التهابات بازار ورق کاهش مییابد؟
امروز (سه شنبه ۱۴ مرداد) قرار است که یک روز تاریخی برای رینگ محصولات فولادی بورس کالا باشد، بازگشت عرضه اسلب در بورس کالا اتفاق خاصی است که این تفاوت را با روزهای دیگر رقم زده است.
عرضه اسلب در بورس کالا به منظور کنترل بهتر قیمتهای ورق فولادی، از جمله راهحلهایی بوده که طی چند ماه گذشته بارها از سوی فعالان بازار برای تعدیل قیمتها مورد تاکید قرار گرفته است، با این وجود اکنون که قرار است اسلب در بورس عرضه شود، قیمتگذاری مهمترین نکتهای است که بیش از هر مورد دیگری میتواند آرامش و یا التهاب بیشتر بازار ورق را به دنبال داشته باشد؛ آیا قیمتگذاری نخستین عرضه، توان خاموش کردن التهابات بازار ورق را داراست یا خود موجب التهاب بیشتر در بازار میشود؟
اگرچه مسئله عرضه اسلب در بورس به منظور ساماندهی بازار انواع ورق از چندی پیش پی در پی تکرار شده است اما عرضه امروز از چندین جهت دارای اهمیت است: نخست آن که قیمت اسلب به صورت شفاف در برابر فعالان فولادی قرار میگیرد و مشخص میشود که دقیقا چه کسانی خریدار این محصول فولادی هستند. دوم آن که نتیجه عرضه اسلب در بورس الزام خریداران این محصول به عرضه کالای تولیدیشان در بورس کالا خواهد بود راهحلی که نقش واسطههای ورق فولادی را در بازار ورق به شدت کمرنگ میکند.
برای پی بردن به اهمیت عرضه اسلب در بورس بهتر است نگاهی به چند آمار پیش رو داشته باشیم: فولاد هرمزگان به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اسلب در کشور بر اساس اطلاعات موجود در کدال طی چهار ماهه نخست سال بالغ بر ۴۹۵ هزار تن اسلب با میانگین قیمتی حدود ۵۴۰۰ تومان بدون ارزش افزوده به فروش رسانده است. این در حالی است که محصول نهایی تولید شده از اسلب ۵۴۰۰ تومانی هرمزگان طی همان چهار ماهه ابتدایی با میانگین قیمتی ۱۲ هزار تومان در بازار به فروش رسیده است.
با ضرب میزان تولید در اختلاف قیمت اسلب و ورق فولادی و با فرض هزینه تولید ۲ هزار تومانی (اختلاف قیمت جهانی اسلب و ورق فولادی ۷۰ دلار است) به رقم افسانهای ۲ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان میرسیم که ظرف چهار ماه بین عدهای محدود و نامشخص از افراد توزیع شده است.
البته اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که فولاد خوزستان هم در طی همین مدت ۳۲۸ هزار تن اسلب تولید کرده و به فروش رسانده است؛ با انجام محاسبات در این میزان تولید و با استفاده از فرمول قبلی ۱۶۰۰ میلیارد تومان رقم جدیدی است که به آن دست مییابیم؛ یک حساب سر انگشتی بیانگر رانت ۳ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومانی است که به راحتی میتوان رد آن را در بازار محصولات فولادی یافت.
نگاهی به این ارقام سرسام آور در کنار انتشار خبر نخستین عرضه اسلب در بورس، نوید ساماندهی التهابات بازار ورق را به دنبال داشت اما حاشیههای این عرضه درست از زمانی آغاز شد که قیمتهای پایه رونمایی شد.
در شرایطی که میانگین قیمت فروش اسلب فولاد هرمزگان و خوزستان بنا بر مستندات موجود در کدال حدود ۵۴۰۰ تومان بوده است، به یکباره در نخستین عرضه شاهد افزایش نزدیک به ۶۰ درصدی قیمت هستیم. این در حالی است که بر اساس فرمولهای اعلام شده از سوی وزارت صمت، قیمت اسلب با ۵ درصد افزایش نسبت به شمش فولاد خوزستان محاسبه میشود و از آنجایی که قیمت شمش فخوز در عرضههای فولادی حدود ۶ هزار و ۷۰۰ تومان بوده، این سوال مطرح میشود که قیمت عجیب ۸ هزار و ۵۰۰ تومانی این عرضه بر اساس چه فرمولی بهدست آمده است؟ اشاره به این نکته ضروری است که قیمت صادراتی شمش و اسلب در ایران حدود ۳۹۰ دلار است که با این رقم اعلام شده هماهنگی ندارد.
قیمتگذاری اسلب در این سطح قیمتی شائبه تلاش برای توجیه قیمت بالای ورقهای موجود در بازار را ایجاد و در عین حال سیگنال افزایش دوباره قیمت ورق را با خود به همراه دارد. به نظر میرسد این نوع قیمتگذاری، تصمیم عرضه اسلب در بورس را با چالشهای جدیدی روبهرو کند و در نهایت مسیر خرید شمش و اسلب با قیمت پایین و فروش ورق با قیمت بالا در بازار ادامه داشته باشد.
ارسال نظر