانی، نقص وجود ذهنیت فروش بین المللی برای شرکت های ایرانی در بازارهای هدف است. بیشتر شرکت های ایرانی بدون در نظر گرفتن محیط کسب و کار در بازارهای هدف قصد ورود به بازارهای بین المللی را دارند و این ذهنیت مانع بزرگی برای ورود به بازارهای هدف را ایجاد می نماید.

تولید کننده های کشور، معمولا اطلاعات لازم از بازار هدف را در اختیار ندارند، قیمت محصولات در بازار هدف را نمی دانند، شرایط ورود به بازار را دریافت نکرده اند، استانداردهای مورد نیاز بازار هدف را استخراج نکرده اند، لجستیک برای ورود به بازار را طراحی نکرده اند و نهایتا اینکه مشتریان معتبر در بازار را شناسایی نکرده اند.

چنانچه این اقدامات پس از انجام یک مطالعه بازار (در دو سطح کلان و خرد) با الگوی صحیح و اصولی صورت می گرفت، مسلما می توانست تاثیر بهتری در توسعه روابط در بخش صادرات داشته باشد و تولید کنندگان می توانند با چشمی باز وارد بازارهای هدف شوند. 

آیا می دانید بسیاری از صنایع کشور در طول سال های گذشته در نمایشگاه های گران کشوری مانند روسیه شرکت کرده اند و پس از صرف هزینه های فراوان که بالغ در ۲۰ میلیارد ریال برای هرصنعت برآورد می شود، همچنان نتیجه ای دریافت نکرده اند.

فدراسیون روسیه کشوری با واردات بیش از ۲۴۰ میلیارد دلار کالا در سال و اینکه تمامی مسایل در حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دست به دست هم داد تا روابط ما با این کشور توسعه یابد، اگر چه ارقام نشان دهنده افزایش سطح تجارت بین ما و این کشور می باشد، اما هنوز راه زیادی برای در اختیار داشتن سهم بازار مناسب در این بازار بزرگ در پیش رو داریم. 

دومین کشوری که می تواند مقصد صادرات محصولات ایرانی باشد، کشور هند است که با شرایط مشابهی رو به رو است و اکثر قریب به اتفاق تولید کنندگان با این بازار بزرگ آشنایی ندارند. بیشتر خریداران در این کشور از توانمندی های شرکت های ایرانی آگاه نیستند و ایران را به عنوان تولید کننده همان محصولات سنتی که شاید صدها سال در ایران تولید می شده است می شناسند.

دومین چالش

در ملاقات با شرکت های ایرانی، دسته دوم چالش ها در بخش معرفی شناسایی شدند، معرفی محصولات ایرانی در بازارهای هدف به صورت هدفمند صورت نگرفته است و اصولا برای معرفی محصولات در بازارهای هدف، هیچ گونه اقدامی صورت نگرفته است. خریداران در بازارهای هدف اگر با محصولات ایرانی با الگوی صحیح آشنا شوند و از مزیت رقابتی شرکت های ایرانی آشنا شوند، باید مطمئن باشیم که بر اساس قوانین مزیت رقابتی در تجارت، خریداران به سمت تولید کنندگان حرکت می کنند. اما سوال اینجاست که کدام بازار برای کدام محصول مناسب است؟

باید به این نتیجه برسیم که موضوع صادرات، موضوعی دانش بنیان و ارزش دانش صادرات معادل فن آوری در بخش تولید است و تنها با استفاده از این دانش با الگوی صحیح است که می توانیم به بازارهای هدف وارد شویم.

صادرات مانند حمله نظامی به یک کشور است، اگر در یک حمله نظامی افراد لشکر آمادگی لازم برای این حمله را نداشته باشند و اگر چنانچه اطلاعات لازم از کشور مقابل را با الگوی صحیح جمع آوری نکرده باشند، باید شکست را در این مبارزه حتمی بدانیم.

صادرات مانند بازی کردن در لیگ برتر فوتبال است، حضور در این لیگ نیازمند ایجاد توانمندی هایی است که در صورت عدم وجود آنها، نباید انتظار موفقیت و برنده شدن داشته باشیم. بازی کردن در لیگ برتر فوتبال نیازمند همراهی یک مربی با سابقه است که بارها حضور در این لیگ های بین المللی را تجربه کرده است.

و در آخر اینکه؛ صادرات مانند ساختن یک ساختمان است، باید با استفاده از متخصصین نقشه درستی طراحی شود و آن نقشه توسط تیم اجرایی مو به مو اجرا شود تا در نهایت شاهد یک ساختمان زیبا باشیم.