آخرین وصیت ایران درودی چه بود؟

پس از درگذشت ایران درودی (هنرمند نقاش) که صبح جمعه هفتم آبان ماه دارفانی را وداع گفت، هیات امنا و هیات مدیره بنیاد این هنرمند یادداشتی را منتشر کرده است.

در متن یادداشت اعضای هیات امنا و هیات مدیره بنیاد «ایران درودی» آمده است:

با تقدیم درود و عشق به همه‌ی هم‌میهنان و همه عاشقان فرهنگ و هنر ایران بانوی نور و بلور، ایران درّودی، به جاودانگی پیوست. ایران درّودی، نامش و همه‌ی وجودش ایران و عشق به تاریخ و فرهنگ سرزمین‌اش بود و این عشق را در همه‌ی زندگی پرافتخارش فریاد زد. زندگی پرفراز و نشیب ایران و یک عمر تلاش خستگی‌ناپذیرش الهام‌بخش چندنسل است و این عشق و از پاننشستن تا ابد در خاطره‌ی جمعی این سرزمین به یادگار خواهد ماند.

او سال‌ها با بیماری‌های گوناگون دست و پنجه نرم کرد اما هیچ چیز مانع از اراده بی‌پایان برای عشق به هنر و فرهنگ سرزمین‌اش نشد و تا آخرین ماه‌های زندگی جسمانی‌اش قلم در دست، این عشق را بر بوم ثبت کرد و بیش از صد و نود و پنج تابلوی گرانسنگ و بی‌نظیرش را به ملت ایران بخشید تا در موزه‌ای دایمی برای ایرانیان باقی بماند.

خانه‌اش در پاریس را فروخت و همه دارایی خویش را جمع کرد، و توقعش از مدیران و مسئولان تنها تخصیص زمینی در این شهر، و رفع موانع و مشکلات قانونی و حمایت‌های اولیه بود، تا خود، این موزه را بسازد، در آیین گشایش‌اش حاضر باشد، موزه را در اختیار مردم گذاشته و سر بر بالین بگذارد، اما صد افسوس و اشک با این آرزو چشم از جهان فروبست.

او عاشق ایران، ایرانی و فردوسی بود و هم‌چون خود این شاعر و متفکر نامدار، از نام‌آوران دیار خراسان بود. آخرین آرزو و وصیت ایران درودی، آرمیدن در محوطه‌ی آرامگاه هم‌دیارش فردوسی توسی بود تا روح آزرده‌اش، در آرامش با جاودانگی پیوند خورد. ایران یکی از نمادهای عشق به تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین بود و تا ابد باقی خواهی ماند و چه افتخاری از این مهم‌تر که افتخار خراسان و ایران در جوار فردوسی بزرگ آرام گیرد.

به اطلاع همه‌ی عاشقان ایران می‌رسانیم که ما، در حال رایزنی برای عمل به آخرین وصیت این اسطوره‌ی عشق و هنر هستیم و به محض گرفتن مجوزهای لازم، برنامه مراسم خاکسپاری بانو ایران درودی به اطلاع عموم خواهد رسید.

با احترام و اندوه و با تقدیم عشق بی‌پایان

هیات امنا و مدیره بنیاد ایران درودی»