توصیه جنجالی کرباسچی به پزشکیان | بی خیال وفاق ملی شو!

وفاق ملی؛ شعار اصلی مسعود پزشکیان بود که در دوره انتخابات بر سر زبان ها انداخت و حالا بعد از ریاست جمهوری به باور برخی چهره های اصلاح طلب از جمله سید عبدالواحد موسوی لاری، به پاشنه آشیل پزشکیان تبدیل شده  است.

«یک سوال مشخص و مشترک» درباره وفاق ملی را با طیفی از سیاسیون چپ، راست و معتدل، از جمله محمد سلامتی، محمد رضا تاجیک و محسن غرویان، به اشتراک گذاشته شد و نگاه آنها به «وفاق ملی» مورد واکاوی قرار داده شد.

نظر غلامحسین کرباسچی متفاوت از این چهره هاست، او می گوید با رئیس جمهور جلسه نداشته اما برداشتش این است که شاید منظور پزشکیان از وفاق ملی همکاری و همراهی بین دستگاه ها بوده نه جلب رضایت همه جناح ها و احزاب. 

کرباسچی با این نگاه، به پزشکیان توصیه می کند که تعریفی از وفاق ملی ارائه نکند.

در ادامه پاسخ غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی به سوال خبرگزاری خبرآنلاین را می خوانید:

*آقای کرباسچی! تعریف و تفسیر شما از شعار «وفاق» رئیس جمهور چیست؟ برخی این شعار را بخاطر شفاف نشدن از سوی رئیس جمهور پاشنه آشیل دولت می دانند که مسیر را برای سهم دادن به طیف های مختلف و حتی رقبا و مخالفان دولت باز کرده است و برخی هم معتقدند با این رویکرد فشارها به دولت برای عملیاتی کردن برخی شعارها و برنامه هایش برداشته یا کمتر می شود؟ فکر می کنید این مسیر انتصابات در دولت در چارچوب وفاق قابل تعریف و قابل دفاع است؟

یک بخش این ایده وفاق، شعار انتخاباتی است که بسیار کلی است و لازم هم نیست در مورد آن توضیحی ارائه شود چراکه به صورت کلی می گوید وفاق و همه باهم. اما الان در مقام عمل است.

من هیچ وقت با آقای پزشکیان صحبت نکردم، بحثی نکردیم و بعد از ریاست جمهوری هم خدمت او نرسیدیم اما برداشت بنده این است که در قبال آن شرایطی که در گذشته به نام حاکمیت دوگانه و اختلافاتی که در سطح بالا میان رهبری و دستگاه های اجرایی، بین دستگاه اجرایی و دستگاه قضائی، دستگاه های امنیتی و این موارد بود، منظور اصلی پزشکیان از وفاق ملی این است که ما باید دستگاه های اصلی موثر در کشور را در برنامه های  اجرایی و اقداماتی که می خواهیم در سیاست داخلی و یا خارجی انجام دهیم، همراه کنیم.

بنابراین برداشت بنده این است که منظور رئیس جمهور از وفاق ملی این نیست که  نظرات همه گروه ها، احزاب، تندرو، کندرو، راست و چپ را جلب کنیم.

گمان می کنم منظور اصلی پزشکیان از وفاق ملی و آنچه که می تواند در کشور موثر باشد، این است که دستگاه های اصلی کشور که شامل قوه قضائیه، قوه مقننه و دستگاه های امنیتی می شود، در برنامه های اجرایی همراه باشند، اگر بنا باشد آنها مخالف باشند، مسائل کشور به جایی نمی رسد. لذا برداشتم این است که پزشکیان چنین منظوری دارد.

والا اینکه چهار تا نماینده نظرات مختلفی داشته باشند، را نمی شود به جمع رساند چراکه هر کسی می خواهد راه خودش را برود. در مجموع فکر می کنم منظور آقای پزشکیان از وفاق ملی این بوده که دستگاه های اصلی و موثر کشور اعم از مجلس، قوه قضائیه و دستگاه های امنیتی همراه باشند و فکر می کنم رئیس جمهور در این جهت به صورت نسبی موفق بوده و همراهی هایی را جلب کرده است.

اگر آقای پزشکیان بخواهد همه نظرات مخالف و موافق را جلب کند، که شدنی نیست، حالا پاشنه آشیل شود یا پاشنه غیرآشیل.

به نظرم منظور اصلی این است و این هم کار درستی است و کشور باید با دستگاه های اصلی خود در یک وفاق کلی باشند. اگر این همراهی نباشد دستگاه های اجرایی نمی توانند کار خود را پیش ببرند.

در مجموع شاید وفاق ملی توسط رئیس جمهور تعریف نشود، بهتر باشد، شاید هم آقای پزشکیان فکر کرده به صورت کلی مطرح کند، بهتر باشد. بهر صورت من فکر می کنم راهش این است و امیدوارم آقای پزشکیان  همانطور که تا الان عمل کرده، به همین ترتیب عمل کند و بتواند کاری را از پیش ببرد.

در واقع مواردی وجود دارد که اگر فرد بخواهد خیلی تعریف کند ممکن است جاهایی خلاف آن دربیاید، شاید همان طرح کلی آن بهتر است.