چالش‌های پیش روی طلای سیاه

علی رغم اینکه سازمان کشورهای تولید‌کننده نفت و متحدانش موسوم به اوپک پلاس توافق کرده‌اند کاهش تولید نفت را یک ماه دیگر ادامه دهند، هنوز هم چالش‌هایی بر سر راه بازار انرژی وجود دارد.

 ۲۳ صادرکننده بزرگ نفت جهان طی یک اجلاس ویدئویی در روز شنبه تصمیم گرفتند تولید خود را یک ماه دیگر ۹.۷ میلیون بشکه در روز پایین بیاورند. در حالی که طبق بیانیه این گروه، تمام شرکت‌کنندگان باید به این قرارداد متعهد بمانند ولی بعد مشخص شد که مکزیک کاهش تولید خود را برای ماه جولای تمدید نخواهد کرد. مکزیک اعلام کرد تولید خود را طبق قرارداد قبلی ادامه می‌دهد. عدم تمایل مکزیک به کاهش تولید یکی از موانع اصلی بر سر راه امضای قرارداد کاهش تولید در ماه آوریل بود.

 امیرحسین زمانی نیا، نماینده ایران در اوپک پس از اجلاس روز شنبه گفت: « موقعیت مکزیک از ابتدا مشخص بود. تعجبی نداشت که این کشور تمایلی به کاهش تولید در جولای نداشته باشد».

فرار مکزیک از قرارداد کاهش تولید بدین بدین معناست که می‌تواند طبق قولی که رئیس‌جمهوری آن داده بود، تولید خود را افزایش دهد. سهم مکزیک از کاهش تولید اوپک پلاس تنها ۱۰۰ هزار بشکه در روز است که ۲۵۰ هزار بشکه در روز دیگر آن را امریکا جبران می‌کند.

 افزایش تولید نفت امریکا هم می‌تواند یک چالش دیگر برای بازار نفت باشد، بازاری که تازه روند تعادل را آغاز کرده است. افزایش قیمت نفت بسیاری از اپراتورهای شیل امریکا را بر آن داشته تا طرح‌های کاهش تولید خود را کنار بگذارند.

 تحلیلگران اس پی گلوبال پلتس می‌گویند: « افزایش احتمالی عرضه نفت از سوی اعضای ائتلاف اوپک پلاس و تولیدکنندگان خارج از این گروه می‌تواند تاثیرات قرارداد کاهش تولید را کاهش داده و روند متعادل شدن بازار را به تعویق بیندازد».

 تبعیت برخی کشورهای عضو این ائتلاف می‌‌تواند چالش دیگری برای آینده قرارداد کاهش تولید و کل بازار انرژی باشد. بازار نفت هنوز هم به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا تحت فشار قرار دارد. به گفته وزیر انرژی روسیه، اعضای ائتلاف اوپک پلاس در ماه مه ۹۰ درصد به قرارداد کاهش تولید پایبند بودند.

عراق، نیجریه آنگولا و قزاقستان از جمله کشورهایی بودند که نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند. ولی طبق قرارداد جدید، این کشورها باید در ماه‌های جولای، اوت و سپتامبر جبران کرده و تولید خود را بیش از پیش پایین بیاورند.

 ولی برخی تحلیلگران اشاره می‌کنند هیچ تضمینی برای کاهش تولید این کشورها وجود ندارد. برای مثال عراق، دومین تولیدکننده بزرگ اوپک، احتمالاً به خاطر چالش‌های سیاسی و مالی فراوان در کشور، نمی‌تواند شرکت‌های نفت بین‌المللی حاضر در میادین نفتی خود را مجبور به کاهش تولید کند.

 به گفته این تحلیلگران، اگر از عراق خواسته شود ۶۰۰ هزار بشکه در روز کاهش تولیدی را که در ماه مه انجام نداده در چند ماه آینده جبران کند و به علاوه سهمیه کاهش تولید خود را طبق قرارداد جدید هم عملی سازد، احتمالا غیر ممکن خواهد بود.