اولین جنازه چطور به بهشت زهرا رسید + تاریخچه ۵۴ ساله

بهشت زهرا نام بزرگ‌ترین آرامستان ایران است که در جنوب تهران قرار دارد. فعالیت این آرامگاه رسماً در سال ۱۳۴۹ خورشیدی آغاز شد. البته تفکر پایه‌ریزی این گورستان با هدف پایان دادن به قبرستان‌های متعدد در پایتخت ایران در سال ۱۳۴۵ شکل گرفت، در نهایت در ۲۷ تیر چهار سال بعد، اولین میهمان دائمی خود را پذیرا بود.

پس از «محمدتقی خیال» که در قطعه یک، ردیف یک و شماره یک به خاک سپرده شد، حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر دیگر هم در بزرگترین گورستان ایران ساکن شدند تا شهر بزرگی از مردگان در جنوب تهران شکل بگیرد. 

ماجرای اولین مهمان بهشت زهرا چه بود؟

مهین‌دخت خیال، فرزند محمدتقی است که پیش از این خاطراتی از آن دوران بیان کرده است. او درباره مراسم دفن پدرش گفته بود: «درست یک هفته قبل از اینکه پدرم از دنیا برود، علائم بیماری در او بروز کرده بود و به‌همین خاطر او را در بیمارستان شرکت نفت تهران بستری کردیم. در همان روزها بود که به ‌طور اتفاقی مطلبی در روزنامه کیهان خواندم که درباره افتتاح بهشت زهرای تهران بود. نمی‌دانم چرا، ولی روزنامه را نگه داشتم. درست ۲۷ تیر ۱۳۴۹ بود که پدرم از دنیا رفت و آن موقع بود که به یاد آن آگهی افتادم و با شماره‌ای که داده بودند، تماس گرفتم تا پدرم را در بهشت زهرا (س) دفن کنیم.»

مهین‌دخت پس از مرگ پدر با سازمان بهشت زهرا تماس می‌گیرد که مراحل دفن اولین ساکن این گورستان شکل می‌گیرد: «سال‌هاست از آن روز می‌گذرد، اما هنوز آن روز تلخ را به خوبی به یاد دارم. یک ماشین بنز مشکی پر از گل، جنازه پدرم را از مسگرآباد به بهشت زهرا (س) برد و با تشریفات خاصی او را به خاک سپردند. بعدها در نشریات زیادی مثل توفیق نوشتند: «به بازماندگان اولین نفری که در بهشت زهرای تهران دفن شده باشد، یک پیکان هدیه می‌دهند»؛ اما این تنها شایعه‌ای بود که دهان به دهان بین مردم چرخید.»

سازمان بهشت زهرا (س) که این روزها با فرایند تدفین و خاکسپاری جان‌باختگان ویروس کرونا، روزگار پرمشغله‌ای را طی می‌کند، در ۵۰ سال گذشته از عمر کاری خود، روزهای متفاوت فراوانی را تجربه کرده است. این شهر چندصد هکتاری حالا چهار بخش مختلف را شامل می‌شود؛ قطعه خانواده شهدا (صالحین)، قطعه هنرمندان، نام‌آوران و اصحاب رسانه، قطعه عمومی و قطعه آرامگاه خانوادگی، چهار طبقه‌بندی اصلی بهشت زهرا (س) را تشکیل می‌دهند.