بلوایی بزرگ در فیلمی کوچک!
جبار آذین - منتقد سینما و تلویزیون
«روزبلوا» یک درام اجتماعی سطحی و شعاری درباره بخشی از معضلات اقتصادی و اجتماعی کشور است که در قالب داستانی با محوریت یک روحانی خوشنام، حرفهای خود را بازگومی کند. این فیلم را بهروز شعیبی، کارگردان سینما و تلویزیون که همچنان مسیر آموزش ایجاد ارتباط با مخاطب با زبان تصویر و نمایش در سینما و سیما را میپیماید به سفارش سازمان هنری رسانهای و تبلیغاتی اوج ساخته است.
فیلم روزبلوا قرار است شخصیت "عماد" که یک روحانی مقبول و محبوب تلویزیونی است را با بازی بابک حمیدیان در قلب برخی مشکلات که برادر و پدر همسر و دیگر متخلفان اقتصادی از ایجاد گران آن هستند، به عنوان فردی سالم و صالح و البته بیخبر به تصویر کشد و بیگناهی او و بازی خوردنش توسط غارتگران بیت المال را به نمایش گذارد.
فیلم و مینی سریال روزبلوا، تمام وقایع و رخدادهای زندگی و کوششهای عماد برای اثبات بیگناهیاش را بدون ارائه هر گونه تحلیل و یا رویکردی که مخاطب را به سوی کشف علل پیدایش و حضور و عملکرد مفسدان اقتصادی در جامعه، رهنمون شود و تصاویری و اقعگرا از مناسبات غلطی که منجر به تخریب اقتصاد و سیاست و فرهنگ جامعه شده که نمونه کوچک آن حوادث زندگی عماد است، باز آفرینی کرده و عمدتا و در سطح محدود به بازگویی دغدغهها و مشکلات عماد میپردازد.
در انتها هم بدون نمایش تصاویری روشن و گویا از علتها و سببها به معلولها آن هم در حد چند خرابکار اقتصادی و رها شدن همه چیز به حال خود با گرایش به شیوه خام پایان باز، عماد را تبرئه و تماشاگر را به حال خود وا میگذارد.
ترسیم و تصاویر رخدادها و واقعیتها با نگاه دقیق وفادارانه و تحلیلی به واقعیتها در بطن و بستر داستان روزبلوا راه نیافته و به جز عماد که کمی تا قسمتی از منظر شخصیت پردازی، باور پذیر شده، سایر کاراکترها در حد تیپ با همان نمادهای کلیشهای اینگونه افراد باقی ماندهاند. روزبلوا در پژوهش مضامین، داستانسازی و شخصیت پردازی، کارگردانی دقیق و هوشیارانه و نگاه تحلیلی آسیب شناسانه به موضوعها و محتوای اجتماعی و اقتصادی خود، کم کار و کم توان است.
ارسال نظر