چرا در مصرف آب صرفه جویی نمی کنیم؟

چند روزی است که نهادهای مختلف دولتی و مردمی اقدام به برگزاری جلسات و نشست‌های فراوان در گوشه و کنار کشور با موضوع آب نموده اند. تابحال برای صرفه جویی و یا مصرف بهینه آب ؛ برنامه ها و فیلم‌ها و تبلیغات بسیاری ساخته و پرداخته شده و حتی در مدارس و سازمان‌ها و... نیز نشست‌ها و مباحث متعددی یادآوری و آموزش داده شده است. حقیقت آن است که فرهنگ ما ایرانیان؛ یک فرهنگ " آب بر" است. یعنی ما کلا به جهت فرهنگی ؛ مصرف آب زیاد داریم.

مثلا ما برای عید نوروز خانه تکانی میکنیم و در حیاط خانه فرش می‌شوییم. زنان ایرانی همیشه جلوی خانه های خود را آب و جارو کرده و درختان و گیاهان را آب می‌دهند و بعضا در و دیوار را هم می‌شویند . یا دوست داریم در خانه ؛ با دست خودمان رب گوجه یا آب قوره و آب لیمو بگیریم و درست کنیم.

ما غسل های فراوان واجب و مستحب داریم برای موارد مختلف مثل زیارت و عید و سایر موارد شرعی. بنابراین مقایسه میزان مصرف آب ما با مصرف آب خارجی‌ها کاملا نادرست و غیر مرتبط است چون فرهنگها و آداب و رسوم و عقاید کاملا متفاوت است.

از سوی دیگر ؛ نباید از نظر دور داشت که شهرسازی و معماری و جانمایی شهرهای ما عمدتا غیر علمی و بی حساب و کتاب هستند و به همین جهت سیستم لوله کشی آب و تاسیسات مرتبط با آب نیز کاملا سنتی و بدون دورنمای پنجاه ساله یا صد ساله است. ما دائم از مردم می‌خواهیم که در  مصرف آب صرفه جویی کنند اما دولت‌ها هیچ گاه برای ترمیم و تعویض و نوسازی سیستم لوله کشی آب مصرفی اقدامی نکرده اند. پر واضح است که مقدار زیادی از هدر رفت آبها مربوط به فرسودگی و زنگ زدگی لوله های آب هستند که در زیر زمین اتلاف می‌شود و نمود ظاهری هم در سطح زمین ندارند.

اگر معماری و شهرسازی از اول مبتنی بر علم و منطق و عقلانیت و دوراندیشی می‌بود می‌بایست شاهد تاسیسات مناسب آب و فاضلاب می‌بودیم که امروز شاهد چنین بلایا و مصیبتهایی نباشیم. تنبیه مردم و جریمه کردن مردم راحت ترین اقدام دم دستی دولت‌هاست تا ضعف و کم کاری و سوء مدیریت خود را بپوشانند. حداقل در طول ۴۰ سالی که از وقوع انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد ؛ وزارت نیرو و سازمان‌های تابعه می‌بایست نسبت به نوسازی و اصلاح شبکه ها و لوله کشی های آب و... اقدامی شایسته و بایسته انجام می‌دادند که نکرده اند.